فایز » ترانه‌های فایز بر اساس نسخه‌ای دیگر » بخش دوم دوبیتی‌ها » شمارهٔ  ۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>خزان آمد بهاران شد به یغما</p></div>
<div class="m2"><p>گلم پژمرد، سرو افتاد از پا</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>تو دیدی ظهر کاسد گشته بازار</p></div>
<div class="m2"><p>درآ فایز، دکان عصرانه بگشا</p></div></div>

شمارهٔ  ۲

خزان آمد بهاران شد به یغما
گلم پژمرد سرو افتاد از پا
تو دیدی ظهر کاسد گشته بازار
درآ فایز دکان عصرانه بگشا

هوش مصنوعی: محتوای این شعر به تغییر فصول و تأثیر آن بر زندگی اشاره دارد. خزان، فصل پاییز، به بهار که زمان زندگی و شکوفایی است، غلبه کرده و باعث پژمردگی گل‌ها و افتادن سروها شده است. شاعر از کسادی و رکود بازار در وسط روز سخن می‌گوید و از فایز می‌خواهد که دکان عصرانه را باز کند تا شاید حال و هوای تازه‌ای ایجاد شود.

شمارهٔ  ۱

هوش مصنوعی: فصل پاییز فرا رسیده و زیبایی بهار از بین رفته است. گل من پژمرده شده و درخت سرو از پا افتاده است.

خزان آمد بهاران شد به یغما

گلم پژمرد، سرو افتاد از پا

هوش مصنوعی: تو مشاهده کردی که در میانه روز، بازار کساد شده است. حالا فایز، به دکان خود برو و آن را برای عصر باز کن.

تو دیدی ظهر کاسد گشته بازار

درآ فایز، دکان عصرانه بگشا

شمارهٔ ۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده