هوش مصنوعی: پس از آن، وقتی به خسرو خبر رسید که پیران در میدان جنگ پیروز شده است،

هوش مصنوعی: سپهبد به کوه فرار کرد و از لشکر خودش فاصله گرفت و در میان جمعیت ناپدید شد.

هوش مصنوعی: در کاخ گودرز، مردم نیکوکار و آزادگان از جمع و خودی‌هایشان خالی شدند.

هوش مصنوعی: ستاره‌ها بر حال آن‌ها افسوس می‌خورند و بر بالین‌شان خون گریه می‌کنند.

هوش مصنوعی: از اینها جهان پر از خاک و خون است و ستاره بلند اختر طوس نابود شده است.

هوش مصنوعی: رستم، پهلوان بزرگ، با زیبایی و غرور به درگاه رفت تا در جمع بزرگان و همراهان حضور پیدا کند.

هوش مصنوعی: همه دانایان و مشهوران و نیکان از ایران رفتند و دیگر در کشور نیستند.

هوش مصنوعی: در اینجا گفته می‌شود که در میان پیشوایان و نامداران، یکی از آن‌ها به صحبت آمده و با یادآوری جنگ و نبردی که انجام شده، به بیان مسائلی می‌پردازد.

هوش مصنوعی: به رستم گفتند: ای بلندمرتبه، من نگرانم که این قدرت و جایگاه پایدار نخواهد ماند.

هوش مصنوعی: دلم به خاطر رفتار او بسیار ناراحت و دلتنگ شده و به سمت پایین و ناراحتی حرکت می‌کند.

هوش مصنوعی: پادشاهی که بر تخت نشسته، از تو نور و روشنی می‌گیرد و بخت خوب او به تو وابسته است.

هوش مصنوعی: دل در دستان توست و زندگی، زمان و مکان همه زیر امر و اراده تو قرار دارند.

هوش مصنوعی: تو با دل و فکر خود، زمانه‌ای که مانند دیوی سپید است را به تملک خود درآورده‌ای و او به عشق و محبت تو امیدوار است.

هوش مصنوعی: زمین به دور تو می‌چرخد و تو را خدمت‌گزار خود می‌داند، زمان نیز نسبت به تو با مهربانی همچون یک مادر رفتار می‌کند.

هوش مصنوعی: از ضربه‌های تو خورشید به شدت داغ خواهد شد و از شدت آن، سیاره ناهید (زهره) به گریه درخواهد آمد.

هوش مصنوعی: به دلیل قدرت و تأثیر قلم تو، حتی شیر جنگجو هم از نبرد خسته و دلزده می‌شود.

هوش مصنوعی: تا زمانی که بر سر مردان کلاه برنمی‌گذارد، هیچ دشمنی به ایران چشم طمع نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: اکنون، گیو و گودرز و طوس و سایر سران زیادی از این مرز و بوم گرد هم آمده‌اند.

هوش مصنوعی: همه دل‌ها از غم و اندوه پر شده و چشمانشان پر از اشک است، در حالیکه از ترک‌های افراسیاب فرار می‌کنند.

هوش مصنوعی: بسیاری از گودرزی‌ها در میدان جنگ جان باخته و به خاک افتاده‌اند.

هوش مصنوعی: هر کسی که از این گروه رهایی یافته، در دل خود احساس خستگی می‌کند و به کوه‌ها پناه می‌برد.

هوش مصنوعی: همه نگاه‌ها به سوی آسمان و خداوند، که خالق زمان و مکان است، معطوف شده است.

هوش مصنوعی: شخصی به نام پیلتن به قدرت نیروی الهی و بر اساس دستورات من به اینجا می‌آید.

هوش مصنوعی: در شب تاریکی که این نامه را خواندم، به مقدار زیادی از دل درد و اندوه، اشک ریختم.

هوش مصنوعی: در اینجا بیان می‌شود که من سه روز است که این موضوع را به هیچ‌کس نگفتم، جز اینکه فقط در برابر خداوند تقاضای کمک کرده‌ام.

هوش مصنوعی: حال دلم از این حرف‌ها فراتر رفته و شایسته نیست، به همین دلیل پر از نگرانی شده‌ام.

هوش مصنوعی: امید سربازان و فرماندهان به توست، چرا که تو فردی روشن‌فکر و نیکوچهره‌ای.

هوش مصنوعی: سرسبز و شاداب باش و دل شاد و خرم داشته باش، بدی‌های بدگمان را از خود دور کن و سعی کن از زشتی‌ها دور بمانی.

هوش مصنوعی: از من هرچه می‌خواهی، بیش‌تر بخواه؛ از اسب و سلاح و گنج و سپاه.

هوش مصنوعی: با دلِ شاد و اندیشه‌ای صحیح برو، زیرا این‌گونه کارهای بی‌اساس و سست را نمی‌توان پیش برد.

هوش مصنوعی: رستم به شاه گفت: بی تو نه نگینی مانده و نه کلاهی، یعنی برای من بودن تو بسیار مهم است و بدون تو هیچ ارزشی ندارم.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که کسی همچون تو که دارای قدرت و مقام والا هستی، نیازی به یادآوری و اثبات ارزش‌ها و ویژگی‌های خود ندارد. تو در مقام خود چنان برجسته‌ای که هیچ‌کس نمی‌تواند به پای تو برسد.

هوش مصنوعی: خسرو اطلاعاتی دارد مبنی بر اینکه کیقباد، شاه پیشین، کلاهی بزرگ بر سر گذاشته است.

هوش مصنوعی: من به خاطر کینه‌ام از ایران، عزم خود را جزم کرده‌ام و هیچ روزی را در آرامش سپری نکرده‌ام.

هوش مصنوعی: بیابان و تاریکی و موجودات خوفناک، همه اینها نشانه‌ای از جادو و قدرت اژدهای دلیر هستند.

هوش مصنوعی: این بیت به نبردی اشاره دارد که بین دو سرزمین توران و مازندران در شب تاریک و در شرایط سخت با سلاح‌های سنگین رخ می‌دهد.

هوش مصنوعی: به خاطر تشنگی و همچنین به دلیل مسیر طولانی که طی کرده‌ام، در حالی که در سختی هستم، نمی‌توانم در جایی راحت و آرام بنشینم.

هوش مصنوعی: من در زندگی درد و سختی‌های زیادی را تجربه کرده‌ام، به‌طوری که حتی یک روز هم از خوشحالی نپرسیده‌ام.

هوش مصنوعی: تو پهنه‌ی قدرت و فرمانروایی و من در راهی گرفتار و محدود هستم، وقتی تو دستور می‌دهی.

هوش مصنوعی: من با نیروهایی که دارم، آماده‌ام این بدی را از میان ایرانیان برطرف کنم.

هوش مصنوعی: از آن کسانی که به دست شاه بی‌درد کشته شده‌اند، باد به رنگ زرد، چهره‌ی بدسگالان او را بپوشاند.

هوش مصنوعی: از اهل گودرزی دلbroken و خسته‌ام و برای غم‌های زیاد، دور کمرم را محکم بسته‌ام.

هوش مصنوعی: زمانی که کیخسرو صدای او را شنید، اشک از چشمانش جاری شد و به گونه‌اش ریخت.

هوش مصنوعی: گفت: بدون تو نه به وقت و زمان اهمیت می‌دهم، نه به پادشاهی و تاج و نه به سلاح و قدرت.

هوش مصنوعی: جهان به زیر تأثیر قدرت تو است و تاجداران در دست تو یعنی در کنترل تو هستند.

هوش مصنوعی: از پول و ثروت و از تاج و جواهر، و همچنین از کلاه و کمان و کمند و کمربند.

هوش مصنوعی: بیاورید گنجینه‌ای که پادشاه کلیدش را به همراه دارد و در صندوق‌هایش را باز کنید.

هوش مصنوعی: همه شاهان ایران این موضوع را به رستم سپردند و گفتند: ای کسی که نامت معروف و مشهور است، این را بشنو.

هوش مصنوعی: این بیت به نوعی اشاره به قدرت و تسلط دارد. در آن گفته می‌شود که دنیا مانند یک گنج است و کلید دستیابی به آن، شمشیر تو است. بنابراین، تو هستی که بر سروری بر جهان حاکم هستی. به طور کلی، می‌توان گفت که انسان با اراده و قدرت خود می‌تواند به داشته‌های بزرگ دست یابد و در زندگی برتر باشد.

هوش مصنوعی: تو با شجاعان زاولستان و دلیران کابلستان هم درجۀ قهرمانی و رزمندگی هستی.

هوش مصنوعی: به رفتار و حالت باد، در هر لحظه نگریست و در تلاش برای به دست آوردن زمان نباش.

هوش مصنوعی: از میان لشکر سی‌هزار نفر، شمشیرزنان ماهر را برگزیده و به میدان جنگ رفته‌اند.

هوش مصنوعی: فریبرز، کاووس را ده سپاه می‌دهد، تا او پیش‌رو باشد و انتقامجویانه عمل کند.

هوش مصنوعی: تهمتن (رستم) زمین را بوسید و گفت که اینجا با من هم‌نوا و هم‌سوار است.

هوش مصنوعی: ما باید سران مخصوص را به سرعت و عجله به حرکت درآوریم تا مبادا آرامش و خواب به آنها دست دهد.

هوش مصنوعی: سپه را به دشت آوردند و برای جنگ آماده شد.

هوش مصنوعی: فریبرز را گفت که در صبح سپاه را آماده کن و به جلو سپاه ببرید.

هوش مصنوعی: هرگز نباید روز و شب در نغمه سرایی و شادی بسر ببری مگر آنکه نزد طوس، سپهبد شوم.

هوش مصنوعی: اگر بگویی در جنگ تندرو نباش، فریب روزگار را نخور و از تلاش و کوشش دست برندار.

هوش مصنوعی: من اکنون به سرعت و نرمی مانند باد می‌آیم و در جستجوی فرصتی مناسب در مسیر زمانم.

هوش مصنوعی: مثل گرگ که درنده و کارآزموده است، سپاهی که به میدان می‌آید، بر اساس نیکی و بدی می‌اندیشد.

هوش مصنوعی: زمانی که خورشید در آسمان نمایان شد، چهره‌اش همچون مجسمه‌ای زیبا بود و دل‌ها را پراز محبت و عشق می‌کرد.

هوش مصنوعی: صدای کرنای تهمتن بلند شد و لشکریان از جا بلند شدند و به سوی میدان آمدند.

هوش مصنوعی: شاه جهان، با اندیشه‌ای عمیق، دو فرسنگ به‌سوی او روانه شد.

هوش مصنوعی: رستم در دو مکان به طور مداوم در حال فعالیت بود و هرگز از روز تا شب استراحتی نمی‌کرد.