هوش مصنوعی: کی از آن زمان که آن پادشاه بر تخت نشسته بود، نام و یاد او در زبان‌ها جاری گشت.

هوش مصنوعی: سربازان برگزیده او را بزرگان و شاهان با احترام تجهیز کردند.

هوش مصنوعی: اسفندیار به جلو آمد و در دستانش گرزه‌ای از سلاح‌های مخصوص را در دست داشت.

هوش مصنوعی: تاجی بر سر دارد که نشانه‌ای از عظمت و شکوه است و در زیر این تاج، تابش ماه به زیبایی درخشنده است.

هوش مصنوعی: در برابر استاد، شیر بزرگ نیز سرافکنده و دستش را به گلو گرفته است.

هوش مصنوعی: زمانی که پادشاه جهان، چهره او را مشاهده کرد، دلش او را بیشتر از جان و جهان خود برگزید.

هوش مصنوعی: شاه به اسفندیار گفت: ای دلاور، تو باید آرزوی جنگ و نبرد را در دل داشته باشی.

هوش مصنوعی: شخصی شجاع و نیرومند به تو می‌گوید که تو سزاوار رهبری هستی و جهان به تو تعلق دارد.

هوش مصنوعی: کسی که دارای شهرت و اعتبار است، در وقت نیاز، گنجینه‌ها را برای او باز می‌کند و به او تاجی از طلا می‌دهد.

هوش مصنوعی: تمام امور ایران را به او سپردند، زیرا او شخصیتی بود که از او خیانت یا بدی صادر نمی‌شد.

هوش مصنوعی: او به تو نعمت‌ها و ثروت‌های بسیار داده و هنوز برایت در زمانی که باید به تو بگوید، آماده نیست.

هوش مصنوعی: برو و سخن بگو و پای خود را بر زین قرار بده، همه کشور خود را به دین هدایت کن.

هوش مصنوعی: پسر شاه با تیغ خود ظاهر شد و به دور کشورش با لشکرش چرخید.

هوش مصنوعی: این جمله به زیبایی اشاره دارد به این که شخصی بر فراز زمین و در تمام نقاط دور و نزدیک، از جمله روم و هند، حرکت کرده و بر دریا و در روزهای تاریک عبور کرده است. در واقع، این متن نماد سفر و عبور از چالش‌ها و موانع است.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که شهرت و محبوبیت تهمتن (که اشاره به فردی بزرگ و آوازه‌دار دارد) در تمام سرزمین‌ها و سرزمین‌های دور مانند روم، هند و یمن به اندازه‌ای بوده است که نام او در همه جا شنیده می‌شود و همه از او یاد می‌کنند.

هوش مصنوعی: گزارش‌ها و نشانه‌های دین را خواستند، به همین دلیل این دین را به زیبایی و نظم آراستند.

هوش مصنوعی: اسفندیار به دستور خداوند در حال انجام کارها و فعالیت‌های خود بود و گزارشی از کارهایش می‌داد.

هوش مصنوعی: وقتی از خوبی‌های دین او آگاه شدند، آن راه و روش او را پذیرفتند.

هوش مصنوعی: مجسمه‌های بت پرستی در بالای کوه‌ها می‌سوختند و به جای آن‌ها آتش آذر روشن شد.

هوش مصنوعی: همه به پادشاه گزارش دادند که ما ایمان آوردیم، مانند اسفندیار.

هوش مصنوعی: ما کشتی را با دقت آماده کردیم و اکنون که زمان حرکت است، نباید هیچ مالیاتی از ما گرفته شود.

هوش مصنوعی: ما به راه راست رفته‌ایم و عبادت‌کننده خدا شده‌ایم، اکنون خداوند زندگی را به ما اهدا کرده و حکمت و آگاهی را به سوی ما فرستاده است.

هوش مصنوعی: زمانی که پادشاه پیام نامه‌ای از سوی شهریاران را می‌خواند، از تخت خود پایین می‌آید و دوستان و یارانش را نیز جمع می‌کند.

هوش مصنوعی: زندی به هر گوشه و سرزمین، به هر فرد مشهور و بزرگی پیامی فرستاد.

هوش مصنوعی: فرمان دادند که پهلوان معروف به هر طرف دنیا سفر کند و در آنجا به جستجوی نام و اعتبار بپردازد.

هوش مصنوعی: هر جا که آن شاه روی آورد، کسی به استقبال او آمد.

هوش مصنوعی: همه افراد به او تسلیم شدند و به خاطر این تسلیم بودن، در دنیای پاک و خالص ناپدید شدند.

هوش مصنوعی: وقتی که دنیا به طور کامل درست شد، پدرش از میان کمر زرینش را باز کرد.

هوش مصنوعی: او بر تخت نشست و از خوشحالی لذت برد و مدتی را استراحت کرد، گاهگاهی نیز با سربازانش وقت گذراند.

هوش مصنوعی: فرشیدورد برادرش را فرا خواند و سربازان شجاع و قدرتمند را به میدان فرستاد.

هوش مصنوعی: او به او پول و دینار بسیار داد و خراسان را به او واگذار کرد و او را به حال خود رها کرد.

هوش مصنوعی: وقتی مدت زمانی در این دنیا سپری می‌شود، دین‌های خوب و بد از هم جدا می‌شوند و هر کدام ویژگی‌های خاص خود را پیدا می‌کنند.

هوش مصنوعی: پیامی به پدر فرستاد که ای شاه بزرگ و پیروزمند.

هوش مصنوعی: من دنیا را به برکت دین خدا آراسته‌ام و کشورم را زیر سایهٔ خوشبختی قرار داده‌ام.

هوش مصنوعی: هیچ کس نباید از کسی ترس داشته باشد، زیرا در این دنیا هیچ کس بدون مال و ثروت نیست.

هوش مصنوعی: دنیا مانند بهشتی روشن و پرنور شده است و هر گوشه‌ای از آن سرسبز و آباد است.

هوش مصنوعی: سواران دنیا را مانند برزگرانی که بذر می‌کارند، پرورش و تربیت می‌کردند.

هوش مصنوعی: به این ترتیب، تمام جهان در گذشته به گونه‌ای بوده که در حال حاضر در دنیا به بدترین شکل ممکن گمشده است و بدگمانی حاکم شده است.