هوش مصنوعی: دل کسانی که به معشوق علاقه‌مندند، به شدت دچار جنون و دیوانگی می‌شود و آنها به مانند عاشقان خردمند هستند.

هوش مصنوعی: اگر دلی از غم و اندوهی رنج می‌برد، نمی‌تواند خوشی‌ها و لذت‌های زندگی را درک کند.

هوش مصنوعی: غم به عنوان یک عامل شاد کننده در این مسیر آمده است. خوشا به حال کسی که غم را در دل خود جا داده و آن را به منزلی برای خود تبدیل کرده است.

هوش مصنوعی: من بهشت و نعمت‌های آن را نمی‌خواهم؛ تنها آرزوی من این است که غم عمیق و واقعی‌ام را داشته باشم.

هوش مصنوعی: تصویر او مانند حوریان بهشتی است و اشک‌هایم همچون نهر کوثر زلال و شیرین می‌باشد. عشق من به مانند شراب است و دل من مانند پیمانه‌ای برای آن می‌باشد.

هوش مصنوعی: هر کجا که پرواز کنم یا جایی توقف کنم، همواره غم و اندوه همراه من خواهد بود و مثل لانه‌ای در کنارم خواهد بود.

هوش مصنوعی: غم عشق بی‌پایانی که دارم، خانه دل و جانم باشد.

هوش مصنوعی: دل من جز درد و غم چیزی نمی‌خواهد؛ چرا که اگر غیر از این بخواهد، باید دیوانه باشد.

هوش مصنوعی: مبادا کسی غم خود را با من در میان بگذارد، چرا که دل من تنها جایی است برای نگهداری درد و غم، و همچون یک گنج در یک ویرانه می‌ماند.

هوش مصنوعی: اگر غم دل من در جایی دیگر جا بگیرد، مانند این می‌شود که آستین خانه‌ای باشد.

هوش مصنوعی: غیر از غم و مشکلات، هیچ چیز دیگری نمی‌تواند من را مجذوب یا فریب دهد و بدون عشق، زندگی فقط یک داستان بی‌معناست.

هوش مصنوعی: هرکس که لحظه‌ای بدون غم زندگی کند به خوبی نمی‌تواند با دیگران ارتباط برقرار کند، او از دیگران دور است و هیچ دوستی ندارد.

هوش مصنوعی: هرجا که غم و اندوهی وجود داشته باشد، باید به لطف و رحمت خداوند توجه کرد، زیرا جز روح من، هیچ چیز دیگری برایم اهمیت ندارد و منزلگاه من همین است.