هوش مصنوعی: رستم زره جنگی خود را پوشید و به میدان مبارزه رفت تا با داراب، رقیبش، روبرو شود.

هوش مصنوعی: زره را در زیر جام تیراندازی پوشید و از آن به بعد خود را برای نبرد آماده کرد.

هوش مصنوعی: مردی با کلاه مخصوص جنگ بر سر گذاشته بود و به خاطر بدخواهش به یاد مرگ بود.

هوش مصنوعی: خداوند قدرت را در میان قرار داد و او بر اسبش مانند فیل مست نشست.

هوش مصنوعی: به خاطر زیبایی و شکوه او، آسمان به تماشای او مشغول شد و زمین برای او غمگین و تاریک گردید.

هوش مصنوعی: از هر دو سپاه صداهای غرش و طبل به گوش می‌رسد و آسمان مانند آهن سیاه و سفت به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: جهان به لرزه افتاد و دشت و کوه به خاطر نعل‌ زین‌ شده‌ی اسب‌ها به حالت فرسودگی درآمدند.

هوش مصنوعی: این خیال زیبا و خوشبختی‌ام را به یاد می‌آورم و در پس آن، انتظار سختی‌ها و چالش‌ها را دارم.

هوش مصنوعی: ابر به عنوان لشکری از جنگجویان زره‌پوش در هند، با شمشیر و چهره‌ای شجاع و جنگ‌جو توصیف شده است.

هوش مصنوعی: در دل، جایی برای خاقان چین وجود دارد، آسمان تیره و زمین در حال لرزش است.

هوش مصنوعی: فریبرز مانند خورشید درخشان از برج بره، به میدان می‌آید و درخشندگی خاصی دارد.

هوش مصنوعی: به سمت راست، پسر کشواد بود که بازویش همگی زیر زره قرار داشت.

هوش مصنوعی: نوذر در دل طوس با پای خویش به پیش سپاه، صدای کوس و نواختن کرنای را به گوش می‌رساند.

هوش مصنوعی: دود آتش از آب برخاست و در خواب، چنین جنگی را نمی‌بیند.

هوش مصنوعی: از هر سمت لشکر صدای بلندی برخاست و برای همین، فیل را به شدت آزار داد و گوشش را آزرد.

هوش مصنوعی: اولین کسی که وارد میدان شد، از شدت احساس و اندوه، خون دل را بر لب‌هایش مشاهده می‌کرد.

هوش مصنوعی: کاموس سرداری بزرگ و با افتخار بود که با سپاه و فیل‌های جنگی و صدای کوس جنگی همراه بود.

هوش مصنوعی: او مانند فیل دیوانه سر و صدا می‌کند و در دستانش یک تکه از پوست گاو را دارد.

هوش مصنوعی: کجاست آن جنگجوی دلیر که از ناموران، چنین نبردی را طلب کرده باشد؟

هوش مصنوعی: اکنون اگر او به میدان جنگ بیاید، جایگاهی برای کسی که از تیر او خالی باشد، نخواهد ماند.

هوش مصنوعی: آنها او را مانند جنگجویان بزرگ و مشهور طوس، سرافراز و رهام و گیو، دیده بودند.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس برای نبرد نخواست به میدان بیاید، بنابراین میدان جنگ خالی از جنگجویان ایرانی ماند.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس با او برابر نیست، زیرا در نبرد دلیران او مانند پلنگ و دیگران همچون آهو هستند.

هوش مصنوعی: یک نفر از زابل بود که نامش در تاریخ جاودانه است. او شمشیر انتقام را از غلاف بیرون کشید.

هوش مصنوعی: کجا می‌توانستی نیزه رستم را پیدا کنی که هیچ چیز دیگری پشت سر او باقی نمانده بود؟

هوش مصنوعی: بسیاری از درد و زحمت‌ها را تحمل کرده و فن اداره کردن کارها را آموخته است. همچنین روش‌های نبرد و استفاده از سلاح‌هایی مانند نیزه و تیر را یاد گرفته است.

هوش مصنوعی: برنج و با زحمتِ زیاد، جگر سوخته و پخته شدن رستم را به هنرهایش آموخت.

هوش مصنوعی: رستم به او گفت که هوشیار و بیدار باش، زیرا این ترک آماده و زیرک است.

هوش مصنوعی: در هنرها و توانمندی‌های خود غرق نشو، بلکه باهوش و هوشیار بمان و جایگاه خود را حفظ کن.

هوش مصنوعی: اگر قطره‌ای در دریای عمیق فرو برود، هیچ‌کس متوجه آن نمی‌شود. این نشان‌دهنده این است که بعضی از تصمیمات یا قضاوت‌ها در مقابل عظمت و بزرگی چیزهایی که در اطراف ما وجود دارد، بی‌معنا و بی‌اهمیت به نظر می‌رسند.

هوش مصنوعی: صدای آهنگ دلنشینی به گوش می‌رسد که آدمی را به سوی جنگی می‌کشاند و او را فرا می‌خواند تا در این نبرد شرکت کند.

هوش مصنوعی: یک میدان بزرگ بر پا کردند و در آن، افرادی با رفتارهای خطرناک و مکار به میدان آمدند.

هوش مصنوعی: نیزه را به طرف او پرتاب کرد و او را از زین اسبش به راحتی بر زمین انداخت.

هوش مصنوعی: او با سختی و شدت کنترل او را به زنجیر کشید و تلاش کرد تا او را به سمت خاک بکشاند، تا از او لعل (سنگ قیمتی) بسازد.

هوش مصنوعی: تهمتن به صداهایی که در دلش می‌پیچید، توجه کرد و از درد و رنجی که به او رسیده بود، آزادانه خود را رها کرد و از بندهایی که او را محدود کرده بودند، خارج شد.

هوش مصنوعی: وقتی که قصد جنگ داشتی، کمند و گرز سنگینی همراهت بود.

هوش مصنوعی: او با صدای رعدآسا و غرشی مانند پیل مستی به زمین آمد که کمندی به بازو و گُرزی در دست داشت.

هوش مصنوعی: به او گفت: چرا این قدر در این رشتهٔ پیچیده و دشوار صحبت می‌کنی؟

هوش مصنوعی: رستم به این صورت پاسخ داد که وقتی شیر، نخچیر را ببیند، دلیر و شجاع می‌شود.

هوش مصنوعی: ابتدا بر کینه‌ورزی پرداختی و کمر به جنگ ایران بستی کسی که دارای نام و آوازه‌ای است.

هوش مصنوعی: اکنون می‌توانی ببینی که رشته‌ای که من را به خود بسته، تنگ و محکم شده است.

هوش مصنوعی: زمانه تو را به سوی خود می‌کشاند، چنان که در این حال، دیگر نشانی از تو باقی نمی‌ماند.

هوش مصنوعی: کاموس، که رزمنده‌ای قدرتمند است، برای نبرد آماده می‌شود و حریفش را می‌بیند که با دارو و تدارکات آمده است.

هوش مصنوعی: چاقوی پرنده را به شدت برانداز کرد و خواسته‌اش این بود که سرش را از بدنش جدا کند.

هوش مصنوعی: خطر در حال نزدیک شدن است و در نهایت، نتیجهٔ نبرد به شکلی حاد و جدی خواهد بود.

هوش مصنوعی: بدن زیبای او از آسیب در امان ماند، چون آن قهرمان بزرگ در گردن او کمند انداخت.

هوش مصنوعی: او را به زمین انداخت و در وسط (میدان) قرار داد و از جای خود به شدت تکان داد.

هوش مصنوعی: بز به میدان آمد و آن را در حصار خود گرفت، مانند عقابی که با پر و بالش به پرواز در آمده است.

هوش مصنوعی: رزمنده با شجاعت و دلیری خود، بر اسبش فشار می‌آورد و با این کار، بار سنگین را به راحتی تحمل می‌کند و حرکت اسب را سریع و آسان می‌سازد.

هوش مصنوعی: او می‌خواست که آن خمِ خام، با قدرتی که دارد، گره‌های خود را از هم بگسلد و از بند رهایی یابد.

هوش مصنوعی: با قدرت کلام و تأثیر آن، کاموس (شخصیتی در داستان) به شدت تحت تأثیر قرار گرفت و از خود بی‌خود شد. در این حین، کسی که نادان و بی‌خبر است، توانست با مهارت خود، اسب رخش را آرام کند و به کنترل درآورد.

هوش مصنوعی: او را به زمین انداخت و مهار را به دست گرفت و از زین پایینش آورد.

هوش مصنوعی: کسی به او نزدیک شد و او را در چنگ خود گرفت و گفت که حالا دیگر به خطر نیفتادی و در امان هستی.

هوش مصنوعی: تو خیری از من نخواستی و به همین دلیل روانت به چنگالت افتاد و به آن دیو خدمتکار وابسته شد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که تو بر همه چیز غالبی، دیگر نمی‌بینی که زمین چنگال‌های کین و دشمنی دارد.

هوش مصنوعی: تو فکر می‌کنی که در زمان جنگ کسی مثل تو برای نبرد سلاح برنمی‌دارد و آماده نمی‌شود.

هوش مصنوعی: برحذر باش که کسی که به دنبال انتقام است، در نهایت خود گرفتار مشکلاتی خواهد شد و به زودی دچار فراز و نشیب می‌شود.

هوش مصنوعی: دست‌هایش را از پشت به هم قفل کرده بود، مانند سنگی که در چنگ یک خمیده (کمان) گرفتار شده است.

هوش مصنوعی: سپاه با وقار و آرام به ایران آمد، در حالی که در دلش کینه‌ای نهفته داشت.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که شخصی که نزدیکی به جنگ دارد، به خاطر قدرت و کینه‌ای که در او وجود دارد، به میدان جنگ رفته است.

هوش مصنوعی: این دنیای فریب دارای قوانینی است که گاهی انسان را در اوج قرار می‌دهد و گاهی به فرودگاه می‌کشاند.

هوش مصنوعی: ایران به سوی ویرانی می‌رود تا لانه‌های پلنگان و شیران را نابود کند.

هوش مصنوعی: در سرزمین‌های زابل و کابل، نه کاخی وجود دارد و نه باغ گل.

هوش مصنوعی: کسی نمی‌تواند گوپال را از دست بدهد، مگر اینکه رستم زال را گم کند.

هوش مصنوعی: اکنون، پوشش سر و زره او به لایه‌ای از خاک تبدیل شده و پیراهنش نیز به گرد و غبار آغشته شده است.

هوش مصنوعی: چطور می‌توان با عقل و تدبیر شما را به کشتن بکشاند، در حالی که جنگ کاموس از پا درآمده است؟

هوش مصنوعی: یکی از افسران لشکر به پیکر دشمنان که بر زمین افتاده بودند، بی‌رحمانه بی‌احترامی کرد و آنها را به تندی زیر پا گذاشت.

هوش مصنوعی: او را به ضرب شمشیر مورد حمله قرار دادند و بدنش به خون آغشته شد، به طوری که زیر او سنگ و خاک پوشیده شد.

هوش مصنوعی: نباید در گمان باشی که زمان همیشه به سود توست و بر تو رحم می‌کند.

هوش مصنوعی: این نبرد به پایان رسید و همه در یک جا گرد هم آمدند تا جانشان را حفظ کنند، اما برخی جانشان را از دست دادند.