هوش مصنوعی: چشمان من از زیبایی تو مثل گل‌های لاله پر از احساس است و اندیشه‌ام به خاطر تصور زیبایی تو مثل بهار تازه و شاداب است.

هوش مصنوعی: افرادی که به وجود بهشت باور ندارند، اگر زیبایی تو را ببینند، بی‌تردید شرمنده خواهند شد.

هوش مصنوعی: تیغی که به شکل ناز و خرمی برمی‌خیزد، به گونه‌ای که فرشتگان آن را مشاهده می‌کنند؛ سرنوشت خود را در آن نمایان می‌سازند.

هوش مصنوعی: عشق به قدری در زندگی‌ام جا افتاده که به خاطر تو، دل‌های غمگین و ناراحت به مانند کاروان‌هایی بار سنگینی از غصه را به دوش می‌کشند.

هوش مصنوعی: کسی که برای رسیدن به معشوقش اول به جانش بپردازد و در سختی‌ها و فراق تحمل کند، حق دارد به دامن وصالش دست یازد.

هوش مصنوعی: هر که به عشق تو متمایل شود، نخست باید بپذیرد که مرگ را در سر راه انتظارش قرار دهد.

هوش مصنوعی: در اطراف تو، مانند لاله‌هایی که به خاطر عشق و غم خون گریه می‌کنند، هر کسی که بخواهد از نعمت‌های زندگی بهره‌مند شود، باید بهای آن را بپردازد.

هوش مصنوعی: عشق تو همچون نرگس، زیبایی و جذابیتی دارد که هر طرف را پر از شگفتی و سرخوشی کرده است، حتی در مکان‌هایی که خبری از می و جام هوشیاری نیست.

هوش مصنوعی: کشتی‌ای که در دریای محبت شناور است، در میان امواج خطرناک و ویرانگر راه خود را با دقت پیدا می‌کند و به سمت ساحل امن می‌رود.

هوش مصنوعی: بله، هیچ کس در عمق عشق به ساحل نرسید. آنجا کسی که تمام وجودش را در این عشق غرق کرده بود، حتی نشانه‌ای از خود را هم نداشت.

هوش مصنوعی: ای شمع زیبایی تو در گلستان جوانی، و تو همچون لعل زیبایی که جان را تازه می‌کند.

هوش مصنوعی: وجود تو باعث شده که زیبایی به تازگی تجدید شود، همچنان که از خطوط سبز تو، جان زیبایی جان تازه‌ای می‌یابد.

هوش مصنوعی: به دلیل عدم اعتماد به آن وعده‌ها، از زبان حسن مطلبی را نوشت.

هوش مصنوعی: در آرزوی دیدن چهره‌ات، چندین سر نیاز به این درگاه زیبایی نذری شدند.

هوش مصنوعی: سهم تو از دی، همانند روزگار گذشته، این است که عقل انسان در شگفتی است. زیرا خداوند این دنیا را از خاک آفریده و زیبایی‌هایش را به نمایش گذاشته است.

هوش مصنوعی: می‌گفت اگر اشتباه نکنم، خالق نیز خود را در زیبایی‌های باغ نمایان کرده است.

هوش مصنوعی: این شعر به این معناست که زیبایی و شادابی زندگی به خاطر تو و وجود تو است، و اگر تو نبود، این زیبایی‌ها و صفاها در دنیای اطراف نمی‌بودند. برای لذت بردن از زیبایی‌ها، باید وجود تو باشد که آن‌ها را به زندگی می‌آورد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که زیبایی تو در هرچیز نمایان است، روح‌القدس با نرمی و آرامش در کنار قهرمانان و زیبا رویان حرکت خواهد کرد.

هوش مصنوعی: سرنوشت تا به حال به من امیدی نبخشیده و به نظر نمی‌رسد که در آینده هم بخواهد. مثل یک ستاره خوشبخت و زیبا که از آسمان نیکویی می‌درخشد.

هوش مصنوعی: ای تو مثل سروهایی که نماد زندگی هستند، زیبایی تو باعث شده جان‌ها زنده شوند و تحت تأثیر قرار بگیرند.

هوش مصنوعی: ای زیبای دلربا، تو باعث می‌شوی که ایمان پیرمردان و جوانان را به تزلزل بیندازند. تو مانند خوشه‌چینی هستی که در خرمن زیبایی‌ات، نور و روشنی مانند آفتاب می‌تابد.

هوش مصنوعی: اگر چشمانت را به خواب مرگ ببندی، نمی‌توانی به زیبایی خود پشت بپوشانی، زیرا نور چهره‌ات همچنان درخشان خواهد ماند.

هوش مصنوعی: من در تماشای تو غرق شدم، اما در دل من شوقی به شدت در حال التهاب است، شبیه شعله‌ای که تمام وجودم را به خودش مشغول کرده است.

هوش مصنوعی: زیبایی‌ات چه جذابیتی دارد که در دنیا بر حواس مسافران خواب چیره شده است.

هوش مصنوعی: عشق تو مانند کعبه‌ای است که سقا (آب‌فروش) آن، به جای آب، خون را به تشنگان بیابان می‌دهد.

هوش مصنوعی: بدون تو، شعله‌های سینه‌ام آن‌قدر شدید می‌شود که اشک‌هایم تبدیل به سرابی می‌شوند که شبیه دریا به نظر می‌رسد، در حالی که واقعاً دریا نیستند.

هوش مصنوعی: اگر رحم کنی، که خوب است؛ وگرنه شکایت من به خضر را به تو می‌برم، ای که نوری همچون آفتاب بر دوش داری.

هوش مصنوعی: اگر در آسمان بروم و دعاهای مستجاب بکنم، باز هم کار و عبادت فرشتگان را به خاطر بزرگی و شرفشان می‌پرستم.

هوش مصنوعی: حریم آرامگاه سلطان ابوالحسن، خدای آسمان و زمین، مکانی مقدس و با ارزش در زمانه خود است.

هوش مصنوعی: ای کمترین، ارزش تو به گونه‌ای است که در بی‌نهایت نیز بر قله آسمان و در مقام والای خود قرار داری.

هوش مصنوعی: در پیشگاه مقام و عظمت تو، کلیم (حضرت موسی) به عنوان نگهبان حضور دارد و در کاروانت، جبریل (فرشته) به عنوان راهنمای تو فعالیت می‌کند.

هوش مصنوعی: مقام و جاه تو بسیار بزرگ و وسیع است، اما چون سرنوشت در آن نقشی ندارد، عقل نمی‌تواند به سادگی آن را درک کند.

هوش مصنوعی: اگر ابعاد و اندازه‌ها به این دنیا پناه بیاورند، دیگر هیچ دلیلی نمی‌تواند آنها را از بلندای واقعی‌شان پایین بیاورد.

هوش مصنوعی: اگر پرچم تو بر افراشته شود، ممکن است که نام دشمن از روی زمین محو شود، همچون آزمایش و امتحانی که انجام می‌دهی.

هوش مصنوعی: هر کسی که برای ستایش تو سخن بگوید و به نوعی شمعی از زبانش روشن کند، مانند لوحی است که کلامش بر آن نوشته شده است.

هوش مصنوعی: از آن قصر عظیم و مقام بلند تو را به خاک انداختند، ای که ارزش و مقام تو هم در عالم وجود و هم در مکان مشخص است.

هوش مصنوعی: از شدت عشق به کعبه و محله تو، لحظه‌ای هم نمی‌خواهم از هم جدا شوم، حتی تا روز قیامت و در تمام دوره‌های آسمانی.

هوش مصنوعی: اگر نبود، بی‌شک خادمی مانند من در این مکان، به طور طبیعی و بدون در نظر گرفتن زمان و مکان، وجود دارد.

هوش مصنوعی: هیچ کس به زیبایی و عمق رازهای غیبی که در عالم وجود دارد، واقف نیست. تنها کسی که از این اسرار آگاه است، می‌داند که وجود او بالاتر از هر مکانی و برتر از آن است که در مکان محدود قرار بگیرد.

هوش مصنوعی: باغی که تو آن را به تصویر کشیده‌ای، مانند گلی است که خارهایش به بهشتی سرشار از خوشبختی تبدیل شده‌اند و دیوارهای آن نیز همانند بهشت هستند.

هوش مصنوعی: آستان تو مانند کوهی است و دربان آن، کلیم خداست. در این مکان، بیماران به شفا می‌رسند و تو بهشت موعود هستی.

هوش مصنوعی: در ذهن کسی که جدایی را احساس می‌کند، عقب‌نشینی و دوری به مانند جهنم است، در حالی که برای کسی که در جستجوی عشق و محبت است، حتی سختی‌ها و دردها می‌تواند بهشت محسوب شود.

هوش مصنوعی: کسی که به حقیقت و صداقت روی نیاورد و از آن فاصله بگیرد، در واقع به عذاب و آتش دوزخ علاقه‌مند است و بهشتی که در آن صداقت و صفا وجود دارد را نمی‌پسندد و از آن دوری می‌کند.

هوش مصنوعی: کسی که به مرتبه‌ای از خدمت رسیده باشد، از دیدن فیض و نیکی ملاقات او، بهشت را تجربه کرده است.

هوش مصنوعی: اگر بادهای سمی از این باغ بگذرد، عطر و بوی لطفش در بار او مانند بهشت جاری خواهد شد.

هوش مصنوعی: هر ذره‌ای از خاک او، نور مقدسی دارد و همین‌جا است که حد و اندازه هر کسی مشخص می‌شود.

هوش مصنوعی: خدام این مکان در خوشی و رضایت خود زندگی می‌کنند، اما دنیا به خاطر خودخواهی و خودنمایی آنها به نابودی کشیده شده است.

هوش مصنوعی: حاملان عرش در این باغ صف کشیده‌اند و حالا باید ببینیم کدام یک از آن‌ها سبب سجده آسمان می‌شود.

هوش مصنوعی: در دل جنگل، شکارچیان گنجشک به دام می‌زنند، اما در گذشته شهباز با عبارت «من با خدا هستم» از چنگ آنان رهایی یافته و به عنوان طعمه آن‌ها گرفتار نشد.

هوش مصنوعی: زمانه به خود می‌گوید و اگر با حوصله به سخن آید، نامشان در دل جا می‌گیرد.

هوش مصنوعی: تقوا به مانند شب‌نشینی است که هر شب، خونی را که از شفق باقی مانده است، از دامان شب شستشو می‌دهد.

هوش مصنوعی: اگر در دل یاد زیبایی‌های او بیفتد، از چشمانم قطره‌قطره اشک به دامانش می‌ریزد.

هوش مصنوعی: حفاظت آن گروه بر عهده کسانی است که به خاطر زیبایی آیات قرآن از نظر اخلاقی و نیکی‌هایشان مورد توجه و احترام قرار گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: اگر روح‌القدس از منطق معجزه‌آسا و زیبای آنها چیزی بشنود، به سمت آسمان هدیه‌ای خواهد آورد.

هوش مصنوعی: خدایانی که در اینجا هستند و نگهبانان این مکان، کجایند تا که خانه کعبه را به خاطر سجود بر این زمین بپرستند؟

هوش مصنوعی: ای پادشاه زمان، بر سر من خاک ستم ریختی و جام مرا از شادی خالی کردی.

هوش مصنوعی: من از هر چیز جز درد و رنج فقیرم و از هر چیزی غیر از آرامش و خوشی برخوردارم.

هوش مصنوعی: زمانی که درهای بهشت بسته شوند و به روی مؤمنین باز نشوند، من به ناآگاهی و کفر تن می‌دهم و با روی باز به سمت جهنم می‌روم.

هوش مصنوعی: تیغ شادی و خوشی درس‌هایش را از من گرفته و من در خانه‌ام همچون آتشی سوزان و دل‌آشوب هستم.

هوش مصنوعی: جایی که درد و رنج من را به آرامش می‌رسانند، همان‌جایی است که غم و غصه‌ام را به آتش می‌کشند و نابود می‌کنند.

هوش مصنوعی: در جمع ستم‌دیدگان مانند شمعی می‌درخشم و در میهمانی اهل خوشی مانند حلقه‌ای دور درب خانه‌ام هستم.

هوش مصنوعی: دل‌های شکسته و رنجیده‌ای وجود دارند که در بی‌عدالتی و درد غرق شده‌اند، ای کاش این اندوه و درد از زندگی‌ام دور شود.

هوش مصنوعی: دیگر هیچ‌گونه احساساتی در دل من باقی نمانده و آه و ناله‌ام در درونم باقی مانده است. حال باید دید که این روزگار چه سرنوشتی برای من رقم خواهد زد.

هوش مصنوعی: بهتر است که در زندگی‌ام مکانی امن و آسوده داشته باشم، حتی اگر آن مکان فقط خاک در همین در باشد، زیرا این به من خوشنودی و آرامش می‌بخشد.

هوش مصنوعی: اگر وجودم به دلیل کهنگی و فرسودگی از بین برود، غبار این خاک به آستانم نخواهد رسید و باد سختی به سراغم نخواهد آمد.

هوش مصنوعی: من تا روز قیامت از خاک برمی‌خیزم و برای دفاع از تو، از شدت غیرت، خون در دل خود خواهم ریخت.