هوش مصنوعی: موهای سیاه او بر چهره زیبا و با نقش و نگار، همچون دام بلا و فتنه است که می‌تواند هم مایهٔ دردسر و هم مایهٔ خوشبختی باشد.

هوش مصنوعی: زلف و ابرو و چهره‌ات همچون دانه‌ای زیباست که همه جا را به هم ریخته و هر که تو را می‌بیند، گرفتار زیبایی‌ات می‌شود. تو از سر تا پای خود، قدرت و فتنه‌ای را به نمایش گذاشته‌ای که همه را به حیرت واداشته است.

هوش مصنوعی: آن نگاه زهرآگین را بر سر عاشقان فدای جان کن، چرا که زیبایی تو به قدری است که ناز و کرشمه‌ات به دل‌ها می‌نشیند.

هوش مصنوعی: در زمانی که با ما نشستی، لحظه‌ای آرامش بر دل‌هایمان حاکم شد و تو در آن لحظه گفتی که روز قیامت فرا رسیده است. وقتی از جایت بلند شدی، این حس و حال تغییر کرد.

هوش مصنوعی: زیبایی‌های تو مانند یک کتاب مقدس است و خطوط و نقش و نگارهایت هر کدام بخش‌هایی از عظمت و ستایش پروردگار را بیان می‌کنند.

هوش مصنوعی: عقل و هوش را از ما گرفته‌ای و صبر و دین را از دل‌هایمان بیرون کرده‌ای؛ در نهایت، هر آنچه که می‌خواستی با جان‌های ما انجام دادی.

هوش مصنوعی: به ما وعده داده بودی که در مواقع سخت کنار ما بمانی، حالا با این شمشیر اگر تو در عهد و پیمانت صادق هستی، باید به ما کمک کنی.

هوش مصنوعی: اگر بعد از مدت طولانی و دوری به ما نزدیک شوی و در کنار ما بنشینی، ولی خیلی زود دوباره از پیش ما بروی، چه غمی به دل می‌آید.

هوش مصنوعی: تو پیام وصالت را به آن کس که قدر آن را درک کرده‌ای دادید و این نعمت دور افتاده را در غم جدایی کاهش دادی.