هوش مصنوعی: زمانی که یزدگرد بر کل جهان پادشاه شد، سپاه متفرقه و پراکنده را دوباره جمع‌آوری کرد.

هوش مصنوعی: بزرگان و فرماندهان همراه با موبدان و حکیمان گرد هم نشسته‌اند.

هوش مصنوعی: شخصی که جستجوگر و ماجراجو است، بر روی تختی از طلا نشسته است. او در حالی به این مقام رسیده که زحمت زیادی کشیده و دست خود را از طلب کمک دیگران باز نگه داشته است.

هوش مصنوعی: اولین بار چنین گفت که کسی که از گناه خود عذرخواهی کند و به خاطر آن رنجیده نشده باشد، از انتقام دیگران در امان است.

هوش مصنوعی: کسی که دلش پر از حسادت و کینه باشد، از درد و مشکلاتی که ممکن است برایش پیش بیاید، دور نیست و پزشک نمی‌تواند او را درمان کند.

هوش مصنوعی: بیت به توصیف کسی می‌پردازد که به خاطر قدرت و مهارتش، دیگران را تحت تأثیر قرار می‌دهد. شخصی با قوه‌ای بالاتر از دیگران، شور و شوقی افراشته و می‌تواند مانند دیوین قدرتمند، شکوه و عظمت را به تصویر بکشد. این ویژگی‌ها باعث می‌شود که دیگران به او حسادت ورزند و او را ستایش کنند.

هوش مصنوعی: اگر چیزی مورد پسند دل تو نیست، نه تنها از آن دوری کن بلکه مراقب باش که دیگران هم به آن وابسته نشوند.

هوش مصنوعی: مدارا و رفتار مناسب با دیگران، با خرد و دانش انسان تناسب دارد. خرد و دانایی در کنار همدیگر می‌توانند به ایجاد شرایط مناسب و ارتباطات سالم کمک کنند.

هوش مصنوعی: اگر به جای دیگران کاری خوب انجام می‌دهی، طوری رفتار نکن که او را آزار دهی یا دلش بشکند.

هوش مصنوعی: اگر نیکی را انجام دهی اما صبور و بردبار نباشی، در نظر کسانی که درک عمیق دارند، بی‌ارزش خواهی بود.

هوش مصنوعی: اگر سرنوشت خوش به من کمک کند، به من موفقیت و شادی در زندگی خواهد داد.

هوش مصنوعی: من دفتری آماده می‌کنم که در آن فقط حقیقت را بنویسم و این حقیقت می‌تواند نقاط ضعف و نادرستی‌ها را اصلاح کند.

هوش مصنوعی: زمانه چندی به او خوشی و نعمت بخشید و او نیز از این خوشی بهره‌مند شد و شاد زندگی کرد.

هوش مصنوعی: او بی‌وقفه سپاهی به هر طرف می‌فرستاد و دنیا را از دست دشمنان در امان نگه می‌داشت.

هوش مصنوعی: بعد از گذشت هجده سال از زندگی‌اش، در فصل پاییز، وقتی که افسر او تیره و تار شد.

هوش مصنوعی: بزرگان و صاحب‌نظران را فرا می‌خواند و بر تختی از طلا نشسته و به احترام آنها به زانو در می‌آورد.

هوش مصنوعی: این چرخ گردان و ناپایدار نه می‌تواند چیزی را بزرگ کند و نه آن را به وجود آورد.

هوش مصنوعی: شکارچی که به دنبال شکار است، به ارزش و زینت تاج گرانبها نمی‌نگرد.

هوش مصنوعی: اکنون روز من به پایان می‌رسد و به زودی قدرت و توانایی‌ام کم رنگ خواهد شد.

هوش مصنوعی: من کلاه و نگین را به هرمز سپردم، همچنین تمامی لشکر و گنج‌های ایران زمین را واگذار کردم.

هوش مصنوعی: همه شما آماده‌اید و به دستورات او توجه کنید، از پیمان او دل را آرام کنید.

هوش مصنوعی: اگر چندین پیروزی و قدرت وجود داشته باشد، باز هم سال‌ها می‌گذرد و هر چیزی زمان خاص خود را دارد.

هوش مصنوعی: از هرمز می‌بینم که آرامش و خردمندی و عدالت و شایستگی به وضوح ظاهر شده است.

هوش مصنوعی: او این حرف را گفت و پس از آن یک هفته زندگی کرد، سپس رفت و چند روز بر روی تخت گریست.

هوش مصنوعی: اگر صد سال هم در یک جا بمانی یا حتی بیست و پنج سال، در هر صورت لازم است که از مکان خود حرکت کنی و بروی.

هوش مصنوعی: هر چیزی که به شمارش می‌آید، اگر به آن اهمیت ندهی، پایدار نمی‌ماند.