غزل شمارهٔ ۲۵۲
مستی ز شراب لب جانان مزه دارد
می خوردن از آن لعل بدخشان مزه دارد
چون پرده بر اندازد از آن روی چه خورشید
بر گردنش آن زلف پریشان مزه دارد
لعل لبش آندم که درآید به تبسم
شوریدن ما در شکرستان مزه دارد
مستان چو درآید که شود ساقی مستان
در پای وی افتادن مستان مزه دارد
آن دانه مشگین که سفیدست و بر آتش
بر عارض آن خسرو خوبان مزه دارد
ظلمات بمان زلف برانداز و لبش بوس
خضر آب حیات از لب جانان مزه دارد
یک شب اگرم تنگ در آغوش درآید
بیهوشی دل بیخودی جان مزه دارد
ای فیض بگو شعر ازین گونه که در عشق
این نوع سخنهای پریشان مزه دارد
نی نی غلطم این چه سخن بود که گفتم
از روی بتان خواندن قرآن مزه دارد
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: کتابخانه تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
مستی ز شراب لب جانان مزه دارد
می خوردن از آن لعل بدخشان مزه دارد
هوش مصنوعی: نوشیدن شراب از لب معشوق لذتی بینظیر دارد و طعم خوردن از آن لعل زیبا هم جذاب و دوستداشتنی است.
چون پرده بر اندازد از آن روی چه خورشید
بر گردنش آن زلف پریشان مزه دارد
هوش مصنوعی: وقتی او پرده را کنار بزند و چهرهاش را نشان دهد، مانند خورشید میدرخشد و زلفهای آشفتهاش طعمی دلنشین دارد.
لعل لبش آندم که درآید به تبسم
شوریدن ما در شکرستان مزه دارد
هوش مصنوعی: لبهای سرخ او زمانی که با لبخند به نمایش دربیاید، از زیبایی و دلربایی خود، برای ما شور و شوقی خاص دارد. این حس شوری که در دل ما ایجاد میشود، مانند چشیدن طعمی شیرین در باغی پر از شکر است.
مستان چو درآید که شود ساقی مستان
در پای وی افتادن مستان مزه دارد
هوش مصنوعی: زمانی که مستان وارد شوند و ساقی در برابرشان قرار گیرد، این آویختن و افتادن مستان به پای او، لذت خاصی دارد.
آن دانه مشگین که سفیدست و بر آتش
بر عارض آن خسرو خوبان مزه دارد
هوش مصنوعی: آن دانه تیرهای که رنگش سفید است و وقتی بر آتش میافتد، طعمی خوشمزه و دلپذیر دارد، به زیبایی یک پادشاه خوب رو شبیه است.
ظلمات بمان زلف برانداز و لبش بوس
خضر آب حیات از لب جانان مزه دارد
هوش مصنوعی: در این بیت به زیبایی و جذابیت زلف و لب معشوق اشاره شده است. زلفهای معشوق در تاریکی و زیبایی خود محو کننده است و بوسهای که از لب او گرفته میشود، طعم زندگی و شادابی را دارد که از منبع عشق و محبت جاری است. بهطور کلی، این تصویرسازی نشاندهندهی لذتی عمیق و ماندگار است که از محبت و نزدیکی به محبوب حاصل میشود.
یک شب اگرم تنگ در آغوش درآید
بیهوشی دل بیخودی جان مزه دارد
هوش مصنوعی: اگر یک شب کسی به خاطر عشق و وابستگیاش مرا در آغوش بگیرد، حتی اگر در آن لحظه هوشیاری نداشته باشم، احساس بیخود بودن و شوق زندگی بسیار لذتبخش خواهد بود.
ای فیض بگو شعر ازین گونه که در عشق
این نوع سخنهای پریشان مزه دارد
هوش مصنوعی: بگو ای نعمت، شعری بگو که در عشق، اینگونه سخنها طعم خاصی دارد و دلکش است.
نی نی غلطم این چه سخن بود که گفتم
از روی بتان خواندن قرآن مزه دارد
هوش مصنوعی: من اشتباه میکنم، این چه حرفی است که زدم؟ خواندن قرآن در کنار زیباییهای بتان، لذت خاصی دارد.