فصیحی هروی » دیوان اشعار » ابیات پراکنده » شمارهٔ  ۳۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>از آن ترسم که فردای قیامت</p></div>
<div class="m2"><p>همین امروز و فردای تو باشد</p></div></div>

شمارهٔ  ۳۳

از آن ترسم که فردای قیامت
همین امروز و فردای تو باشد

هوش مصنوعی: شاعر از این می‌ترسد که روز قیامت، همان روزهای امروز و فردای انسان‌ها باشد و این به معنای تداوم ناهنجاری‌ها و اشتباهات در زندگی است.

هوش مصنوعی: می‌ترسم که روز قیامت، همان روز امروز و فردای تو باشد.

از آن ترسم که فردای قیامت

همین امروز و فردای تو باشد