هوش مصنوعی: ای پروردگارا، لطف و نعمتت را به من ارزانی دار، چرا که از فرقه‌ها و دوگانگی‌های مذهبی ناراحت و دلگیرم. نمی‌دانم این کودکان در مکتب‌ها چه چیزهایی را می‌خوانند و چه آموزه‌هایی به آن‌ها می‌آموزند.

هوش مصنوعی: سختی‌ها و دشواری‌های سفر برای رسیدن به راحتی و آرامش در منزل است. اگر تو خود مقصد و هدف این سفر هستی، پس چرا ایدئولوژی‌ها و دین‌های مختلف وجود دارد؟

هوش مصنوعی: از دور دریا، سراب به نظر مردم آب می‌آید. ای خورشید، چهره‌ات را نشان بده تا ستاره‌ها گم شوند.

هوش مصنوعی: من درباره فقها نظر خاصی ندارم، ولی حکیمان توصیه می‌کنند که حجاب و پنهانی‌ها را کنار بزن و حقیقت‌ها را بیاب.

هوش مصنوعی: اگر تو هدفی نداشته باشی، فایده‌ای از دانش و علم‌ها نخواهد بود و اگر در سخنانت محتوایی نداشته باشی، جای تأسف دارد و وای به حال زبان‌ها.

هوش مصنوعی: بهتر است که از حالت دست نخورده و خام خود، مانند گوهر با ارزش و ناب در دریای حیرت و اندیشه، بیرون بیاییم و با هم، همه‌ی موانع و مشکلات را از سر راه برداریم.

هوش مصنوعی: حکمت و تدبیر انسان نمی‌تواند کاری انجام دهد، در این شرایط تنها نوشیدنی تلخ باید به کمک بیاید. داغ دل در این شب‌ها همچون چراغی می‌سوزد و روشنایی می‌دهد.

هوش مصنوعی: زمانی که من از دانش و تعلیم آزاد هستم، چه تفاوتی دارد که به چه نوع فلسفه و مذهب یا راه‌و‌روش‌هایی اعتقاد داشته باشم؛ من مانند یک دیوانه در دنیای خودم غرق شده‌ام و توجهی به این مسائل ندارم.

هوش مصنوعی: هر یک از اعضای من در دوری او دمی تازه از سوز و درد دارند و هیچ درمانی نمی‌تواند این آتش را خاموش کند. چه دردناک است این تب و بیماری!

هوش مصنوعی: به نام او، پری‌هایی وجود دارند که در چنگال نفس انسان‌ها گرفتارند و به خاطر او، هماها در لانه‌هایشان زندگی می‌کنند.

هوش مصنوعی: امشب به دامن بخشنده‌ای می‌روم، اما نمی‌دانم چه کسی به من یادآوری می‌کند که دعا کنم و ناله کنم.