هوش مصنوعی: وقتی فرمانروای بزرگ به شهر آمد، سوار بر اسب از سلطان معروف قیصر به سوی او آمد.

هوش مصنوعی: اگر چیزی از این سرزمین بخواهی، نباید آرزوهایت را از شاهان انتظار داشته باشی.

هوش مصنوعی: اگرچه این سلطنت و پادشاهی متعلق به من است، اما من تو را با تمام وجودم دوست دارم و از تو حمایت می‌کنم.

هوش مصنوعی: در شهری امن و خوش، به زندگی خود ادامه بده و از هر نگرانی و اندیشه‌ی ناخوشایند دوری کن.

هوش مصنوعی: از نظر من، همه افراد روم نسبت به تو کوچک و ناچیز هستند، حتی اگر آنها خود را بزرگ و برتر بدانند.

هوش مصنوعی: من تا زمانی که برای تو لشکر و تجهیزات آماده نکنم، نه خوراک و نه خواب و آرامش را جستجو می‌کنم.

هوش مصنوعی: وقتی خسرو این را شنید، شاد شد و ذهنش از فکر و نگرانی رهایی یافت.

هوش مصنوعی: گستهم و بالوی را دستور داد تا همان مردان باهوش و زیرک جهان را پیدا کرده و بیاورند.

هوش مصنوعی: خراسانی دلیر و شجاع، به نام برزین و شاپور، چنین بیان کرد: "ای فرمانروای شجاع".

هوش مصنوعی: زمانی که اسب‌ها آماده و روشن می‌شوند، زین را بر روی آن‌ها قرار دهید و آن زین را از طلا بسازید.

هوش مصنوعی: پوشش زیبای و باکیفیت را به تن کنید و از دل‌های پاک و نیکو به دور باشید.

هوش مصنوعی: به این شهر بروید و ماجرای اینجا را به قیصر بگویید و سخنان او را بشنوید.

هوش مصنوعی: عاقل و باهوش باشید و با ذهنی روشن به سخنان گوش دهید. همچنین با زبانی شیرین و نرم صحبت کنید.

هوش مصنوعی: اگر تو نابخردی، هنگامی که قیصر (پادشاه) به میدان جنگ بیاید، باید بدان که او کمان به دست خواهد گرفت، حتی اگر به بازی چوگان مشغول باشد.

هوش مصنوعی: تلاش کنید که با افرادی که شان و مقام را ارج می‌نهند، همراه شوید تا موفقیت و پیروزی نصیبتان شود.

هوش مصنوعی: سوارکاری می‌داند که دلیرانه و پرقدرت از ایران، همچون شیری شجاع، می‌آید.

هوش مصنوعی: شاه دستور داد که پارچه حریر چینی و مشک سیاه را آماده کنند.

هوش مصنوعی: باید به قیصر نامه‌ای نوشت که اگر به من خورشید تابان را بدهد، بهشت را به دست می‌آورم.

هوش مصنوعی: سخنان مختصر و پرمحتوا که هر دلی می‌تواند آن‌ها را به یاد بسپارد.

هوش مصنوعی: کسانی که نزد او هستند، فیلسوفان هستند و باید تلاش کنند تا از شنیدن سخنان بی‌معنا و بی‌پایه دور بمانند.

هوش مصنوعی: وقتی که نامه‌ای خوانده می‌شود، زبان به گفتار باز می‌شود، اما در صحبت با تو هیچ‌کس جرات ندارد.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به گفتگوهایی اشاره می‌کند که قیصر (پادشاه) درباره او و کارهایش انجام می‌دهد. او بیان می‌کند که آنچه قیصر به زبان می‌آورد و در جمع بیان می‌کند، همگی مرتبط با اوست و نشان‌دهنده شایستگی‌ها و موفقیت‌های او در زندگی است. این یعنی او برای قیصر توجه و اهمیت خاصی دارد و قیصر در مورد او در جمع صحبت می‌کند.

هوش مصنوعی: در گفتارت به یاد بیاور که از فرمان، سوگند، پیمان و عهد تو همچون عسل شیرین و دلنشین است.

هوش مصنوعی: در آن جمع، تو زبان من هستی و برای هر خوب و بدی، تو به نوعی نماینده و مترجم من می‌شوی.

هوش مصنوعی: به تلاش برای چیزهایی که به ما نمی‌رسند ادامه دهید و با آن‌ها هماهنگ شوید.

هوش مصنوعی: تو سخن من را قبول کن و هر آنچه را که گفتم، به خاطر بسپار.

هوش مصنوعی: آنها صدای جوان خوشبختی را شنیدند که به دور خودش جهان را روشن و شفاف می‌کند.

هوش مصنوعی: همه به ستایش تو پرداختند و گفتند که هیچ‌کس غیر از تو شایسته این مقام و افتخار نیست.

هوش مصنوعی: بزرگان روشن‌دل و راست‌گو را به نزد قیصر آوردند.

هوش مصنوعی: وقتی قیصر خبر را شنید که از ایران بزرگان و فرستاده‌ای از سوی پادشاه جهان آمده است،...

هوش مصنوعی: به نزد ایوان نزدیک شدند و چندین سرباز برای استقبال فرستادند.

هوش مصنوعی: کاخی زیبا و با شکوه را با پارچه‌های گرانبها زینت بخشید و در آن همه نقش و نگارها از جواهر و طلا ساخته شده بود.

هوش مصنوعی: او بر تختی از عاج نشسته بود و تاجی زیبا بر سر گذاشته که دل‌ها را شاد می‌کند.

هوش مصنوعی: او دستور داد تا پرده را کنار بزنند و به سرعت از دهنیشان خارج شدند.

هوش مصنوعی: گستهم با ارزش و با عظمت است، پس از او تو به مانند چوب بالوی و شاپور خواهی بود.

هوش مصنوعی: اگر برزین را ببینی که خراد می‌شود و در میانِ گرد اندیان، تاج را بر سر و کمربند را بر میان بسته است، نشان دهنده‌ی قدرت و اراده‌ای قوی است.

هوش مصنوعی: آن‌ها به نزد قیصر نزدیک شدند و وقتی او را دیدند، بر او نماز گذاشتند.

هوش مصنوعی: همه بر یک زبان به ستایش و تمجید پرداختند و بر آن تخت زرین، جواهراتی پراکنده شد.

هوش مصنوعی: قیصر نخستین از شاه ایران درباره وضعیت کشور و مشکلاتی که لشکر در مسیر داشته سوال می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی خرد و دانایی به برزین خبر رسید، او با نامه‌ای از سوی شاه به تخت سلطنت رفت.

هوش مصنوعی: به دستور آن شاه نامدار، چهار کرسی از طلا قرار دادند.

هوش مصنوعی: این سه شخصیت برجسته و خردمند در کنار هم نشسته‌اند و در حال گفتگو و تبادل نظر هستند.

هوش مصنوعی: قیصر دستور داد که هر کسی که راه را پیموده، باید در زیرگاه بنشیند.

هوش مصنوعی: خراد برزین می‌گوید که شاه به من راهی برای بزرگی و عظمت نداد.

هوش مصنوعی: من می‌خواهم چنین نامه‌ای از شاه ایران را به قیصر ارائه دهم و در مقابل او نشسته باشم.

هوش مصنوعی: آیا ممکن است که من با انجام وظیفه‌ام نظر تو را جلب کنم و به واسطه‌ی پیام او به تو فایده برسانم؟

هوش مصنوعی: قیصر به او گفت: راز را بگشای و بگو آن فرد خردمند با قامت بلند چه گفته است.

هوش مصنوعی: نخستین ستایش را به پادشاه جهان می‌دهم، زیرا او با آفرینش خود، هستی را تحت تاثیر قرار داده و ارزشمندی آن را کاهش داده است.

هوش مصنوعی: او کسی است که از هر نظر بالاتر است و از توانا و دانا به هر چیزی آگاه‌تر می‌باشد.

هوش مصنوعی: در فرمان و اراده او، آسمان به وجود می‌آید و به همین دلیل فراتر از هر مکان و زمانی است.

هوش مصنوعی: آسمان و ستاره‌ها همه با هم در این دایره در حال حرکت‌اند و به این ترتیب شکل گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: زمانی که خداوند از خاک، جان یک موجود را به وجود آورد، نخستین انسانی که زنده شد، کیومرث بود.

هوش مصنوعی: تا اینکه به شاه آفریدون رسید، او از میان این سرفرازان و بزرگ‌مردان، برخی را برگزید.

هوش مصنوعی: تخم و نطفه‌ای که در آغاز وجود داشت، به ظهور آمد و آنچه که پنهان بود، به وضوح نمایان شد.

هوش مصنوعی: به آرامی به راه خود ادامه می‌دهد تا ببیند چه زمانی کی قباد تاج بزرگی را بر سر می‌گذارد.

هوش مصنوعی: هرگز کسی از این نسل بدی را به خود راه نداده و چشم ایزدی را نگه داشته است.

هوش مصنوعی: اکنون فردی نالایق و بی‌لیاقت وارد شد و بر تخت پادشاهی نشسته است.

هوش مصنوعی: می‌خواهم که از ظلم و ستمگر چیزی بگیرم، نه تاج و تخت و کلاه و کمربند.

هوش مصنوعی: هر کسی که به مقام و جایگاه بلند برسد، باید واجد ویژگی‌های عقل و دانش، اعتبار و خوش‌شانسی باشد.

هوش مصنوعی: این بیت اشاره دارد به شناخت و آگاهی از جایگاه و مقام افرادی که فرصتی برای نشستن بر تخت و داشتن تاج و تخت شاهانه را دارند. به نوعی، سخن از شناخت مقام و منزلت واقعی افراد و تفاوت‌های بین آن‌هاست.

هوش مصنوعی: از شما می‌خواهم که در این کار به من کمک کنید و با این بی‌وفا همکاری کنید تا به موفقیت برسیم.

هوش مصنوعی: ما در جستجوی دنیا به سفر پرداختیم و از دوران‌های قدیم و انسان‌های بزرگ به اینجا رسیدیم.

هوش مصنوعی: قیصر، مانند گلی که در باغ لابه‌لای بوته‌ها شکوفا می‌شود، از شنیدن سخنان زیبا و دلنشین، شاداب و سرزنده می‌گردد.

هوش مصنوعی: گل شنبلید، غرق در آب‌وهوای مرطوب شد و زبانش پر از گلایه و ناله گردید.

هوش مصنوعی: وقتی او آن نامه را خواند، درد او بیشتر شد و آن تخت برایش مانند لاژورد به نظر آمد.

هوش مصنوعی: خداوند بر سوار جهاندار گفت که این راز بر مرد دانا پنهان نیست.

هوش مصنوعی: من خسرو را بیشتر از جان خود دوست دارم و برای من او از هر نسبت و پیوند دیگری مهم‌تر است.

هوش مصنوعی: سلیح و ذخیره و نیروی نظامی از آنِ شماست، حال ببینید چه چیزی برای شما مناسب است.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی، من چشمی ندارم، اما افسوس که چشم داشتن از گنج و شمشیر هم با ارزش‌تر است.