هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که فردی به حدی در زندگی خود با مشکلات و سختی‌ها روبه‌رو بوده که حتی روزی را که با ثروت و مقام در دست داشته، همچنان دلی غمگین و رنجور داشته است. به عبارتی، مال و ثروت نتوانسته‌اند او را از احساس ناراحتی و رنج بیرون ببرند.

هوش مصنوعی: از دل تاریکی شب، سه ساعت گذشت تا علم ستاره‌شناسی شکل گیرد.

هوش مصنوعی: از او درباره‌ی تخت و مقام پادشاهی و همچنین از دردها و مشکلات زمانه سوال کردند.

هوش مصنوعی: ستاره‌شناس دربارهٔ موقعیت ستارگان سخن گفته و به آرامش و خواب اشاره می‌کند که به انسان‌ها احساس نیکویی می‌دهد.

هوش مصنوعی: نگاه روشنی به دل شیر داشت که او نماینده پیروزی و جد بزرگوار است.

هوش مصنوعی: بدان که وقتی تلاش و بدی به پادشاه برسد، قدرت و شکوه الهی او نیز افزایش می‌یابد.

هوش مصنوعی: وقتی او را دیدند، به او گفتند: ای پادشاهی که جهان را در دست داری، با دل روشن و نیکوکار.

هوش مصنوعی: یک کار سخت و دشواری در پیش است که هیچ‌کس نمی‌تواند آن را به یاد تو بیاورد و از تو توقع داشته باشد.

هوش مصنوعی: شاپور به بدوی پاسخ داد و گفت: ای مردی که دانا و جستجوگری.

هوش مصنوعی: چه تدبیری باید اندیشید تا این وضعیت از من دور شود، که بدنم تحت تأثیر سرنوشت بد قرار نگیرد.

هوش مصنوعی: ستاره‌شمار به شهریار می‌گوید که ای پادشاه، از این تغییرات و دگرگونی‌های بی‌ثباتی که در آسمان می‌افتد، آگاه باش.

هوش مصنوعی: اگر فردی با رفتار تهاجمی و خشن باشد، هرگز به مردانگی و دانش واقعی نخواهد رسید و خردمندان نمی‌توانند به او نزدیک شوند.

هوش مصنوعی: زندگی بر اساس تغییرات و تحولات بی‌وقفه‌ی زمان است و ما نمی‌توانیم در برابر این گردش آسمان و دگرگونی‌ها مقاومت کنیم.

هوش مصنوعی: چنین پاسخ داد پادشاه با ارزش که خداوند از هر بدی دور است.

هوش مصنوعی: آفریدگار عالم، آسمان‌های بلند را خلق کرد و به همین ترتیب، هم قدرت‌های بزرگ و هم ضعف‌ها و ناتوانی‌ها را به وجود آورد.

هوش مصنوعی: مدتی بدون زحمت و با شادی، بر سلطنت خود فرمانروایی کرد.

هوش مصنوعی: وقتی که تمام سرزمین و دیار او آباد شد، آرزو کرد که به رم برود.

هوش مصنوعی: ببیند که آیا قیصر شایستگی دارد که با لشگر، ثروت و قدرت خود در برابر دیگران قرار گیرد.

هوش مصنوعی: او همان راز را برای یک کدخدا باز کرد، همانند یک پهلوان که با حکم و مشورت عمل می‌کند.

هوش مصنوعی: او همه رازها و اندیشه‌های خود را با او در میان گذاشت و هیچ چیزی از دیگران پنهان نداشت.

هوش مصنوعی: او گفته است که این حکومت را با عدالت اداره کنید تا در سایه‌ی عدالت، مردم شاد زندگی کنند.

هوش مصنوعی: شتر خواسته که با کیفیت و پر ظرفیت، برای کاروانی فراهم شود و در هر کاروان هم یک راهنمای ماهر وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: از دینار و جواهرات مقدار زیادی بار کرد و بر روی سی شتر این بار را قرار داد.

هوش مصنوعی: مردی با تفکر و تامل از سرزمین آبادش به سمت مرز روم در حال حرکت بود.

هوش مصنوعی: در نزدیکی یک شهر، روستایی وجود داشت که دهقانان و شهرنشینان در آن زندگی می‌کردند.

هوش مصنوعی: یکی از کدخدایان به خانه‌ای آمد و پرسید که آیا جایی برای او وجود دارد؟

هوش مصنوعی: برو و به دیگران بگو که هیچکس مانند تو نمی‌تواند مهمان خوبی باشد.

هوش مصنوعی: در آن شب گذرانی خوب بود و چیزهایی که از کشاورز به دست آمده بود، به دیگران بخشیده شد و در نتیجه، او نیز مورد تحسین قرار گرفت.

هوش مصنوعی: صبح دمیده و سپیده سر زده است، به سمت کاخ قیصر می‌رود، همچون نسیم.

هوش مصنوعی: به نزد فرمانده آمد و او را ستایش کرد و هدایایی به او تقدیم نمود.

هوش مصنوعی: از او پرسیدند که چه کسی است، که او هم مانند پادشاهان، از نظر سرشت و هم از نظر زیبایی شایسته‌ی احترام است.

هوش مصنوعی: پادشاه را چنین پاسخ داد: ای پادشاه، یکی از ما پارسیان و مردی نیکوکار هست.

هوش مصنوعی: به یک بازار رفتم و فقط یک کاروان با خودم دارم که شامل خز و پشم است.

هوش مصنوعی: اکنون به این درگاه آمده‌ام تا شاید درِ ورود به حضور قیصر را پیدا کنم.

هوش مصنوعی: از این به بعد، هر کسی که چیزی بخورد، تمام زندگی‌اش را در بر خواهد گرفت و تمام نعمت‌ها و امکاناتش را همراه خواهد داشت.

هوش مصنوعی: اگر گنجی را به نگهبان آن بسپارم و از آن خوشحال باشم، دیگر دلیلی برای ناراحتی نخواهم داشت.

هوش مصنوعی: من دیگران را به پول و طلا می‌فروشم، اما از ترس، به پادشاه پناه نمی‌برم.

هوش مصنوعی: من هر چیزی را که لازم داشته باشم، خریداری می‌کنم و از روم به سمت ایران، به سرزمین آباد می‌روم.

هوش مصنوعی: مرد پیر از درگاه بیرون آمد و به قیصر (فرمانروای روم) نزدیک شد و این سخن را به او گفت.

هوش مصنوعی: فرمان داد تا پرده را کنار بزنند و از در، او را به سمت قیصر راهنمایی کردند.

هوش مصنوعی: وقتی شاپور به پیش قیصر رسید، او را به شکلی که شایسته بود، مورد ستایش و تحسین قرار داد.

هوش مصنوعی: قیصر به شاپور نگاهی انداخت و از زیبایی و جذابیت او تحت تاثیر قرار گرفت و دل و چشمانش را به او سپرد.

هوش مصنوعی: فرمان داد تا سفره و می‌نوشی آماده کنند و از فرد بیگانه هزینه‌ها را پرداختند.

هوش مصنوعی: ایرانی جفا دیده‌ای به روم آمد، مثل مردی که بی‌رحم و بد باشد.

هوش مصنوعی: یکی از بزرگان به قیصر گفت: ای سرآمد و فخر سرفراز، به آرامی به من گوش بده که راز تازه‌ای دارم برایت.

هوش مصنوعی: این فرد مشهور و معروف، در کار تجارت است و پارچه‌های گرانبهایی را به قیمت زیاد می‌فروشد.

هوش مصنوعی: من می‌گویم که شهنشاه شاپور در گفتار و رفتار و شکوه و جلال و نشستن، ویژگی‌های خاصی دارد.

هوش مصنوعی: به محض اینکه قیصر سخن را شنید، چهره‌اش در هم شد و چشمانش از دیدن او بی‌اختیار ماند.

هوش مصنوعی: نگهبان به آرامی از جا بلند شد و هیچ‌کس را از این موضوع باخبر نکرد. او آن راز را در دل خود نگه داشت.

هوش مصنوعی: وقتی شاپور شاه مست شد، قیصر به او نظارت می‌کرد و مراقب او بود.

هوش مصنوعی: نگهبان آمد و او را به چنگ آورد و گفت: شگفت‌زده‌ام که تو شاپور نرسی هستی.

هوش مصنوعی: به جای اینکه زنان را همراه خود ببرد، او مردی را گرفتار گرفتاری‌ها کرد و کسی نتوانست او را نجات دهد.

هوش مصنوعی: هرگاه از دانش و آگاهی بهره‌مند نباشیم، چه نیازی است که به شمارش ستاره‌ها بپردازیم؟

هوش مصنوعی: به خاطر غم و اندوه کسی که مست و بی‌خبر از خود است، شمعی به آتش سوخته می‌شود و در نهایت در دل چرم‌دوزی که با غم او دست‌وپنجه نرم می‌کند، جای می‌گیرد.

هوش مصنوعی: هر کس که در این وضعیت بد قرار دارد و به دنبال راحتی و آسایش است، باید بداند که از مقام و جایگاه خود فاصله گرفته و آن را رها کرده است.

هوش مصنوعی: یک خانه‌ای وجود داشت که تاریک و کوچک بود و به سرعت فرد بدبختی را به آنجا منتقل کردند.

هوش مصنوعی: در مکانی تنگ و محدود قرار گرفته‌اند و درِ خانه را قفل کرده‌اند.

هوش مصنوعی: او کلید را به زن خانه سپرد و بدنش را به آن چرم غریبه واگذاشت.

هوش مصنوعی: به زن گفت که به اندازه‌ای نان و آب به او بده که او از داشتن این زندگی پرهیز نکند و شتابی در ترک آن نداشته باشد.

هوش مصنوعی: اگر کسی مدت زمان زیادی زندگی کند، باید بداند که ارزش و اعتبار چیزهایی مانند تخت و کلاه در زندگی موقتی است.

هوش مصنوعی: تخت قیصر به یاد کسی نمی‌افتد، زیرا در جایی که قیصر و نسل او نیست، هیچ کس را نمی‌شناسد.

هوش مصنوعی: زنی که متعلق به قیصر بود، در یک خانه را بست و به ایوان دیگری رفت و در آنجا نشسته است.

هوش مصنوعی: یک نفر با چهره زیبا وجود دارد که تمامی دستورات و کارهای او برگزیده و انتخاب شده‌اند.

هوش مصنوعی: او از نژاد ایرانیان است و همواره یاد پدرانش را در دل دارد.

هوش مصنوعی: او کلید خانه‌اش را به چرم درون بسته‌ای سپرد که مربوط به شاپور بود.

هوش مصنوعی: در همان روز، سپاه دشمن او را شکست داد و او در آن مکان گرفتار شد و نتوانست فرار کند.

هوش مصنوعی: وقتی قیصر به مرز ایران نزدیک شد، سربازان یکی یکی سلاح‌ها را برای نبرد آماده کردند.

هوش مصنوعی: رومیان از ایران انسان‌های شجاع و دلیر را به اسیری نمی‌بردند، زیرا هیچ‌کس نتوانسته بود آن قهرمانان را به دام بیندازد.

هوش مصنوعی: در ایران، نه مرد و نه زن و نه کودک، هیچ چیز زیادی یا کمی باقی نمانده است.

هوش مصنوعی: در میان سپاه هیچ خبری نبود، چه مرده و چه زنده، از شاپور شاه.

هوش مصنوعی: تمام مردم ایران از روم دور شده‌اند و سرزمین و مرزهای این کشور خالی از جمیع ساکنان گشته است.

هوش مصنوعی: همه مردم ایران به شدت ترسیده و نگران شدند و مرزها به روی اکوبا (شخصی یا موجودی خاص) بسته شد.