سر به سر‌: همگی‌‌

هوش مصنوعی: در آن زمان که تاج را از سر برداشتیم و بر نیزه‌ای بلند به نمایش گذاشتیم.

هوش مصنوعی: یکی از تازیانه‌های من گم شده و هنگامی که ترکان بی‌پایه و بی‌مایه آن را به دستگیرند، چه پیش خواهد آمد.

هوش مصنوعی: به بهرام، چند چیز ارزش دارد وقتی که تمام دنیا در مقابل چشمانم مانند چوب خیزران می‌شود؟

هوش مصنوعی: بر چرم نوشته شده است که نام من سپهبد (فرمانده) است و پیران (مردان شد در) به دست می‌گیرد.

هوش مصنوعی: اگرچه ممکن است درد و رنج زیادی را متحمل شوم، اما عزم دارم که با قدرت و سرعت به هدفم بازگردم.

هوش مصنوعی: این جمله بیانگر ناراحتی و ناخوشنودی از این است که نام فردی در خاک و میان خاک باشد، یعنی به فراموشی سپرده شود یا درگذشتش موجب شود که نامش به زودی به فراموشی سپرده شود. او از این موضوع احساس بدی دارد و نمی‌خواهد که یادش از یاد برود.

هوش مصنوعی: گودرز پیر به پسرش می‌گوید که او باید سرنوشت خود را به دست بگیرد و با تلاش و کوشش به خواسته‌هایش برسد.

هوش مصنوعی: به خاطر یک نفر، مانند تیرک های بسته شده، به سختی گرفتار می‌شوی و در دام بخت بد گرفتار می‌سازی.

دوده‌: دودمان

هوش مصنوعی: اگر در زمانی که به توانمندی‌ها و مهارت‌های خود می‌بالید، با مشکلاتی مواجه شدید، نباید شک کنید که این دشواری‌ها بخشی از مسیر زندگی هستند و ممکن است به خاطر تغییرات یا ناهمواری‌های زمان پیش آمده باشند.

هوش مصنوعی: گیو به برادرش می‌گوید: "ای برادر، از من دور شو، زیرا من از شدت ناراحتی و خشم به حدی رسیده‌ام که مانند تازیانه‌ای می‌زنم."

هوش مصنوعی: یک تکه زر در درون سیم وجود دارد و دو سوی آن از عطر خوش و گوهرهای ارزشمند تشکیل شده است.

هوش مصنوعی: فرنگیس مانند یک گنج، رازهای من را فاش کرد و به من ابزار و قدرتی داد که به اندازه کافی توانمند شوم.

هوش مصنوعی: من آن زره و نیزه را برداشتم و به توران دیگر به عنوان ناپسند رها کردم.

هوش مصنوعی: کاوس شاه نیز هدیه‌ای بخشید که از طلا و جواهرات مانند نور درخشان ماه بود.

هوش مصنوعی: من دیگر پنج درهم دارم که همه با زر و زیور بافته شده‌اند، بیا و بگو که اینها گوهری ارزشمندند.

هوش مصنوعی: تو را به هفت چیز می‌بخشم، اما از اینجا به آنجا نرو و هیچ جنگی را به تنهایی به نمایش نگذار.

هوش مصنوعی: بهرام به گیو گفت که این مسأله ننگین را نمی‌توان کوچک و بی‌اهمیت شمرد.

هوش مصنوعی: شما به زیبایی و ظرافت‌های ظاهری آراسته‌اید، اما من از آنچه بر من گذشته، نام نیک و بد را به دوش می‌کشم.

هوش مصنوعی: اگر برگردم و به تازگی زندگی را شروع کنم، یا اگر با تلاش و کوشش مواجه شوم.

هوش مصنوعی: سرنوشت او به اراده خداوند به شکل دیگری رقم خورده بود و همان تغییر شرایط زندگی او به طور معکوس بود.

هوش مصنوعی: هرگاه که سرنوشت به خواب برود، تو نیستی که درست را درک کنی.

هوش مصنوعی: رزمنده سوار بر اسبش به میدانی گام می‌گذارد که به خاطر درخشش و زیبایی‌اش، مانند ماه در آسمان می‌درخشد و زمین را روشن کرده است.

هوش مصنوعی: او با دل‌شکسته و گریان بر روی کسانی که جان باخته‌اند، می‌گریست و بر درد و غم افرادی که در زندگی خود به سرنوشت‌های تلخ دچار شده‌اند، اندوهناک بود.

هوش مصنوعی: انسان در دنیا به آلودگی و سختی دچار شده است و مانند فردی است که به خاک و خون غرق شده و در وضعیت نابسامانی قرار دارد.

هوش مصنوعی: بهرام شیر با حسرت و اندوه بسیار گریه می‌کند و می‌گوید: ای جوان شجاع سوار، چرا این‌گونه ناراحت هستی؟

هوش مصنوعی: با توجه به شرایط و وضعیت کنونی‌ات، چه اهمیتی دارد که بزرگان در کاخ‌ها و یا جاهای مختلف به زمین افتاده و خاک شده‌اند؟ تو در عمق فاجعه‌ای به سر می‌بری.

هوش مصنوعی: کشتگان را بر روی زمین به دقت بررسی کردند تا ببینند چه کسانی در دشت پرتاب شده‌اند.

هوش مصنوعی: از میان نامداران، یکی خسته و خسته‌دل بود، و به خاطر شمشیرشان، جان او به خطر افتاده بود.

هوش مصنوعی: بهرام به خوبی می‌دانست که چه اتفاقی در حال وقوع است، بنابراین به نشانه ناراحتی فریاد زد و از او پرسید که نامش چیست.

هوش مصنوعی: به او گفت: ای شیر، من زنده‌ام و بر کسانی که کشته‌ام، تسلطی دارم و آنها را خوار کرده‌ام.

هوش مصنوعی: مدت سه روز است که آرزوی نان و آب به دل دارم و تنها یک لباس خواب آرزویم شده است.

هوش مصنوعی: بهرام با سرعت و تیزی نزدیک او شد، با دل خوش و مهربان و با وجود خود.

هوش مصنوعی: برو و به دور خود بچرخ و با صدای بلند گریه کن، چهره‌ات را پنهان کن و پیراهن او را پاره کن و دوباره ببند.

هوش مصنوعی: او به او گفت: نترس، این حالت از خستگی نیست، بلکه از نبودن هدف و انگیزه‌ی درست در زندگی ناشی می‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی به سمت لشکر می‌روم، خستگی‌ام از بین می‌رود و حال بهتری پیدا می‌کنم.

هوش مصنوعی: در این جنگگاه، یکی از تازیانه‌ها به دنبال تاج پادشاهی از من گم شده است.

هوش مصنوعی: وقتی که آن گم شده را پیدا کنم، به زودی خودم را به تو می‌رسانم و به سمت لشکرت می‌آیم.

هوش مصنوعی: او از آنجا به سمت قلب لشکر حرکت کرد و به دنبال فرصتی بود تا ضربه‌ای دقیق و مؤثر بزند.

هوش مصنوعی: در میان تپه‌هایی که پر از کشته‌هاست، خاک و خون به هم آمیخته‌اند.

هوش مصنوعی: از بلندی پایین آمد و چیزی را برداشت و از آنجا شروع به سر و صدا کرد.

هوش مصنوعی: صدای دم مادیان بلند شد و اسب به تپش افتاد، گویی که آذرگشسپ را فرا می‌خواند.

هوش مصنوعی: بهرام به سمت مادیان رفت و در این حال غم بر دلش چیره شد و از آنجا دور شد.

هوش مصنوعی: به تدریج، روز از خواب و خواب‌آلودگی کنار می‌رفت و روشنایی به زمین می‌تابید، در حالی که دشت و تپه‌ها از آب پر شده بودند.

هوش مصنوعی: به محض اینکه او را در آغوش گرفت، تندی و سریعی عمل کرد و شمشیری هندی را در دست گرفت.

هوش مصنوعی: وقتی فشارها به حدی زیاد می‌شود، هیچ‌کس نمی‌تواند از آن عبور کند و فرد سوار و بدنش زیر انبوهی از خاک و آلودگی باقی می‌ماند.

هوش مصنوعی: او به قدری بر دلش تنگ آمد و ناراحت شد که ناگهان تصمیم گرفت به شدت عمل کند و اقدامی جدی انجام دهد.

هوش مصنوعی: از آن مکان تا این میدان نبرد را با سرعتی چون باد پیاده پیمود.

هوش مصنوعی: زمین را در دشت پر از جسد دیدم، مانند اینکه گل و ارغوان در همه جا شکوفا شده‌اند.

هوش مصنوعی: او می‌گفت حالا چه کار کنیم در این دشت بی‌آب و علف که دنبال راهی هستیم.

هوش مصنوعی: آن‌ها از جنبش و شتاب سواری آگاه شدند و به سوی او با سرعت حرکت کردند.

هوش مصنوعی: او را در میدان نبرد بگیرند و به جانب قهرمانان سپاه ببرند.

هوش مصنوعی: بهرام شیر کمان را تیرباران کرد و تیرها را با قدرت از کمان رها ساخت.

هوش مصنوعی: وقتی که تیر را در کمان رها می‌کنی، اطراف آن هیچ‌کس نمی‌تواند بماند و پیوسته در حال حرکت است.

هوش مصنوعی: او از دشمنان بسیار را شکست داد و کشت، به هیچ وجه فرار نکرد و به عقب برگشت.

هوش مصنوعی: همه سواران به نزدیکی پیران بازگشتند و به آنها احترام گذاشتند.

هوش مصنوعی: وقتی‌که سپاه بهرام ناپدید شد، تیرهایی از هر سو به‌سوی او پرتاب شد.

هوش مصنوعی: وقتی لشکر به نزد پهلوان رسید، همه گفتند که با او به طور کامل درگیر شوند.

هوش مصنوعی: سخن‌های زیادی درباره‌ی جنگ‌آور رزمنده گفته شده است که در نتیجه‌ی مبارزات او آشکار و روشن شده است.

هوش مصنوعی: گفتند ای دلیر و شجاع، تو هیچ‌گاه از میدان جنگ خسته و بی‌میل نشوید.

هوش مصنوعی: از بزرگترها بپرسید که این مرد کیست و نام او چیست؛ از کسانی که در نام‌آوری شناخته شده‌اند.

هوش مصنوعی: یک نفر گفت که بهرام شیراوژن است و تمام لشکرش به او وفادار و روشن‌اند.

هوش مصنوعی: پیران به او گفت: برخیز، زیرا بهرام جایی برای فرار ندارد.

هوش مصنوعی: آیا می‌توانی او را در زمانه‌ای که به مسائل و قضاوت‌ها می‌پردازد، به دست بیاوری و زنده کنی؟

هوش مصنوعی: از میان لشکر، کسی که باید به جلو برود، کجا نام‌آور و پرخاشگر است؟

هوش مصنوعی: هنگامی که رویین شنید، به سرعت نزد او آمد و وقت آن نبود که به افکار بد و ناپسند فکر کند.

هوش مصنوعی: بهرام، شیر نیرومند، بر تیر نشسته و سپر را بر سر گذاشته است، در حالی که چرخ (آسمان) زیر پای او قرار دارد.

هوش مصنوعی: یک تیرانداز به سوی او شلیک کرد و او به مانند ماهی درخشان و آبی رنگ، روشن و تابناک شد.

هوش مصنوعی: وقتی پیرمردی چون فولاد تیر را شکسته باشد، همه شجاعان و دلیران از شدت ترس پای و دستشان سست می‌شود.

هوش مصنوعی: آنها با حالتی ناتوان و پر از درد به پهلوان نزدیک شدند و چهره‌هایشان تیره و ناخوشایند بود.

هوش مصنوعی: هرگز ندیدیم که یک پیاده‌نظام در جنگی با دریا مواجه شود، مانند نبردی که با نهنگ‌ها انجام می‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی پیران خبر غم‌انگیزی را شنیدند، بسیار ناراحت شدند و به شدت به لرزه افتادند، مانند برگی که بر درخت می‌لرزد.

هوش مصنوعی: نشست بر روی اسب تندرو و به همراه او به سوی میدان جنگ می‌رفت.

هوش مصنوعی: یک فرد مشهور و شناخته شده به یک نفر پیاده نزدیک می‌شود و از او می‌پرسد که چرا به میدان نبرد رفته است.

هوش مصنوعی: تو نه مانند سیاوش به سرزمین توران بدی، بلکه به خاطر خصومت و دشمنی بدی.

هوش مصنوعی: من با تو نان و نمک خورده‌ام و این یعنی ارتباط و دوستی ما عمیق‌تر از آن چیزی است که به نظر می‌رسد. نشستن و با تو بودن، به معنای ابراز محبت و احترام به توست.

هوش مصنوعی: نباید با این خصلت و منش، به انسانی که دارای دلیری و هنرهای زیاد است، رفتار کرد.

هوش مصنوعی: وقتی از بلندای آسمان به زمین بیفتی، دل مادر مهربانت به شدت می‌سوزد.

هوش مصنوعی: بیایید عهد و پیمان ببندیم و راهی بسازیم که دل خودت را خوش بیاید.

هوش مصنوعی: از این پس ما با هم رابطه‌ای نزدیک‌تر خواهیم داشت، چون نزدیکی و دوستی باعث می‌شود که به همدیگر بیشتر نزدیک شویم.

هوش مصنوعی: اگر پیاده‌نظامی در کنار لشکری مشهور و با اعتبار قرار بگیری، نگران نباش و از جسم خود محافظت کن.

هوش مصنوعی: بهرام به او گفت: ای پهلوان دانا و بینا و فرزانه.

هوش مصنوعی: من تنها یک نیاز از تو دارم و اگر غیر از آن باشد، من درگیر جنگی همیشگی هستم.

هوش مصنوعی: به او گفتند بزرگان که ای جویای نام، نمی‌دانی که این راه به بن‌بست می‌رسد.

هوش مصنوعی: این به تو می‌آید که با شجاعت صحبت کنی و بی‌دلیل تندی نداشته باشی.

هوش مصنوعی: بنگر که سواران آن جمع چگونه بر خود این چنین خفت و شرم می‌آورند.

هوش مصنوعی: این جمله به معنای آن است که تعدادی از نسل‌های نجیب و صاحب‌اختیاران از میان کسانی که دارای تاج و تخت هستند، به زودی در صحنه حاضر خواهند شد.

هوش مصنوعی: از نبرد تو، کسانی که کشته شدند و خسته شدند، به طور ناگهانی و بی‌وقفه ادامه یافت.

هوش مصنوعی: اکنون کسی که به دنبال راهی به سوی ایران است، باید منتظر باشد تا ببیند که آیا خون و جان او در این مسیر به حرکت درمی‌آید یا نه.

هوش مصنوعی: اگر تو نیستی، رنج و درد افراسیاب چه معنایی دارد و او چگونه می‌تواند از این سخن تند و سریع متاثر شود؟

هوش مصنوعی: به تو آموختم ای جوان که چگونه می‌توانی بر پهلوانان غلبه کنی و پیروزی به دست آوری.

هوش مصنوعی: او این را گفت و برگشت و به مکان قبلی خود برگشت.

هوش مصنوعی: از بزرگترها پرسیدند و آن‌ها گفتند که بهرام همتایی از دلاوران ندارد.

هوش مصنوعی: من به او محبت ورزیدم و نصایح زیادی گفتم و راه و ارتباط مناسبی را برایش ایجاد کردم.

هوش مصنوعی: سخن هیچ‌گونه جایی در دل او ندارد و او تنها به دنبال پیدا کردن سربازانی در ایران است.

هوش مصنوعی: به بزرگ‌ترها گفت که اگر جنگ و مبارزه‌ای در کار نیست، چرا جانت را با عشق و محبت در خطر می‌اندازی؟

هوش مصنوعی: اگر به‌طور پیاده توانستم او را به چنگ آورم، در زمان مناسب و از روی سنگی، سرش را زیر فشار می‌برم.

هوش مصنوعی: شخصی به سرعت به محل نبرد آمد، جایی که بهرام، قهرمان بزرگ، بدون هیچ لشکری در آنجا حضور داشت.

هوش مصنوعی: وقتی بهرام نیزه به دستش را دید، یکی از شدت هیجان مانند فیل مست فریاد زد.

هوش مصنوعی: او به او گفت: از این لشکر مشهور، یک پیاده‌نظام و چندین سوار وجود دارد.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی به ایران بروی، سر خود را بالا بگیر و از آن لذت ببر.

هوش مصنوعی: زمانی را به بزرگان سپردی، اکنون وقتی رسید که خودت باید با زمان روبرو شوی.

هوش مصنوعی: پس دستور داد که به آنها بگویید که با تیر و گرز و نیزه آماده شوند.

هوش مصنوعی: هر کسی که دلش از دلیران جداست، در جمع لشکری قرار نگیرد؛ پس برو و سازماندهی کن.

هوش مصنوعی: بهرام کمان را به زه کشیده و با تیر خود از آسمان نور و روشنایی را می‌گیرد.

هوش مصنوعی: وقتی تیر از کمان پرتاب شد، مانند نیزه به سمت هدف رفت و تمام کوه‌ها و دشت‌ها به مانند دریایی از خون در آمدند.

هوش مصنوعی: وقتی که قلم مانند نیزه شد و با ضربه‌های محکم و تیز خود، خون را بر ابرهای تیره ریخت.

هوش مصنوعی: وقتی جنگ به این شکل ادامه پیدا کرد، بسیاری از دلیران به تیر او خسته و آسیب‌دیده شدند.

هوش مصنوعی: زمانی که بهرام، پهلوان و دلیر، بدون سلاح و زره شد، ناگهان دشمنی به نام تژاو از پشت به او حمله ور شد.

هوش مصنوعی: کسی به او حمله کرد و ضربه‌ای به شانه‌اش زد که ناگهان شیر بزرگی از بالای سرش ظاهر شد و به او نگاه کرد.

هوش مصنوعی: دست خنجر از بدن جدا شد و دیگر از جنگ چیزی دستگیرش نشد و او به عقب برگشت.

هوش مصنوعی: دل به شدت از ظلم و ستم می‌سوزد و این وضعیت مانند شعله‌ور شدن آتش در چهره‌ای زیبا، آتشین و خشمگین است.

هوش مصنوعی: او از روی درد و شرم خود را دور کرد و در دلش احساس ناراحتی و غم فراوانی ایجاد شد.