هوش مصنوعی: عارفان وقتی بوی تو را از چمن مقدس حس می‌کنند، از خود بی‌خود شده و به سوی تو می‌روند.

هوش مصنوعی: زمانی که خورشید طلوع کند، بینندگان حقیقت مانند کسانی که پرده‌ای از روی چشمانشان برداشته شود، متوجه روشنایی و زیبایی واقعی تو خواهند شد.

هوش مصنوعی: اگر خستگان تو را در ظلمت‌ها ببینند، هر کجا که بروند، سعی می‌کنند که موی تو را بکشند.

هوش مصنوعی: عاشقان با دل‌های سوزان و چشمانی پر از اشک، تشنه آن آب حیات هستند که از جوی تو می‌جوشد.

هوش مصنوعی: هر چیزی که زیبایی تو را ببیند، در آن تنها ظاهری از تو می‌بیند و همه چیز به سمت تو جلب می‌شود.

هوش مصنوعی: به زیبایی و قدتو توجه کن که سروها در باغ گل به خاطر تو گرد هم آمده‌اند تا بوی تو را استشمام کنند.

هوش مصنوعی: هر ستایش و مدحی که درباره کسی انجام شود، در نهایت به سوی تو، ای مالک حقیقی، باز می‌گردد و همه‌چیز به تو تعلق دارد.

هوش مصنوعی: روزی خواهد آمد که فقط به چهره‌ات نگاه کنند و شب‌ها زمانی که موهای تو را ببافند.

هوش مصنوعی: هر گفتاری که از سوی هر کس باشد، همه آن‌ها به سمت تو هدایت می‌شوند و عاقلانه و با تدبیر بیان می‌شوند.

هوش مصنوعی: لطف و مهربانی تو و بی‌محلی‌ات برای دل‌های آن‌ها یکی است. آن‌ها تلخی‌های وجود تو را به اندازهٔ شیرینی نیشکر می‌چشند.

هوش مصنوعی: زاهدان افرادی هستند که به خاطر آرزوها و خواسته‌های دنیوی رنج می‌کشند، اما عاشقان واقعا به شوق و عشق به معشوق، از شراب خالصی که از دست تو می‌نوشند، لذت می‌برند.

هوش مصنوعی: هر فردی به سمتی که امید دارد می‌نگرد، اما در نهایت همه به سوی تو روی خواهند آورد.

هوش مصنوعی: عاشقان و بندگان تو با همه وجود در تلاش‌اند که از هر گوشه و کناری، نعمت‌ها و زیبایی‌ها را به سوی تو بیاورند.

هوش مصنوعی: عظمت و بزرگی تو باعث می‌شود که صوفیان (زاهدان و عارفان) به تعظیم و سجده بیفتند، به‌طوری که وقتی به خاطر خودخواهی و خواسته‌های دنیایی سر و صدا کنند، خود را در برابر تو پایین می‌آورند.

هوش مصنوعی: هر جا که صدای دل‌سوزی به گوش می‌رسد و ناله‌ای به خاطر تو به هوا می‌رود، برکتی از آن احساس و فریاد جاری می‌شود.