هوش مصنوعی: زمانی که دل آرامش را در آن موی بی‌قراری یافت، عشق دچار جنون شد و دل اختیار خود را از دست داد.

هوش مصنوعی: من به دنبال جای آرامی می‌گردم، اما نتوانسته‌ام به آن دست یابم؛ در پایان، ناامیدی و بی‌قراری دل من را تسخیر کرده است.

هوش مصنوعی: سپاه حسن، قلب من را به تصرف خود درآورده، اما من به اختیار خود و بدون هیچ گونه فشار یا نیرویی تسلیم نشدم.

هوش مصنوعی: من از علم حرفی نمی‌زنم و از عقل هم boasting نمی‌کنم، چون هر چیزی که داشتم را دوست محبوبم از من گرفت.

هوش مصنوعی: این بیت بیان می‌کند که آنچه در امسال به دست آمده و تجربه شده، ناچیز و بی‌ارزش است در مقایسه با دستاوردهایی که از محبت یار در سال‌های گذشته به دست آورده‌ایم. در واقع، ارزش عشق و علاقه‌ای که در طول زمان ایجاد شده بسیار بیشتر از یک تجربه جدید است.

هوش مصنوعی: من در آن روزی بودم که شاید برای کارهایم قدم بردارم، اما ناگهان راز کار از دستم خارج شد و کنترل کارها از دستم رفت.

هوش مصنوعی: من تصمیم گرفتم اعتبار و احترام را از زمان بربایم، اما به شکلی در آمدم که خودم نیز از اعتبار زمان برخوردار شدم.

هوش مصنوعی: چشم‌انداز خوبی در ذهنم داشتم که می‌خواستم از دل خستگی‌ها و ناراحتی‌ها پاکش کنم، اما همین فکر کردن به آن خیال، باعث شد که دلم بیشتر غمگین و پر از ناراحتی شود.

هوش مصنوعی: بیایید و از سخنان فیض بهره‌مند شوید، زیرا هر چه او گفته و نوشته، از خالق گرفته است.

هوش مصنوعی: از خود در حالتی که در اخلاق و ادب قدم برمی‌دارند، داستانی نمی‌گوید و آن را نمی‌نویسد، زیرا در مسیر ادب هشت و چهل را انتخاب کرده است.