فیض کاشانیغزل شمارهٔ ۳۰
هر که آگه شد از فسانهٔ ما
عاقبت پی برد بخانهٔ ما
آنکه جوید نشان نشان نبرد
بی نشانی بود نشانهٔ ما
بگذراند زعرش هر که نهد
سرطاعت بر آستانهٔ ما
توسن چرخ را بدین شوکت
رام کرده است تازیانهٔ ما
نرسد دست کوته همت
که بلندست آشیانهٔ ما
قدر ما را کسی نمیداند
غیرآن صاحب زمانهٔ ما
همه عالم اگر شود دشمن
ما و آن دوست یگانهٔ ما
هر که با ما بسر برد نفسی
داند او عیش جاودانهٔ ما
هر که را وصل ما بچنگ آید
هوش بربایدش چغانهٔ ما
غیر درگاه ما پناهی نیست
سرخلقی و آستانه ما
کار و استاد و کار گه مائیم
غیرمانیست کار خانهٔ ما
همه ما و بهانهٔ اغیار
کو کسی بشکند بهانهٔ ما
دام پیدا و دانه ناپیدا
غیب بینست مرغ دانهٔ ما
از سر اهل رباید هوش
دم مزن فیض از فسانهٔ ما
اطلاعات
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: کتابخانه تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
هر که آگه شد از فسانهٔ ما
عاقبت پی برد بخانهٔ ما
هوش مصنوعی: هر کسی که از داستان ما مطلع شد، در نهایت به حقیقت زندگی‌مان پی خواهد برد.
آنکه جوید نشان نشان نبرد
بی نشانی بود نشانهٔ ما
هوش مصنوعی: کسی که به دنبال علامت و نشانه می‌گردد، در واقع خود را در بی‌علامتی و گم‌شدگی می‌یابد. نشانهٔ وجود ما در همین بیکرانگی و عدم محدودیت نهفته است.
بگذراند زعرش هر که نهد
سرطاعت بر آستانهٔ ما
هوش مصنوعی: هر کسی که سر تسلیم و اطاعت را به آستان ما فرود آورد، آماده است تا مشکلات را پشت سر بگذارد.
توسن چرخ را بدین شوکت
رام کرده است تازیانهٔ ما
هوش مصنوعی: توانسته‌ایم اسب چرخ زمان را با قدرت و عظمت خود، زیر کنترل آوریم.
نرسد دست کوته همت
که بلندست آشیانهٔ ما
هوش مصنوعی: به هیچ وجه نمی‌توان به آرزوها و اهداف بلندپروازانه‌ام دسترسی پیدا کرد، اگر اراده و تلاش کافی وجود نداشته باشد.
قدر ما را کسی نمیداند
غیرآن صاحب زمانهٔ ما
هوش مصنوعی: هیچ‌کس ارزش و قدر ما را نمیداند جز آن کسی که در زمان ما وجود دارد.
همه عالم اگر شود دشمن
ما و آن دوست یگانهٔ ما
هوش مصنوعی: اگر تمام جهان به دشمنی با ما برخیزند، اما آن دوست یگانهٔ ما در کنار ما باشد، برای ما مهم نیست.
هر که با ما بسر برد نفسی
داند او عیش جاودانهٔ ما
هوش مصنوعی: هر کسی که مدتی را با ما بگذراند، می‌داند که شادی و خوشی ما ابدی است.
هر که را وصل ما بچنگ آید
هوش بربایدش چغانهٔ ما
هوش مصنوعی: هر کسی که به وصال ما دست یابد، هوش و عقلش را تحت تأثیر زیبایی ما از دست می‌دهد.
غیر درگاه ما پناهی نیست
سرخلقی و آستانه ما
هوش مصنوعی: جز در درگاه ما، هیچ پناهگاهی نیست؛ ما سرمشق خلقت و آستانه‌ی محبت هستیم.
کار و استاد و کار گه مائیم
غیرمانیست کار خانهٔ ما
هوش مصنوعی: ما در کار و حرفه‌مان به مهارت و تخصص رسیده‌ایم و جز خودمان هیچ‌کس در کار و زندگی‌مان سهیم نیست.
همه ما و بهانهٔ اغیار
کو کسی بشکند بهانهٔ ما
هوش مصنوعی: همه ما درگیر بهانه‌های دیگران هستیم؛ آیا کسی هست که بهانه‌های ما را بشکند؟
دام پیدا و دانه ناپیدا
غیب بینست مرغ دانهٔ ما
هوش مصنوعی: دامی وجود دارد که قابل مشاهده است، اما خوراک یا دانه‌ای که داخل آن هست غیرقابل دیدن است. پرندهٔ ما قادر است این دانه را در عالم غیب ببیند.
از سر اهل رباید هوش
دم مزن فیض از فسانهٔ ما
هوش مصنوعی: در میان مردم، توجه به اهل معارف و حقیقت را از دست نده و سخن از ما نزن، زیرا داستان ما پر از شگفتی است.
حاشیه ها
1389/04/17 00:07
ناشناس
هر که آکه شد ... درست است . با سپاس
---
پاسخ: با تشکر، «آگاه» با «آگه» جایگزین شد.
1396/02/14 20:05
Nazanin
از سر اهل برباید هوش, فک میکنم درست باشه