هوش مصنوعی: ای کسی که امید دیدن چهره محبوب را داری، بدان که برای رسیدن به او، سختی‌ها و دشواری‌هایی وجود دارد، اما وقتی که آن لحظه فرابرسد، همه چیز آسان و راحت خواهد شد.

هوش مصنوعی: آن زیبایی که نورش باعث شد تا کوه به تلاطم بیفتد، چگونه می‌توان آن را با چشم موسی عمران دید؟

هوش مصنوعی: تا زمانی که دل تو از وابستگی‌ها و علایق آزاد نشده، نمی‌توانی زیبایی و جذابیت آن سرو خوش‌حرکت را ببینی.

هوش مصنوعی: برای اینکه بتوانی به حقیقت و شناخت عمیق‌تری دست یابی، باید از قید و بندهای کوچک و اندیشه‌های محدود خود رها شوی. فقط با دور شدن از این محدودیت‌هاست که می‌توانی به نور و درک واقعی دست پیدا کنی.

هوش مصنوعی: خوشبختی و آگاهی به راحتی به دست نمی‌آید. برای دیدن حقیقت‌ها و درک عمیق‌تر از زندگی، باید مانند خفاش که در تاریکی حرکت می‌کند، تلاش کرد و یک دیدگاه عمیق و متفاوت پیدا کرد. نور خورشید، نماد روشنی و حقیقت ابتدایی، به سادگی در دسترس نیست و برای درک آن باید زحمت کشید.

هوش مصنوعی: دل را از غم و غصه پاک کن و با چشمی بیدار و آگاه نگاه کن، زیرا زیبایی‌ای وجود دارد که نمی‌توان آن را با چشم‌های معمولی دید.

هوش مصنوعی: جان تو باید باشد و غم جسم را فراموش کن. اگر می‌خواهی حقیقت وجود را ببینی، از وابستگی به جسم بگذرو.

هوش مصنوعی: هرچند که در برابر او بدی کنی و نافرمانی نمایی، اما از این همه نیکی و احسانی که از او دیده‌ای، شرمنده نمی‌شوی.

هوش مصنوعی: ای فیض، بیشتر از این بر ما نگو که اگر واقعاً می‌خواهی حقیقت جان را ببینی، باید سر خود را از گفتارهای نفس دور کنی.