فایز » ترانه‌های فایز بر اساس نسخه‌ای دیگر » بخش دوم دوبیتی‌ها » شمارهٔ  ۵۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>همای دولت ار افتد به دامم</p></div>
<div class="m2"><p>جهان سکه زند از نو به نامم</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>برآرد استخوان از سینه فایز</p></div>
<div class="m2"><p>که تا گردد همایون مرغ رامم</p></div></div>

شمارهٔ  ۵۳

همای دولت ار افتد به دامم
جهان سکه زند از نو به نامم
برآرد استخوان از سینه فایز
که تا گردد همایون مرغ رامم

هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به تصوری اشاره دارد که اگر فرصت یا شانس (همای دولت) به او روی آورد، دنیا دوباره به نام او معنادار خواهد شد. او از احساس شادی و شوقی صحبت می‌کند که باعث می‌شود تمامی دردها و زحماتش فراموش شود و به آرامش و کامیابی دست یابد. به عبارتی، شاعر به دنبال فرصتی است که زندگی‌اش را دگرگون کند.

شمارهٔ  ۵۱

شمارهٔ  ۵۲

هوش مصنوعی: اگر بخت و اقبال به من روی کند، دنیا دوباره بر اساس نام من آغاز به فعالیت خواهد کرد.

همای دولت ار افتد به دامم

جهان سکه زند از نو به نامم

هوش مصنوعی: فایز به شدت احساس می‌کند و عواطف عمیقش را از دل برمی‌آورد، تا اینکه بتواند به هدفی بزرگ و خوشبختی دست یابد.

برآرد استخوان از سینه فایز

که تا گردد همایون مرغ رامم

شمارهٔ ۵۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده