هوش مصنوعی: ای ساقی، ما را دعوت کن به نوشیدن؛ به نام خداوند. هر کس که سرنوشتش به فنا می‌انجامد، به نام خداوند.

هوش مصنوعی: در چهره‌ی ساقی، سینه‌ی ما با یکدیگر آرام و صاف شده است و نوشیدنی ما هم پاک و خوش‌طعم است. همراهان خوب ما همچنین در این لحظه با ما هستند و آغاز ما با نام خداست.

هوش مصنوعی: عشق مانند پزشکی است که دردها را درمان می‌کند و غذا، خون و جگر را بهبود می‌بخشد. هر کسی که از صمیم قلب به دنبال درمان باشد، می‌تواند با نیروی عشق به شفا برسد، پس با نام خدا شروع کنید.

هوش مصنوعی: ساقی عشق، ساغری که پر از درد و رنج است در دست دارد. هر کسی که آماده تحمل این مشقت‌هاست، بی‌درنگ شروع کند.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی نماز را با نیت خالصانه بخوانی، باید عشق به خدا را قبله‌ات قرار دهی و با یاد نام او آغاز کنی.

هوش مصنوعی: اگر دلت می‌خواهد زیبایی او را ببیند، به آینه دل ما نگاه کن، بسم الله.

هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به یک داستان اشاره می‌کند که در آن با توجه به موقعیتی خاص، از کسی در مورد منزل دوست می‌پرسد. این فرد که عرب است، به او اشاره‌ای می‌کند و می‌گوید: با نام خدا وارد شو.

هوش مصنوعی: به دل مراجعه کردم و پرسیدم که یار کجاست. پاسخ داد که اینجا است، تو هم بدون هیچ تردیدی وارد شو.

هوش مصنوعی: به برابر در خانه‌اش رفتم و گفتم که مرا به داخل راه بده. او گفت: "بگذار خودت را و بیا، با نام خدا."

هوش مصنوعی: دوست اهل دل، به عشق و همراهی خود از نعمت‌های الهی بهره‌مند خواهد شد. هر کس که قصد همراهی با ما را دارد، باید با نیت پاک وارد شود و بسم الله بگوید.