هوش مصنوعی: ای خدا، دلم را از عشق پر کن و جانم را به زندگی ابدی بخش.

هوش مصنوعی: بدن بی‌روح مانند جسمی است که جانش ناتوان و دلگیر شده است. ای عشق، جانم را با محبت و زندگی تازه‌ای پر کن.

هوش مصنوعی: به کوی مقدس دل را راه نمایی کن و روح را به سوی بالا و افق‌های بلند هدایت کن.

هوش مصنوعی: از زندان بدن رها شو و به جان خود فضای بی‌نهایت و نامحدود بده.

هوش مصنوعی: دوست خود را از چنگ دشمنان بگیر و از خود بی‌خودم نکن، به من اجازه بده که نجات یابم.

هوش مصنوعی: دل سرشار از شوق و نشاط جاودانی را با شراب خالص و بدون ناخالصی به روحانیون بده.

هوش مصنوعی: توی این بیت، شاعر از حالتی سخن می‌گوید که به خاطر نوشیدن یک نوع مشروب یا مِی سرمست شده و دوباره تمایل دارد از آن بنوشد. این احساس سرخوشی او را به یاد خاطرات شیرین گذشته می‌اندازد و به همین خاطر از کسی درخواست می‌کند که دوباره به او از آن می‌دهد تا دوباره دچار حال خوشی شود.

هوش مصنوعی: من از شهری خارج شدم و اکنون می‌خواهم دوباره به آن شهر بازگردم. مرا به نشانی آن شهر راهنمایی کن.

هوش مصنوعی: به خاطر فیض و نعمتی که او دارد، دو جهان به تنگی آمده‌اند. ای جهانی که هستی و عالمی که فراتر از آن وجود دارد، به او پناه می‌برند.