گنجور

دوبیتی شمارهٔ ۱۵

رخ تو آتش و زلف تو دود است
مرا زین سرد‌مهری‌ها چه سود است؟
چو فایز در بیابان تشنه جان داد
چه حاصل در صفاهان زنده‌رود است

اطلاعات

وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: امیرحسین موسوی

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

رخ تو آتش و زلف تو دود است
مرا زین سرد‌مهری‌ها چه سود است؟
هوش مصنوعی: چهره‌ی تو همانند آتش می‌درخشد و موهای تو مثل دود است. برای من که از بی‌مهری و سردی رنج می‌برم، این زیبایی چه فایده‌ای دارد؟
چو فایز در بیابان تشنه جان داد
چه حاصل در صفاهان زنده‌رود است
هوش مصنوعی: اگر فایز در بیابان با تشنگی جان بدهد، چه فایده‌ای دارد که در صفاهان زنده باشد؟

حاشیه ها

1398/06/11 07:09
مهبد پدرام

آیا در مصرع دوم قاعدتا نباید به جای «مرا» از «تو را» استفاده شده باشد؟

1399/10/10 14:01
پارسا

بله موافقم..باید تورا میبود

1399/10/10 16:01
nabavar

گرامیان پارسا و مهبد
رخ تو آتش و زلف تو دود است
مرا زین سرد‌مهری‌ها چه سود است؟
چو فایز در بیابان تشنه جان داد
چه حاصل در صفاهان زنده‌رود است
فائز در جستجوی سود خویش است، به فکر خودش است که می گوید مرا از این سرد مهری ها سودی نیست چنانچه زاینده رود نیز برای منِ تشنه در بیابان بی فایده است
همان مرا مناسب تر است