هوش مصنوعی: من هیچ‌گونه امکانات و ثروتی ندارم و به خداوند متکی هستم و نیازی به آب و نان ندارم، فقط به خداوند اعتماد دارم.

هوش مصنوعی: من از دنیای مادی و فضای ظاهری دور شدم و به جای آن به حالی روحانی و بی‌مرز دست یافتم که در آن تنها به خداوند پناه می‌برم.

هوش مصنوعی: من با نقشی از نفرت، جهان را زیر نظر داشتم و هنگامی که خود را به مقام و مرتبه‌ای بزرگ رساندم، به خداوند نسبت و وابستگی یافتم.

هوش مصنوعی: من بخشی از وجودم را به تو سپردم، نه فقط احساساتم، نه عاشقتم و نه وجودم را می‌خواهم. تنها به خدا اعتماد می‌کنم.

هوش مصنوعی: محبوب من، هر چه که باشد، برایم خوشایند است. من نه به این چیزها محتاجم و نه به آن چیزها. خداوند مرا کافی است.

هوش مصنوعی: وقتی که دستم به موهای او رسید، دیگر از هیچ چیز نمی‌خواهم، فقط به خداوند اعتماد می‌کنم.

هوش مصنوعی: در این آتش احساس آرامش و خوشحالی می‌کنم، ای رضوان، برای من جنانی نیاور؛ تنها به خدا اکتفا می‌کنم.

هوش مصنوعی: عشق او برای من به اندازه‌ای خوشایند و دلپذیر است که گویی در بهشتی جاودان زندگی می‌کنم. تنها به او تکیه می‌کنم و به یاری‌اش امیدوارم.

هوش مصنوعی: وقتی که یار وارد شد، ساکت شو و بگذار حقیقت خود را آشکار کند. هر گفتگویی، ستایش خداست.