هوش مصنوعی: پس از آن زمان، مقام و عظمت پادشاه به حدی افزایش یافت که خورشید در آسمان درخشان شد و دیگر جایی برای ماه نماند.

هوش مصنوعی: هر روز با دختر قیصر بدی و او را در شبستانش سرور خود قرار دادی.

هوش مصنوعی: شیرینی مریم همیشه باعث ناز و غم می‌شود، به‌ویژه وقتی که به خاطر زیبایی دو چهره‌اش حسادت می‌کنند.

هوش مصنوعی: سرانجام به او زهر داده شد و آن دختر معروف از خاندان قیصر به مرگ دچار گردید.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس از چاره‌ای که او داشت، آگاه نبود، زیرا او تنها و به تنهایی آن راز را در اختیار داشت.

هوش مصنوعی: وقتی سالی گذشت و مریم از دنیا رفت، خوابگاه گرانبهای خود را به شیرین واگذاشت.

هوش مصنوعی: پس از اینکه سال‌ها بر شیرویه گذشت و او به سن جوانی رسید، وقتش فرارسید که باید به کارها و امور جدی‌تری بپردازد.

هوش مصنوعی: پدر فرزانه‌ها را بیاور تا نامش در هنر و talent مطرح شود و معروف گردد.

هوش مصنوعی: موبد به طور شبانه‌روزی مراقب او بود و همیشه شاد و خرسند به دستور شاه عمل می‌کرد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که یک روز موبد، که مقام والایی دارد، از تخت سلطنت خود پایین آمد و به نزد شخص خوشبخت و خوشحال رفت. این عمل نشان‌دهنده اهمیت و توجه به آن شخص نیک بخت در شرایطی است که معمولاً کسی با مقام بالاتر از جایگاه خود پایین نمی‌آید.

هوش مصنوعی: زمانی که شیرویه به نزدیکی خود بیاورد، همیشه به بازی و سرگرمی‌هایش نیاز داریم.

هوش مصنوعی: روزنامه‌ای را مشاهده کرد که درونش نوشته شده بود "کلیله".

هوش مصنوعی: جوانی بزرگ و قوی، دستی که سمت چپش بود، یک چنگال خشک و شکسته از گرگ را به دست گرفته است.

هوش مصنوعی: درخت سرو به قدری راست ایستاده است که گویی بر روی شاخ گاومیش نشسته و هنگامی که بخواهد، می‌تواند به نرمی و زیبایی حرکت کند.

هوش مصنوعی: دل موبد از رفتارهای بی‌مروت و بی‌فایده کاراوی غمگین شده است.

هوش مصنوعی: این بیت نشان می‌دهد که صدای ناهنجار و ناپسند یک ساز، حتی اگر زیبا و بزرگ باشد، می‌تواند نتیجه‌ای ناخوشایند به دنبال داشته باشد. به عبارت دیگر، هر چیزی که به درستی و با مهارت استفاده نشود، ممکن است نتیجه‌ای نامطلوب به همراه داشته باشد.

هوش مصنوعی: از دشواری‌های دنیا خیلی غمگین شدم، به خاطر سرنوشت تلخ و ناتوانی که از بچگی با آن مواجه هستم.

هوش مصنوعی: کجا کسی دیده بود که از مقدر او به دنیا بیاید و از کتاب‌های ارزشمند خبر داشته باشد؟

هوش مصنوعی: موبد به موبد دیگر آمد و گفت که با آن شخص باارزش، بازی در جریان است.

هوش مصنوعی: موبد به سرعت به شاه گفت، که خسرو آن فرد را تحت نظر دارد.

هوش مصنوعی: از فرزند، رنگ چهره‌اش زرد شده و به خاطر سختی‌های زندگی پر از درد گشته است.

هوش مصنوعی: از سخنان او می‌توان فهمید که دلش پر از درد و رنج است و درونش به شدت آشفتگی دارد.

هوش مصنوعی: او می‌گفت که چگونه آسمان و خالق آن می‌تواند بواسطه‌ی این اعمال، چهره‌ای را نشان دهد.

هوش مصنوعی: پس از گذشت بیست و سه سال از سلطنتش، شیرویه تاج و تخت را واگذار کرد.

هوش مصنوعی: به خاطر بزرگ بودن شهریار، از او دلگیر نشوید؛ زیرا او نوجوانی بود که به تدریج به بزرگسالی و عظمت رسیده است.

هوش مصنوعی: روح شاد و خندان او از درد آکنده شد و او را به نوعی در قفس ایوان خود محبوس کرد.

هوش مصنوعی: حضرت حافظ به این نکته اشاره دارد که افرادی که همواره به دنبال حقیقت و درستی هستند، به راحتی نمی‌توانند از ابعاد مختلف زندگی خود غافل شوند و در جستجوی راه حل‌های بهتر برآیند. آنها همواره در پی یافتن جواب‌های صحیح و مناسب هستند و به همین دلیل، در مسیر خود به چالش‌هایی برمی‌خورند.

هوش مصنوعی: بسیاری دیگر از افراد بزرگ و کوچک هم بودند که با او در دوستی و همکاری بودند.

هوش مصنوعی: آنها شمار زیادی را از میانشان برداشتند، زیرا که تعداد پرسه‌زنان از سه هزار نفر بیشتر شده بود.

هوش مصنوعی: همه کاخ‌ها را به هم پیوند زده‌اند، زیرا کسی که بدکرداری می‌کند، باید به دستان خودش عواقب کارش را ببیند.

هوش مصنوعی: از لباس‌ها و غذاهایی که استفاده می‌کنیم، تا چیزهایی که می‌بخشیم و آنچه که در اختیار دیگران قرار می‌دهیم، همه نشان‌دهنده نوع زندگی ما هستند.

هوش مصنوعی: آنها ایوان‌های خود را تزیین کردند و پرستندگان و بندگانشان را جمع کردند.

هوش مصنوعی: همان کسی که می‌فرستاد، تمام نوازندگان و هنرمندان را به کاخ پر از ثروت و مال می‌برد.

هوش مصنوعی: در زمان خود، نگهبانی از آنها بر عهده چهل مرد بود و آنها در آرامش و آسایش زندگی می‌کردند.