هوش مصنوعی: ای محبوبی که هیچ‌کس در دنیا همانند تو نمی‌باشد، چشمی مانند چشمان تو را ندیده و کسی به زیبایی تو درخشان نیست.

هوش مصنوعی: دختری با چهره‌ای زیبا و لطیف همچون ماه، که لب‌هایش شیرین و دلش سنگین و غمگین است. او به‌طرز ماهرانه‌ای در افسونگری و جلب توجه دیگران حرفه‌ای است.

هوش مصنوعی: چشم تو مانند تیری است که کشیده شده و آماده پرتاب بر انسانی است، بر احساس و تفکری که در آن آشفتگی و جادوگری وجود دارد.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به توصیف یک جادوگر خبیث ویرانگر می‌پردازد که با فریب و سحر خود، جامعه را به نابودی می‌کشاند. او به عنوان یک خونخوار و ظالم تصویر شده است که در پی غارت و نابودی دیگران است و به همین خاطر سبب فروپاشی و خرابی می‌شود.

هوش مصنوعی: برای جذب و شکار مردم، دانه‌ای زیر دام گذاشته شده است. این دام به زیبایی‌های خاص و عام اشاره می‌کند که با زلف و خالی از مشک و عطر عنبر زینت شده است.

هوش مصنوعی: نقاط سیاه و خطوط دور لب شیرین تو، مانند مورچه‌هایی به نظر می‌رسند که به گردش در آمده‌اند.

هوش مصنوعی: هر نرگس و هر عبهر (عاشق) که به چشمان زیبای تو نگاه می‌کند، تحت تأثیر چشم‌های مست و جذاب تو قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: هر نوع شیرینی و زیبایی، محو لب‌ها و دندان‌های تو است. تمام جذابیت‌ها و زیبایی‌های دنیا در مقابل لب‌ها و دندان‌های تو کم‌رنگ می‌شوند.

هوش مصنوعی: تا چه زمانی می‌توانم این دست را فقط تماشا کنم و از آن جدا باشم؟ خدایا، به لطف خود، چشمه فیض را از آن پیمانه بر من نازل کن.