هوش مصنوعی: ای دل شیدا، در عشق معشوق چه احوالی داری؟ و ای قطره، در دریای محبت چه وضعیتی داری؟

هوش مصنوعی: ای عدم، تو را به یاد می‌آورم، از کجای پنهان خود چطور آمده‌ای که ناگهان در اینجا ظاهر شدی؟

هوش مصنوعی: در میان این دریای بی‌پایان، او مرا به سمت خود کشید و گفت: بدون ما چگونه بودی و حالا که با ما هستی، چگونه‌ای؟

هوش مصنوعی: امروز چگونه‌ای که اگر جلوه‌گری از خودت را نشان نمی‌دادی، ممکن بود که در دریای زیبایی غرق شوم؟

هوش مصنوعی: گروهی در کنار دریا به خاطر کشش ما در نگرانی و اضطراب هستند. ای کسی که در دریای عشق ما غرق شده‌ای، حالت چطور است؟

هوش مصنوعی: دوباره مرا از خود راند و در گوشه‌ای از غمم نشاند و گفت: ای نشانه تیر ناامیدی، حالا چطور هستی؟

هوش مصنوعی: در چاه بابل، شخصی موی خود را به بند کشیده و می‌گوید: ای اسیر زلف چلیپا، حال تو چگونه است؟

هوش مصنوعی: ای تو که در این خانه از شادی و خوشی زندگی کرده‌ای و در دنیای پر از غم ما بزرگ شده‌ای، حال حالت چگونه است؟

هوش مصنوعی: ای فیض، نعمت و بخشش خود را به غم عشق ما بسپار و سپس نگاه کن که در آغوش ما چقدر خوب و دلپذیر خواهی بود.