هوش مصنوعی: گودرز و رستم، دو پهلوان بزرگ، در این جنگ و مبارزه جان‌فشانی کردند.

هوش مصنوعی: پس از آن، کجا رفتند همراهان؟ پاهایش را بستند و او را محکم نگه داشتند.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس به جستجوی این مقام سلطنتی نرفته، مگر اینکه از محبت و توجه آنها بهره‌مند شده باشد.

هوش مصنوعی: زمانی که به رستم گفتند که تو کیستی ای زیبای تخت سلطنت کیان، به این معناست که او را به عنوان یک شخصیت برجسته و با ارزش در تاریخ ایران معرفی می‌کنند. رستم به عنوان یکی از قهرمانان بزرگ ایرانیان شناخته می‌شود و این اشاره به مقام و زیبایی او در نظر مردم دارد.

هوش مصنوعی: کسی فریاد زد به آن کسی که گفت باید در جایی تنگ و تاریک بمانید و تنها باشید.

هوش مصنوعی: در جایی که قهرمانان با افتخار و نیکویی گرد هم آمده‌اند، باید کسی باشد که رهبری و اقتدار لازم را داشته باشد.

هوش مصنوعی: باید برای من تختی از طلا فراهم شود و هیچ‌گاه نباید این‌طور فکر کرد که من به این کلاه (خودخواهی و تظاهر) نیاز دارم.

هوش مصنوعی: او از میان زائران، ده و دو هزار نفر را انتخاب کرده و برشانه‌های خود سوار کرده است.

هوش مصنوعی: کسانی که کاوس را در بند گرفتار کرده‌اند، باید او را آزاد کنند؛ همان‌طور که گیو و گودرز و همچنین طوس به کمک هم این کار را انجام می‌دهند.

هوش مصنوعی: وقتی آن پادشاه پیروز کشته شد، کارهای ایرانیان تغییر کرد و اوضاع به هم ریخت.

هوش مصنوعی: دلیر از عمل آن خوش‌اندام بر روی تخت ناز نشسته است.

هوش مصنوعی: وقتی فرزند قارن به سن بلوغ رسید، به اندازه‌ای بزرگ و با استعداد شده بود که می‌توانست در مکان‌هایی با شکوه و درخشان حضور پیدا کند.

هوش مصنوعی: پس از نمایان شدن نشانه‌های پیروزی او، سران و گردنکشان از ایران دور شدند.

هوش مصنوعی: هرگاه که کسی به مقام شاهی برسد، برای او نفرین یا تحسین نمی‌شود، بلکه کسی که چنین مقامی را داراست، باید در زمین همگان را به نخوت و حقارت برساند.

هوش مصنوعی: مردم ایران می‌گویند که این عمل ناشایست است، زیرا بزرگی و تاج و تخت تنها به خاطر پادشاهی به دست می‌آید.

هوش مصنوعی: اگر قباد هم عاقل و بزرگ شود، در جنگل شیر و گرگ را نمی‌توانیم بزرگ تصور کنیم.

هوش مصنوعی: اگر می‌خوایی به حکومت دست پیدا کنی بدون داشتن نسب و خانواده، باید تمام انسان‌ها را به فراموشی بسپاری و حقوقشان را نادیده بگیری.

هوش مصنوعی: در زمانی که قباد فوت کرد، شعف و شادی بزرگی از تاج وارد شد.

هوش مصنوعی: سخنان افرادی که ناپاک و بی‌ارزش هستند، او را به نابودی کشاند. در آن زمان، در سلطنتش پشت او کجا بود؟

هوش مصنوعی: پس از آن، پای قباد دلاور را بستند و گفتند: "سوار کیست که نژاد او چیست؟"

هوش مصنوعی: بزرمهر فردی با استعداد را به پادشاه معرفی می‌کند تا او با هنر و دانش خود بتواند انتقام پدرش را بگیرد.

هوش مصنوعی: زمانی که زرمهر به تخت شاهی نشسته بود، کسی را دید که با تاج بر سر، او را به عنوان پادشاه احترام می‌گذارد و در مقابلش قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: وقتی که شاه از چیزی شگفت‌انگیز و زیبا برخورد کند، مانند نوری که از مهر می‌تابد، همه‌ی موجودات آسمانی او را ستایش می‌کنند.

هوش مصنوعی: از او زنجیر را برداشت و به دنبال کار خود رفت، و به سرعت در پی ایجاد بازار خود است.

هوش مصنوعی: هیچ‌یک از بندگان به تاج و مقام نرسیدند، هرچند که نژاد و نسل‌شان به درستی باشد.

هوش مصنوعی: یک مرد مشهور از سرزمین ترکان به نام ساوه‌شاه آمد تا نگین و کلاهی را جستجو کند.

هوش مصنوعی: خداوند به گونه‌ای خواست که هیچ چیزی در سرزمین ایران نماند و همه چیز از بین برود.

هوش مصنوعی: تو را آرزوی سلطنت و تخت شاهی چرا داشتم وقتی که تو خود به راهی دیگر رفته بودی.

هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی به قدرت و شجاعت جنگاوران اشاره دارد. در آن به صفات یک اسب قهرمان و دلیر اشاره می‌شود که به میدان جنگ آمده است. بیانگر این است که این جنگجویان شجاع و با افتخار، در نبردها برای حفظ عزت و شرف خود در تلاشند.

هوش مصنوعی: در این دنیا می‌خواهم سلطنت کنم و بدین ترتیب برای خود یادگاری بسازم.

هوش مصنوعی: شاه خردمند مانند کسی است که در جوانی به خوبی درکی از رازهای زندگی دارد و در دوران پیری، به خوبی از آن آموزه‌ها بهره‌مند می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر بزرگان و سران کشور برای حمایت و یاری آمده باشند، این نشان از قدرت آن‌هاست. همچنین اگر کسانی که در درجه پایین‌تری قرار دارند، یاری‌دهنده باشند، باز هم این زمینه توانمندی و پشتیبانی برای کشور به شمار می‌رود.

هوش مصنوعی: در ایران، سیصد هزار قهرمان و نامدار وجود دارد که همگی سوارکار هستند.

هوش مصنوعی: همه افراد به یک فرمانروای واحد وابسته‌اند و در برابر او سر تسلیم فرود آورده‌اند.

هوش مصنوعی: پادشاه عالم تو را انتخاب کرده است، به گونه‌ای که از میان نامداران برتر به نظر می‌رسی.

هوش مصنوعی: نیاگانت به معنای کسی است که در نهایت بر دشمنان خود پیروز می‌شود و به آن‌ها اجازه نمی‌دهد موفق شوند.

هوش مصنوعی: اگر با دیگران بدی کنی، بدان که در واقع به خودت آسیب می‌زنی و عواقب آن به خودت برمی‌گردد.

هوش مصنوعی: به دنبال نادانی و آز نروید، زیرا فرد دانا هرگز شما را انسانی پرهیزکار نخواهد خواند.

هوش مصنوعی: اگر من زن باشم، سال‌ها به مردان نصیحت می‌کنم، از برادر خودم بیشتر.

هوش مصنوعی: به این فکر نکن که تلاش‌های نیاکانت بیهوده است؛ زیرا ممکن است حرف من برایت کارساز باشد و درس‌آموز.

هوش مصنوعی: همه جمعیت حیرت‌زده ماندند و سپهدار لب خود را به دندان گرفت.

هوش مصنوعی: او متوجه شد که تنها کسی که به راستی سخن می‌گوید، همیشه از راه نیکو سخن می‌گوید و به چیزی غیر از خوبی توجه نمی‌کند.

هوش مصنوعی: ای زن باارزش، تو که مقام و منزلت بالایی داری، در جمع شاهان، بر سر مشورت و رای‌گیری نرنج و گله نکن.

هوش مصنوعی: هرمز در این زمان، از تخت خود به سمت مهی بزرگ و قهرمان حرکت می‌کند.

هوش مصنوعی: این جمله به معنای این است که برادر تو به عنوان شاه ایران شناخته می‌شود و خبر آن از زهرمز (که ممکن است به یک مکان یا فرد اشاره داشته باشد) به این صورت اعلام شده است.

هوش مصنوعی: اگر بتاج کیی (که اینجا به معنای کسی با مقام و جاه و جلال است) به خود ننازد، پس چرا این لباس از دوک (دوک به معنای مُد یا چیز زیبا) برای خود می‌سازد؟

هوش مصنوعی: از صحبت دربارهٔ هرمز بس کن، چرا که در این دنیا از آن نژاد (نژاد هرمز) خبری نیست.

هوش مصنوعی: اگر از نژاد کیقباد به حساب بیاریم، این رقم به هزار سال می‌رسد.

هوش مصنوعی: در گذشته، افرادی با شکوه و همراه با تاج و تخت زرین زندگی می‌کردند، اما امروزه نام آن‌ها دیگر در خاطره‌ها باقی نمانده است.

هوش مصنوعی: به یاد پرویز خسرو نباش، زیرا فکر کردن به او ارزش ندارد.

هوش مصنوعی: در نزد او افرادی که خاص‌تر و ویژه‌تر هستند، برادر را از مقام و مرتبه پایین‌تر می‌شمارند و به او خدمت می‌کنند.

هوش مصنوعی: وقتی بهرام دستور می‌دهد که افراد کم‌مرتبه را محدود کنند، باید به او گوش داد و آنها را تحت فشار قرار داد.

هوش مصنوعی: گردیه به دیو گفت: ای دیو سازنده، تو همواره در حال برپاکردن دام برای دیوان دیگر هستی.

هوش مصنوعی: بر زخم و درد و رنجی که به ما می‌زنی، نیفزای و بر سرِ ما ظلم و ستمی نکن، زیرا من در این شرایطی که به ما می‌گذرد، به خوبی متوجه حال و روز تو هستم.

هوش مصنوعی: پدر ما نگهبان و محافظ بود، اما تو این وضعیت را برای ما ایجاد کردی که به دنبال آن باشیم.

هوش مصنوعی: وقتی که دل بهرام به جوش بیاید، تو نسب مرا هم به طرب آوردی.

هوش مصنوعی: رنج و زحمت ما به خاطر تو به هدر می‌رود، در حالی که تو با سخنانت به کسانی که از نظر اصل و نسب پایین‌تر هستند، اهمیت می‌دهی.

هوش مصنوعی: اکنون بهرام را راهنمایی کن و فضایی پرهیجان و شلوغ درست کن، بزم و سکون را بر هم بزن.

هوش مصنوعی: او این حرف را گفت و با اندوه به سمت خانه رفت، در حالی که دلش با برادرش مانند دو بیگانه شده بود.

هوش مصنوعی: او می‌گفت هر کسی که این زن پاک، گویا و با دل و اندیشه روشن را بشناسد، باید او را ستایش کند.

هوش مصنوعی: انگار سخنان او از کتابی نوشته شده است و دانشش از دانش جاماسب که فردی نام‌آور است، برتر و مهم‌تر به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: وقتی بهرام چیزی را نمی‌پسندید، از صدای خواهرش ناراحت می‌شد.

هوش مصنوعی: دل تاریک فکر و اندیشه‌ای که به سختی به دست می‌آید، در خواب تخت پادشاهی را به او نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: پس او گفت که این خانه به سادگی به دست نخواهد آمد و جویندگان آن تنها با زحمت و رنج می‌توانند به آن دست پیدا کنند.

هوش مصنوعی: پس فرمان دادند تا سفره را به زیبایی بچینند و شراب و نوازندگان را دعوت کردند.

هوش مصنوعی: یک شاعر به مزایای داشتن زیبایی و قدرت اشاره می‌کند و از رودخانه‌ای در دنیای امروز سخن می‌گوید که با پهلوانی زیبا و متن موسیقایی مرتبط است.

هوش مصنوعی: تنها نامهٔ هفتخوان را می‌خوانیم، بی‌آنکه از چیزی دیگر سخن بگوییم. در اینجا کمی شراب می‌نوشیم و می‌خوانیم.

هوش مصنوعی: وقتی که دز اسفندیار به آن صورت زیبا و دلربا شد، چه هنری از خود نشان داد در آن زمان.

هوش مصنوعی: به یاد او چند جام شراب نوشیدند، باشد که سرزمین ری بارور و خرم بماند.

هوش مصنوعی: از آن سرزمین است که فرمانده‌ای برخاسته و چون تو، خداوند آفرینش در او افزون است.

هوش مصنوعی: وقتی که شب فرا رسید، میگساران در هم پراکنده شدند و به خاطر نوشیدن شراب به حالت سرخوشی درآمدند.

هوش مصنوعی: وقتی خورشید در آسمان تابید، شب تاریک به خاطر درخشش آن به زودی روشن شد.

هوش مصنوعی: بهرام گرد، سپهسالار بزرگ، دستور داد که دبیر بزرگ شود.

هوش مصنوعی: بخشنده‌ای نامه‌ای مانند آثار آرایشی و زیبا نوشتند که عطر و رنگی دل‌انگیز داشت.

هوش مصنوعی: با عذرخواهی گفت که حالش خوب نیست و دلش پر از غم و ناامیدی است. همچنین حس می‌کند که در فضایی سرد و بی‌روح قرار دارد.

هوش مصنوعی: از این پس، من از خاک و سرزمین تو مراقبت می‌کنم تا ارزش تو حفظ شود.

هوش مصنوعی: اگر من بر دنیا برتری یابم، تو را مانند برادر کوچتر خود قرار می‌دهم.

هوش مصنوعی: باید دل خود را از کینه و بدی‌ها پاک کنی، زیرا تو ایرانی هستی و از چین جدا هستی.

هوش مصنوعی: وقتی که همه چیز به حالتی جدید و متفاوت درآمد، از آن جمله، در گنجینه‌ای که گرد آمده بود، را باز کرد.

هوش مصنوعی: سپه را پول دادند و اسب را به طور پنهانی جستجو می‌کرد که جایی برای سکونت پیدا کند.

هوش مصنوعی: از میان سپاه، یک پهلوان را انتخاب کردند که مناسب و شایسته رهبری و فرماندهی در سرزمین خراسان بود.

هوش مصنوعی: از بلخ به سوی ری به راه افتاد، در ماه دی، اندیشه‌ای پرخیر و برکت به همراه داشت.

هوش مصنوعی: او به فکر و اندیشه می‌پرداخت و در مورد زیاد و کم تصمیم‌گیری می‌کرد، سپس فرمان داد تا به منزل درم بروند.

هوش مصنوعی: همه‌چیز را زیبا و نو می‌سازند و آرایش می‌کنند تا به شکوه و زیبایی برنامه‌ی پادشاه افزوده شود.

هوش مصنوعی: از بازرگانان، کسی را می‌بینم که دارای سخنی زیبا و خالی از لغزش است و در کارهای خود خلاقیت و نواوری دارد.

هوش مصنوعی: با محبت و عشق، دستور داد که درون را به سمت تیسفون ببرد.

هوش مصنوعی: لطفاً پارچه باارزش رومی را بیاورید که جنس آن از ابریشم است و رنگ آن مانند زر و طلا می‌باشد.

هوش مصنوعی: خرید را انجام دهید تا آن پول را به نزد پادشاه ببرند و مهر او را بزنند و نگه دارند.

هوش مصنوعی: پیامی از یک فرستاده به‌گوش می‌رسد که با شرم و زیرکی خاصی او را به یاد دلیری می‌اندازد، همچون نوای خوش و مبارک.

هوش مصنوعی: شخصی نامه‌ای را با نیروی باد نوشت و از طریق صحبت کردن هر طور که خواست، درباره‌ی موضوعات مختلف صحبت کرد.

هوش مصنوعی: از پرموده و لشکر شاه ساوه، از کجا جنگی بد برای سپاه انجام داده است؟

هوش مصنوعی: او از سوی پادشاه جامه‌ای زیبا و مجلسی به دستش رسید که از پارچه‌ی سیاه و با دقت دوخته شده بود.

هوش مصنوعی: او گفت از این پس که هرگز در خواب، چهره‌ی شاه با شکوه و عظمت را نخواهم دید.

هوش مصنوعی: هر زمان که پادشاه در تخت بنشیند، پسر تو که دارای ارزش و خوشبختی فراوان است، در آن مقام حضور خواهد داشت.

هوش مصنوعی: به دستور او، کوه‌های هامون را می‌شکنم و بیابان دشمن را مانند رود جیحون پرآب می‌کنم.

هوش مصنوعی: او می‌خواست که نزد پادشاه برود، اما تنها در صورتی که روزگار، او را بی‌گناه می‌یافت.

هوش مصنوعی: یادآوری این موضوع به نامه‌ای درون فرستاده شد تا به طیسفون برسد.

هوش مصنوعی: بازرگان گفت: وقتی هرمزد (ایزد شایسته) مهر (خورشید) را ببیند، از غم می‌پیچد.

هوش مصنوعی: وقتی که خسرو نیست و کسی را در کنار خود احساس نکنم، روزگار را به شدت دشوار و سخت می‌بینم.

هوش مصنوعی: زمانی که خجالت‌ها را روی زمین بریزم، می‌توانم ریشه ساسانیان را از زبانم قطع کنم.

هوش مصنوعی: خداوند آن تخم را در زمین قرار نداد که فقط به خاطر خود آن درخت بلند شود، بلکه هدف او این بود که آفرینش و زیبایی برپا گردد و زندگی زنده شود.

هوش مصنوعی: فرستاده‌ای با نیت خوب به بغداد آمد و با نام‌آوران و بزرگ‌مردان ری دیدار کرد.

هوش مصنوعی: وقتی نامه به هرمز رسید، اسب هم از آن نامه تحت تأثیر قرار گرفت و حالتی شبیه به شادی و شوق پیدا کرد.

هوش مصنوعی: آگاهی از عشق به تدریج بر غم و اندوه من افزوده شد.

هوش مصنوعی: به دور پسر مشکوک پیچید و گفت این به رسم و آیین گشسب در آن زمان بود.

هوش مصنوعی: خسرو به جایی رسید که حالا باید از ما حمایت و کمک بخواهد.

هوش مصنوعی: در اینجا گفته شده که عشق و محبت می‌تواند حتی بر در و دروازه انسان نیز تاثیر بگذارد و آن را به سمت سبکی و آسانی بکشاند. این احساس گرانبهایی که فراتر از هر چیز دیگری است، می‌تواند زندگی را جذاب‌تر و قابل تحمل‌تر کند.

هوش مصنوعی: آیین گشسب به او گفت که بدون تو، نه میدان معنا دارد و نه اسب.

هوش مصنوعی: هرمز به شوخی می‌گوید که ناگهان او را از دنیای خود گم می‌کند.

هوش مصنوعی: در شب تاریک، به صورت پنهانی مردی را به حضور شاه دعوت کردند.

هوش مصنوعی: هرمزد به او گفت که از میان فرمان‌ها یکی را انتخاب کن و از خسرو در زمین حساب پس بده.

هوش مصنوعی: او با این سخن پاسخ داد که با ترفند و جادو می‌توانم عشق را از دل بیرون کنم.

هوش مصنوعی: اکنون که او از گنج پادشاه مست می‌شود، زهر شیرینی را فرمان می‌دهد.

هوش مصنوعی: من زهر را با شرابم مخلوط می‌کنم، اما نمی‌دانم از چه راهی باید به خون برسم.

هوش مصنوعی: از این درست کردن دروازه‌بان باخبر شد و بنابراین خواب و آرامش او به سرعت مختل شد.

هوش مصنوعی: سریع به سوی خسرو آمد و همه رازها را که پنهان کرده بود، فاش کرد.

هوش مصنوعی: خسرو، شاه بزرگ دنیا، از این مسئله باخبر شد که چه کسی به طور پنهانی در حال کشتن اوست.

هوش مصنوعی: در دل شب تاریک، شهر طیسفون به خاطر غروبش به نظر می‌رسید که از دنیا ناپدید شده است.

هوش مصنوعی: او بی‌دریغ و بدون هیچ تردید به سوی آذرآبادگان حرکت می‌کرد و برای این کار بهایی نمی‌داد.

هوش مصنوعی: وقتی که آگاهی و دانایی به دست می‌آید، بهتر می‌توان به مسؤولیت‌ها رسید و برای نگهبانی و رهبری کشور تلاش کرد.

هوش مصنوعی: خسرو از شهریار ناراحت شده و با خوار و زبون همراهانش به راه افتاده است.

هوش مصنوعی: گردنکشان با سوالاتی روبرو شدند که آنها را به جایی هدایت کرد که نشانی از انسان‌های بزرگ بود.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که مانند بادهایی که پیروز هستند، و همچون شیری قوی و شجاع، انسان باید در کارهای خود با قدرت و عدالت عمل کند.

هوش مصنوعی: مانند شیران و لبیک‌گویان خدا، از عمان رستگار و شجاع. همچون خنجر تیز و مثل فیل نیرومند و سرمست.

هوش مصنوعی: از کرمان هنگامی که گرد و سوار به میدان می‌آیند، مانند شیران، همانند سام و اسفندیار به نظر می‌رسند.

هوش مصنوعی: هر یک از سران و فرماندهان لشکر، چهره‌ای از خود را بر روی سپاه قرار دادند و همه آنها از شاهان و سران بزرگ بودند.

هوش مصنوعی: هر کس که شایسته تو باشد، ای فرزند شاه، این تاج و تخت و جایگاه را سزاوار تو می‌داند.

هوش مصنوعی: این شعر به توصیف افرادی از ایران و دشت‌های جنگی می‌پردازد که به دنبال نبرد و درگیری هستند، همچنین به شخصیت‌های جنگجوی قوی و سرسخت اشاره دارد. این افراد با سلاح‌ها و تجهیزات خود آماده‌اند تا در میدان جنگ حاضر شوند و برای پیروزی تلاش کنند.

هوش مصنوعی: هرگاه نگران آسیبی نباشی، با دل شاد و آرام زندگی کن و از ارزش خود آگاه باش.

هوش مصنوعی: در زمانه‌ای بلند و پرشکوه، هنگامی که اسب‌های نیرومند، همچون تیر کمان به جلو می‌روند و در میان آتش و جنگ زبانه می‌کشند.

هوش مصنوعی: به رسم اجدادمان دعا کنیم و جان‌مان را به خدا نشان دهیم.

هوش مصنوعی: گراز یا خوک وحشی در شهر ایران مانند سیصد هزار خطر بر روی تو سوار می‌شود.

هوش مصنوعی: ما همه آماده‌ایم تا جان‌مان را فدای تو کنیم و برای کشته‌شدگان‌مان در این راه، شکر و سپاسگزاری به جای خواهیم آورد.

هوش مصنوعی: خسرو به آن‌ها گفت که من از شاه و آن جمعیت به شدت خسته و دلزده‌ام.

هوش مصنوعی: اگر سران به پیش آذرگشسب بیایند و سوگندهای سنگینی یاد کنند، آن وقت...

هوش مصنوعی: می‌خواهم که از من کاملاً مراقبت کنند و به من اطمینان دهند که پیمان و قولی که داده‌اند را نمی‌شکنند.

هوش مصنوعی: من در این سرزمین با امنیت زندگی می‌کنم و از نبردهای سخت هیچ ترسی ندارم.

هوش مصنوعی: وقتی جنگجویان سخنان او را شنیدند، همه به سمت آتش روی آورده و توجه‌شان را به آنجا معطوف کردند.

هوش مصنوعی: آن‌ها به سوگند خوردند که به شیوه‌ای که تو می‌خواهی، عشق تو را به روشنی با چشم‌های خود ببینند.

هوش مصنوعی: هنگامی که آمن از شخصیت‌های معروف پنهان شد، افراد توانا و زبردست از هر طرف فعالیت‌های خود را آغاز کردند.

هوش مصنوعی: به دستور شاه، سواران شجاع به سوی درگاه رفتند تا خبر را به شیر برسانند.

هوش مصنوعی: پدر چگونه می‌تواند درباره فرار او صحبت کند، مگر اینکه راه حل تازه‌ای برای مشکل پیدا کند.

هوش مصنوعی: هرمز متوجه شد که خسرو به سفر رفته است و در آن لحظه هیچ کس را به دنبال او نفرستاد.

هوش مصنوعی: چون زندانی شدم و دست‌هایم را بستند، به زندان فرستاده شدم و به من آسیب زدند.

هوش مصنوعی: کجا می‌توان یافت که هر دو خال، مانند خسرو با مردانگی در دنیا وجود داشته باشند؟

هوش مصنوعی: به جز این افراد، دیگران که خویشاوند او بودند، با گفتگو و صحبت به زندان افکنده شدند.

هوش مصنوعی: در آن زمان، شاه به شیوه‌ای که گشسب انجام می‌داد، گفت که ما از تصمیمات خود منحرف شده‌ایم و با جریان زندگی هماهنگ هستیم.

هوش مصنوعی: وقتی او به چنین حالی رسید، چه باید بکنیم با بهرام؟ مثل یک بندهٔ خردمند و بدشانس.

هوش مصنوعی: در اینجا به نظر می‌رسد که شخصی به دنبال راه حلی برای مسأله‌ای است و از خود می‌پرسد که چگونه می‌توان آن کار را به‌گونه‌ای انجام داد که رنگ و بوی خاصی به خود بگیرد. به عبارت دیگر، او در تلاش است تا راهی بیابد که مسأله‌اش به خوبی و با زیبایی حل شود.

هوش مصنوعی: او به او گفت: ای پادشاه بلندمرتبه، وقتی که سخنان بهرام طولانی شد.

هوش مصنوعی: همه در درون خود، ریشه‌های من را می‌جویند و از زمانی که از من جدا شدند، به شدت خسته و دلتنگ شده‌اند.

هوش مصنوعی: از تو خواهش می‌کنم که مرا نزد او ببری و نزد او پای مرا ببندی، شاید این کار برای من سودمند باشد.

هوش مصنوعی: شاه به او گفت: این کار من نیست، بلکه این فکر بد و زشت متعلق به شیطان است.

هوش مصنوعی: من سپاهی می‌فرستم و تو فرماندهی کن، در میدان جنگ دست از کار برندار.

هوش مصنوعی: ابتدا یک راهنمایی برای او بفرست تا بداند در دلش چه می‌گذرد.

هوش مصنوعی: اگر کسی به دنبال مقام و قدرت باشد و تلاش کند تا به آن برسد، در نهایت ممکن است به خوشبختی دست یابد.

هوش مصنوعی: اگر هم که فردی در مقام پایین‌تری قرار داشته باشد، در نهایت آرامش برای او بهتر است.

هوش مصنوعی: از دنیا یک سهم به او می‌دهم و کلاهی از جنگجویان بر سرش می‌گذارم.

هوش مصنوعی: مرا به طور کامل از وضعیت او مطلع کن، اجازه نده که تعلل کنی و کار را زود انجام بده.

هوش مصنوعی: شاه فرزانه در اینجا به بیان قوانینی می‌پردازد که گشسب (یک شخصیت یا مقام) آنها را ارائه کرده است؛ اما در عین حال، به نظر می‌رسد که هیچ‌کس نمی‌داند این سخنان و قوانین از کجا نشأت گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: مردی بدخلق و شرور از شهرش به زندان شاه برده شده است و در آنجا در جستجوی راه چاره‌ای برای رهایی خود است.

هوش مصنوعی: چوب را برداشت و دید که گشسب سوار در حال رفتن به سوی میدان نبرد است.

هوش مصنوعی: کسی را از زندان به نزد او فرستاد و گفت: ای بزرگوار که به دنبال نام و مقام هستی.

هوش مصنوعی: از روی شهرتت می‌گویم که من یک مرد زندانی هستم، اما نمی‌گویم که این حقیقت است، چرا که خودمان بهتر می‌دانیم.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی من نیز با تو در این میدان نبرد می‌آیم، حتی اگر مانند یک پادشاه برانم.

هوش مصنوعی: اگر از زندان تنگ رهایی یابم، تمام توانم را به کار می‌برم تا جانم را فدای تو کنم و در راهت بجنگم.

هوش مصنوعی: در آن زمان، کسی از جانب آیین گشسب به سوی پادشاه جهان فرستاده شد.

هوش مصنوعی: شهروند همسرای من در زندان قرار دارد و من درد و رنج او را می‌بینم.

هوش مصنوعی: او که جهان را می‌گرداند و شاه است، به من لطف کند و او را ببخشد، تا از این پس همیشه با من در مسیر درست حرکت کند.

هوش مصنوعی: شاه به آن فرد بدذات گفت که تو در عرصه‌ی کارزار، چالاکی و تدبیر را به خوبی به نمایش خواهی گذاشت.

هوش مصنوعی: اگر به دنبال یک مرد خشن و بی‌فایده هستی که دزدی هم کند، از من انتظار نداشته باش که به تو کمک کنم.

هوش مصنوعی: اما اکنون از این سخن چاره‌ای نیست؛ هر چه بدتر از آن باشد، راهی برای فرار نیست.

هوش مصنوعی: به او مردی ناپاک و بدکردار را سپردند، مثل دیوی خونریز که کارهای شومی انجام می‌دهد.

هوش مصنوعی: او همانند باد لشکر را به جلو می‌برد و آیین گشسب را به همراه دارد.

هوش مصنوعی: او به همین صورت به شهر همدان رسید، جایی که لشکر را فرود آورد.

هوش مصنوعی: از کسی در این شهر که ارزشمند و محترم است بپرسید که آیا کسی در مورد ستاره‌ها و سرنوشت چیزی دارد.

هوش مصنوعی: هر کس که نجوم می‌داند و به نزد تو می‌آید، از تو تشکر می‌کند.

هوش مصنوعی: یک پیرزن ثروتمند اینجاست که به نظر می‌رسد چشمانش مانند ستاره می‌درخشد.

هوش مصنوعی: هر چیزی که بر زبان می‌آید، جز آنچه در دل است، نمی‌تواند باشد؛ همان‌طور که برگ‌ها در فصل خزان رنگ خود را می‌بازند.

هوش مصنوعی: همین که چوبشنید (نام شخصی) سخنانش را شنید، در آن زمان کس (شخصی) را فرستاد و اسبی هم آماده کرد.

هوش مصنوعی: وقتی او رسید، از او درباره کارهای شاه پرسید و از او خواست که لشکر را به راه بیاورد.

هوش مصنوعی: به او گفت از این به بعد فقط کافی است که تو در گوش من کمی لب بگویی تا تمام حواسم متوجه تو باشد.

هوش مصنوعی: از دل تاریکی وجودم بیرون خواهد آمد، حتی اگر از زخم‌های دشمن خسته باشم.

هوش مصنوعی: او با پیرزن می‌گفت که رازهایش را پنهان کرده و از هر کسی دوری کرده است.

هوش مصنوعی: در میان آن جمع، مردی بود که از دست شاه نجات پیدا کرد و با او به راه افتاد.

هوش مصنوعی: زن فالگو به سمت پیش رفت و به رئیس نگاه کرد و سپس از آنجا گذشت.

هوش مصنوعی: زنی سالخورده به او گفت: این مرد کیست که باید به خاطر زخم او برای تو گریان باشم؟

هوش مصنوعی: فردی که ذهن و هوش تو را در دست دارد، کسی است که می‌تواند به سادگی احساسات و ظاهر تو را تحت تأثیر قرار دهد، همان‌طور که ماه در آسمان بر ابرها تابیده و آن‌ها را شکل می‌دهد.

هوش مصنوعی: چوب، داستان و سرگذشت گشسب را شنید و یادش آمد که با چه گفت‌وگویی در گذشته روبه‌رو شده است.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که شخص از شنیدن نظری که اخترشناسان درباره خودشان مطرح کرده‌اند، به نوعی خود را از دیگران پنهان کرده است.

هوش مصنوعی: اگر هوش و ذکاوت تو به کسی دیگر برسد که بی‌کار و بی‌ارزش است، در واقع تو خودت را در سطح آن فرد قرار داده‌ای.

هوش مصنوعی: در یک مسیر طولانی، درون تو با صدای ناله‌ای برمی‌خیزد که می‌تواند تو را به شدت آزار دهد و خون از تو بریزد.

هوش مصنوعی: یک نفر نامه‌ای برای شاه نوشت و در آن پرسید که اینکار را برای کجا خواستم انجام دهم.

هوش مصنوعی: نباید به زندانی شدن در این دنیا افتخار کرد، چرا که این وضعیت بدتر از زاییدن یک اژدهاست.

هوش مصنوعی: پادشاه در حال گفتن این جمله بود که راهی برای کسی که در جستجوی حقیقت است وجود ندارد و تنها شاهان می‌توانند راه را نشان دهند.

هوش مصنوعی: وقتی کسی به دم در بیاید و دعوت کند، به آرامش و با احتیاط به او نزدیک شو، زیرا ممکن است که او به نیت بدی به تو توجّه داشته باشد.

هوش مصنوعی: او نوشته‌ای را با مهر خود امضا کرد و وقتی که آن نامه خشک شد، همسایه‌اش را دعوت کرد تا پیش او بیاید.

هوش مصنوعی: او بسیار از او ستایش کرد و چیزهای زیادی را به او بخشید و بر رفتار خوب او نیز آفرین گفت.

هوش مصنوعی: او به او گفت که این نامه را به سرعت و به طور پنهانی به شاه جهان برسان.

هوش مصنوعی: وقتی پاسخ دهد، سریعاً نزد من بیا و نگاه کن تا پیش پادشاه نباشی.

هوش مصنوعی: مرد جوان نامه‌ای را از او گرفت و در حالی که پر از نگرانی و فکر بود، به راهش ادامه داد.

هوش مصنوعی: من در زندان و در زیر فشار بند و زنجیر بودم و از آن وضعیت بد و سخت به شدت رنج می‌بردم.

هوش مصنوعی: ای خدا، ما را از این سختی‌ها و مشکلات رها کن، از این گرمی و رنج و بدبختی که در آن گرفتاریم.

هوش مصنوعی: اکنون دوباره به سمت طیسفون می‌روم و حس می‌کنم که انرژی و زندگی در وجودم به جوش آمده است.

هوش مصنوعی: زمانی دشواری و مشکلاتی پیش آمد، اما پس از آنکه نامه شاه ارسال شد، این مشکلات برطرف شدند.

هوش مصنوعی: زمانی که آن نامهٔ قهرمان را خواند، از کارهای جهان شگفت‌زده و حیرت‌زده ماند.

هوش مصنوعی: مرد همسایه جانم را طلب می‌کرد و می‌گفت که این فرد شایسته‌ی احترام و ارادت است.

هوش مصنوعی: اگر به خون من بیفتد، شاید به خوابش بیاید که یاد زین بد به او خطور کرده است.

هوش مصنوعی: اکنون ببین که آیا تصمیم به ریختن خون تحت تأثیر رنج و فشار قرار می‌گیرد یا نه.

هوش مصنوعی: دل پر از فکر و اندیشه‌ام، به قدری ناراحت و آشفته شده که مانند پرنده‌ای با باد هم‌پرواز گشته است.

هوش مصنوعی: وقتی آن شخص مشهور به آن مکان نزدیک شد، کسی را در آن محل مشاهده نکرد.

هوش مصنوعی: در خیمه‌ای نشسته، کسی که نه کم‌مرتبه است و نه یاری دارد، و نه شمشیر و اسب همراهش هستند.

هوش مصنوعی: دلش پر از افکار و مشکلاتی است که به فکر پادشاهی خود است، ببین که روزگار چه اتفاقاتی را برای او رقم خواهد زد.

هوش مصنوعی: وقتی همسایه به خیمه وارد شد، فهمید که چه کسی در اینجا به خون دیگران دست می‌زند.

هوش مصنوعی: مردی که اهل جنگ و مبارزه است، با شمشیرش به سمت یک فرد خشمگین رفت و مدتی برای او درخواست و التماس کرد.

هوش مصنوعی: او به او گفت: ای مردی که در راه گم شده‌ای، من نه خواسته‌ام که جانت از پادشاه گرفته شود.

هوش مصنوعی: او به من پاسخ داد که اگر خواستی بدانی من چه کردم، بدان که تو خود را برای بدی کردن آماده کرده‌ای.

هوش مصنوعی: به گردن سرآمد و مشهور، گران‌مایگی برتر از دیگران، در پایان میهمانی و همچنین در میدان جنگ ضربه‌ای می‌زند.

هوش مصنوعی: زخیمه‌ای (چادر) را بیرون آورد تا سرش را نشان دهد، چون اگر از آن موضوع خبر نداشت، به لشکرش نمی‌پیوست.

هوش مصنوعی: مراقب باش که تنها نباشی، به‌ویژه وقتی به جنگ می‌روی.

هوش مصنوعی: وقتی که آن کشته به خاطر خونش رسوا شد، به سرعت به سمت بهرام رفت.

هوش مصنوعی: او به او گفت: حالا کجایی که از رفتار بدت به خودت آسیب رساندی؟

هوش مصنوعی: کسی که با لشکر به سوی تو می‌آید، نباید از نیت و هدف او اطلاعی داشته باشی.

هوش مصنوعی: بهرام از کسی سوال کرد که آن مرد کیست که در این حالتی که دارد، اشک می ریزد.

هوش مصنوعی: پس او گفت: «ای پهلوان گشسب سوار، که از در شاه به جنگ آمده‌ای!»

هوش مصنوعی: بهرام به او گفت: این پارسا به خاطر آنکه از درِ پادشاه رفته بود، به اینجا آمده است.

هوش مصنوعی: آنکه می‌تواند ما را با شاه آشتی دهد، در خواب درون سرش را بالا برده است.

هوش مصنوعی: تو مانند بادی هستی که در حال رشد و شکوفایی است، اکنون دیگران به خاطر تو در جمع به شدت ناراحت و غمگین می‌شوند.

هوش مصنوعی: او دستور داد که به در خانه‌اش ضربه بزنند و به تماشا بایستند، به تماشای سپاه و سرزمینش.

هوش مصنوعی: ناامید را زنده نگه داشت و دل مرد بدکار را بیدار کرد.

هوش مصنوعی: سواره‌ای که روش سوارکاری گشسب را به نمایش گذاشته بود، از دروازه شهریار وارد شد.

هوش مصنوعی: وقتی که کار سردار به پایان رسید، جمع زیادی از سربازان به سمت بهرام آمدند.

هوش مصنوعی: بسیاری از مردان نزدیک خسرو شدند و در جهان به شجاعت و جوانمردی معروف گردیدند.

هوش مصنوعی: به گونه‌ای شد که از بی‌نظمی و نبود سرپرست، گروهی همچون یک گله در روز روشن پراکنده و بی‌هدف می‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی که فرمانروا از آداب و قوانین جنگ در مورد آن فرد مشهور آگاهی یافت، متوجه شد.

هوش مصنوعی: از آنجا که بند دربسته و تنگی وجود دارد، کسی نتوانسته او را ببیند و همچنین فرصتی برای او فراهم نشده تا خود را نشان دهد.

هوش مصنوعی: او از آرامش و استراحت بیدار شد و با چشمان پر از اشک، به حالت گریه و اندوه به نظر می‌رسید.

هوش مصنوعی: مدتی شاه در موردی سخن گفت تا اینکه پرده‌ای که جلوتر بود، کنار رفت و به بارگاه او نمایان شد.

هوش مصنوعی: یکی گفت بهرام به عنوان یک جنگجو بر تخت بزرگی نشسته و قدرت خود را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: خسرو به این نتیجه رسید که به خاطر آزارهای شاه، سپاه را به سمت ایران حرکت دهد.

هوش مصنوعی: همه در شگفتی از آن کار ماندند و هر کس رأی و نظر دیگری را انتخاب کرد.

هوش مصنوعی: زمانی که در طیسفون، گفت و گویی دربارهٔ پادشاهی آغاز شد، رنگ و بوی آن دگرگون شد.

هوش مصنوعی: سربازان از درد و کینه پر شدند و به خاطر او نفرینش را بر آفرین فرستادند.

هوش مصنوعی: یک گروه کوچک از سپاهیان به درگاه شاه رسیدند و وضعیت سختی را بر دل او رقم زدند.

هوش مصنوعی: دوست عزیز، خبر رسیده که تیره و تار شده است. این خبر نشان‌دهنده‌ی وضعیت ناگواری است که به فرمانروایی بزرگ آسیب زده است.

هوش مصنوعی: تمام اعضای خانواده وظایف خود را کنار گذاشتند و یکی از آنها را مسئول کار تعیین کردند.

هوش مصنوعی: از کجا باید پرسید که در میدان جنگ چه کسی در درگاه شاه حاضر است؟

هوش مصنوعی: وقتی که از وضعیت زمانه آگاه شدند و از دستورات فاصله گرفتند، بی‌هدف و سرگردان شدند.

هوش مصنوعی: زندان را شکسته‌اند و صدای آزادی بلند شده است، مانند اینکه هامون به جوش و خروش افتاده باشد.

هوش مصنوعی: در هر شهری که افرادی به ارتش پیوسته‌اند، آن‌ها به خاطر حکم و قضاوتی که در آنجا وجود دارد، در وضعیتی unfortunate به سر می‌برند.

هوش مصنوعی: گستهم به همراه بندوی با سپاه و تجهیزات خود در حال حرکت بود.

هوش مصنوعی: هر یک از سواران با شرم و حیا از دیدگان مردم دور شدند و به سمت درگاه رفتند و در آنجا به گرمی حضور یافتند.

هوش مصنوعی: دلیران از بازار به سوی سپاه آمدند و به درگاه شاه رسیدند.

هوش مصنوعی: اگر خواستید با ما ارتباط برقرار کنید، سعی کنید که در برخورد با ما اندکی احتیاط و ادب داشته باشید.

هوش مصنوعی: هرمز دیگر به فکر و راه خود بازنگشته است، از این به بعد او را شاه نخوانید.

هوش مصنوعی: بادها را به حرکت درآورید و دست از کار بکشید، دریاها و آب‌های ایران را با دست خود از بین ببرید.

هوش مصنوعی: شما را به سمت آینده‌ای روشن و شایسته هدایت می‌کنیم که در آن پادشاهی نوین در انتظار شماست.

هوش مصنوعی: اگر در کارها کوتاهی کنید، به شما ایران را واگذار خواهیم کرد.

هوش مصنوعی: بیایید از دنیای پرهیاهو فاصله بگیریم و به آرامی به سمت یک گوشه‌ای از آن برویم و همراه با یکدیگر حرکت کنیم.

هوش مصنوعی: گفتار گستهم باعث شد که سپاه یکجا جمع شوند و نفرین او بر سر شاه نازل شد.

هوش مصنوعی: هرگز نباید اجازه داد کسی با چنین موقعیتی به خون پسری دست یابد.

هوش مصنوعی: زمانی که به زبان شوخی پرداخته شد، سپاه او نیز به سرعت آتش را در دل خود شعله‌ور کردند.

هوش مصنوعی: در آن کاخ سلطنتی، نزدیکی تخت شاه، افرادی که با فرهنگ و دانش بودند به هم پیوستند.

هوش مصنوعی: زمانی که تاج را از سر شاه برداشتند، او از تخت خود به پایین آمده و به زوال و سقوط دچار شد.

هوش مصنوعی: بر چشمان شاه نشان ظلمت و اندوهی گذاشتند و از آن پس، آن شمع روشن و درخشان به سیاهی گرایید.

هوش مصنوعی: او را همچنان زنده نگه داشتند و از گنجی که به درستی از آن برداشت شده بود، هیچ چیز کم نشد.

هوش مصنوعی: چرخ زمان و سرنوشت این گونه است که دل را در دنیای فانی به تنگنا می‌اندازد.

هوش مصنوعی: گاهی در زندگی ثروت و نعمت‌هایی می‌بینیم و گاهی هم رنج و سختی به سراغ ما می‌آید.

هوش مصنوعی: اگر سال‌ها بگذرد و حتی صد سال یا بیشتر بگذرد، اهمیت آن سخن واقعی که گفته شده، از شمارش خارج نمی‌شود.

هوش مصنوعی: کسی که دنبال خوبی و نیکوکاری است، بهتر است حرفی نزند تا به بدی گوش ندهد.