گنجور

دوبیتی شمارهٔ ۷۶

عجب دارم ز سرو قامت یار
که مشک و لعل و گوهر آورد بار
دو گیسوهاش فایز مشک ناب است
لبانش لعل و دندان دُر شه‌وار

اطلاعات

وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: امیرحسین موسوی

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

عجب دارم ز سرو قامت یار
که مشک و لعل و گوهر آورد بار
هوش مصنوعی: عجب می‌کنم از زیبایی و بلندای قامت محبوبم که همچون مشک، لعل و جواهر با خود زیبایی به همراه دارد.
دو گیسوهاش فایز مشک ناب است
لبانش لعل و دندان دُر شه‌وار
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی‌های یک دختر می‌پردازد. موهای او مانند مشک خوشبو است، لب‌هایش همانند لعل چشم‌نواز و دندان‌هایش مانند مروارید درخشان و باارزش به نظر می‌رسند. این توصیف‌ها نشان‌دهنده جذابیت و زیبایی خیره‌کننده او هستند.