هوش مصنوعی: شبی را برای حق آرزو کن، ای جان، و از غم و درد پنهانت ناله نکن.

هوش مصنوعی: برای درمان دردت، باید شب را بسوزانی و در روز به دنبال چاره بگردی.

هوش مصنوعی: اگر امشب راهی برای آرامش پیدا کردی، بخواب، وگرنه شب دیگری خواهی داشت که باید بیدار بمانی.

هوش مصنوعی: آیا زمانی وجود دارد که یک شب و ده شب را به آرامی بگذرانیم و خواب راحتی داشته باشیم، بدون اینکه نگران به دست آوردن نان باشیم؟

هوش مصنوعی: اگر از درد بدنت شب‌ها بیدار نمی‌مونی، پس اگر جانت از بدنت جدا بود، باز هم ناز نکن و نخواب.

هوش مصنوعی: در خواب نرو به خاطر کسی که نمی‌تواند درد تو را درک کند، وگرنه به جای عزیزانت در خواب بیفتی و دور شوی.

هوش مصنوعی: وقتی خواب به سراغت آمد، راحت بر روی زانوهایت بنشین و به بستر برو، اما بیش از حد در خواب نرو.

هوش مصنوعی: صبح که خروس‌ها شروع به آواز خواندن می‌کنند، تو هم مانند آن‌ها بیدار و فعال باش و خواب نخور.

هوش مصنوعی: اگر خواب جسم باعث آرامش و راحتی شود، خواب روح باید به ما بیشتر بیداری و هوشیاری بدهد.

هوش مصنوعی: اگر در ابتدای شب خواب نروی، مثل فیض، در دل شب به اندازه نیمه یا یک سوم از آن، بیدار بمان.