هوش مصنوعی: چیزی بدتر از هر نوع زهر وجود دارد و آن، گزینش و حسرت بر انتخابی نادرست است که انسان را به فکر و پشیمانی وا می‌دارد.

هوش مصنوعی: چرا آدم بالغ و دانا باید کاری انجام دهد که بعداً احساس پشیمانی کند؟

هوش مصنوعی: ابتدا خوب فکر کن تا بعدا به خاطر انتخابت پشیمان نشوی.

هوش مصنوعی: تنها در دریای گناه، انگشت پشیمانی نمی‌تواند چیزی را برگزینند.

هوش مصنوعی: عقوبت گناه به اندازه‌ای سنگین است که انسان به راحتی از انجام آن پشیمان می‌شود و باید با دقت و هوشیاری از ارتکاب خطاها اجتناب کند.

هوش مصنوعی: وقتی کار بدی انجام می‌دهی، جز این که احساس پشیمانی کنی، راه دیگری وجود ندارد.

هوش مصنوعی: چرا باید مرتکب خطا شویم و بعد با حسرت و پشیمانی به یاد آن بیفتیم؟

هوش مصنوعی: بسیار خوشحالم از اطاعت خداوند که هیچ نشانه‌ای از پشیمانی در آن وجود ندارد.

هوش مصنوعی: از من بشنو که کار نادان‌ها این است که در آخرین لحظه احساس پشیمانی کنند.

هوش مصنوعی: وقتی اتفاق بدی رخ داد، دیگر فایده‌ای ندارد که بخواهیم از اشتباهات گذشته پشیمان شویم.

هوش مصنوعی: کوچک‌ترین بی‌دقتی می‌تواند ما را به پشیمانی دچار کند.

هوش مصنوعی: وقتی تقدیر و سرنوشت انجام شود، چه فایده‌ای دارد که بخواهیم از روی پشیمانی تصمیمات گذشته را فراموش کنیم؟

هوش مصنوعی: بس است ای فیض، دیگر از این کار دست بردار تا اینکه از ندامت و پشیمانی در دل خود احساس نکنیم.

هوش مصنوعی: وقتی که صحبت به موضوعی پیش می‌رود، گاهی لازمه است که انسان احساس پشیمانی خود را ابراز کند یا به عقب برگردد و در مورد حرفی که زده، تجدید نظر کند.