هوش مصنوعی: وقتی نگهبان مزرعه صحبت کرد و دبیر متوجه شد، مرد دانایی را با اندیشه‌ای روشن دید.

هوش مصنوعی: مردی که دلیر و شجاع است، جز شاه نیست و چهره‌اش مانند کسی است که در درگاه سلطنت قرار دارد.

هوش مصنوعی: موبد برای پهلوان، پیام‌آور روشنی و روشن‌فکری فرستاده است.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که نشانه‌ای از قدرت و عظمت شاپور شاه در اینجا مطرح شده است. انگار که جمعیت و گروهی را به دور خود جمع کرده و از هر سو از او و شکوهش سخن می‌گویند. این تصویر نشان‌دهنده‌ی جلال و شکوه او در میان مردم است.

هوش مصنوعی: فرستادهٔ موبد به سرعت از جایی آمد که در آنجا پهلوانی وجود داشت.

هوش مصنوعی: آن کس که در باغ خوشحالی و شانس شکوفا شد، همانند درختانی است که به زیبایی و شکوه در آمده‌اند.

هوش مصنوعی: سپهبد از سخنان او خوشحال شد، اما در دلش پر از کینه شد و لب‌هایش از خشم پر گردید.

هوش مصنوعی: خداوند را خطاب کرد که ای پادشاه جهانیان، تنها تو شایسته پرستش هستی و هیچ پرستش دیگری جز تو نادرست است.

هوش مصنوعی: هرگز کسی ندانست که شاه شاپور سپاه را ببیند و او نیز خود را در میان لشکر ببیند.

هوش مصنوعی: تشکر و قدردانی می‌کنم از تو، ای پروردگار عادلی که فرمانروای جهانی و راهنمای نیکویی‌ها هستی.

هوش مصنوعی: وقتی شب فرا رسید و پرچم سیاه بالا رفت، ستاره‌ها از دور ماه نمایان شدند.

هوش مصنوعی: از هر سو لشکری به جایی آمد که در دنیا، قدرت و تسلطی وجود داشت.

هوش مصنوعی: به سمت سرزمین شادی و سرور حرکت کردند و گروه‌ها با هم به سمت آنجا روان شدند.

هوش مصنوعی: به خانه‌ و مهمانی پذیرا آمدند و به شادمانی در کنار میزبان جمع شدند.

هوش مصنوعی: وقتی که لشکریان آرام شدند و به درب خانه رسیدند، آن فرد با اندیشه پاک به نزد شاه رفت.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به طور غیرمستقیم به این اشاره دارد که میزبانان و افرادی که در مهمانی‌ها و gatherings حضور دارند، از نظر اهمیت و شخصیت به اندازه‌ای بالا هستند که می‌توان آن‌ها را با ماه مقایسه کرد. در واقع، اشاره به فضیلت و اهمیت میزبانی و جمع‌های دوستانه دارد.

هوش مصنوعی: گروهی به دور هم جمع شده‌اند، حالا بر این در نگاه کن و ببین که چه تصمیمی برای تو گرفته می‌شود.

هوش مصنوعی: فرمان داد که راه را باز کنند، هرچند که شخص ناتوانی در آنجا قرار دارد.

هوش مصنوعی: وقتی به آن جوینده نام نزدیک شدند، هر یک به احترام، صورت خود را بر زمین گذاشتند.

هوش مصنوعی: همه بزرگان و افراد مهم را شاه در آغوش گرفت و از بدی‌ها و مشکلات نالید.

هوش مصنوعی: روزی کسی که از چرم الاغ ساخته شده بود، صحبت‌هایی دربارهٔ قیصر شنیده بود.

هوش مصنوعی: او گفت که آزادی و زیبایی چهره‌اش چه تاثیری بر دل‌ها دارد و اعمال او که از عشق ناشی می‌شود، به روشنی نمایان است.

هوش مصنوعی: از او به من زندگی و روح بخشیده شده است و از خداوند می‌خواهم که روزگار او همیشه خوش و مبارک باشد.

هوش مصنوعی: اگر پادشاهی خوشبخت و نیکوکار باشد، باید بنده‌ای با هنر و شایستگی نیز در کنار او باشد.

هوش مصنوعی: من عبد این مهربان هستم، کسی که دل گشاده و روح نازپروری دارد.

هوش مصنوعی: از هر طرف که اکنون تجهیزاتی برای من وجود دارد و هر جا که سلطنت و مسیر من قرار دارد.

هوش مصنوعی: همه افراد را به جلو بفرستید و آن‌ها را از شرایط مطلع کنید تا به خوبی مسیر را دنبال کنند.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که باید مسیر خاصی را مسدود کرد تا هیچ کس از آن آگاه نشود و به بیرون نرود.

هوش مصنوعی: وقتی قیصر از ما مطلع شود که فر شاهان بیدار شده است.

هوش مصنوعی: بیایید به جنگ با من بیایید و دل و اراده ایرانیان را از هم بپاشید.

هوش مصنوعی: حالا ما به پایان و سرانجام او نمی‌رسیم و با خوشبختی و شادابی او دچار پیچیدگی و سردرگمی نیستیم.

هوش مصنوعی: وقتی موبد بیاید، سپاه را به جنبش درمی‌آوریم و بر سر راه پشه آماده می‌شویم.

هوش مصنوعی: بیایید به صورت مخفیانه یک تغییر زیبا ایجاد کنیم، تا شاید باغی را که بی‌نیازی از آن هستیم، دوباره زنده کنیم.

هوش مصنوعی: باید در هر گوشه‌ای مراقبی باشد که هم در روز و هم در شب از اوضاع و احوال محافظت کند.

هوش مصنوعی: از آن پس هیچ‌کس از رومیان در امان نخواهد ماند و همه در میانه‌ی خطر خواهند بود.