فصیحی هروی » دیوان اشعار » ابیات پراکنده » شمارهٔ  ۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>نخست عقل درین ره خراب کرد مرا</p></div>
<div class="m2"><p>محبت آمد و پر آفتاب کرد مرا</p></div></div>

دیوان فصیحی هروی به کوشش ابراهیم قیصری - فصیحی هروی - تصویر ۲۷۹

شمارهٔ  ۲

نخست عقل درین ره خراب کرد مرا
محبت آمد و پر آفتاب کرد مرا

هوش مصنوعی: شاعر در این دو بیت بیان می‌کند که در ابتدا عقل او را به بیراهه کشید، اما عشق سپس وارد زندگی‌اش شد و مانند آفتاب، او را روشن و گرم کرد. عشق به نوعی او را از تاریکی عقل نجات می‌دهد.

شمارهٔ  ۱

هوش مصنوعی: در ابتدا عقل و خرد من در این راه آسیب دید، اما عشق به سراغم آمد و همه چیز را روشن و تابناک کرد.

نخست عقل درین ره خراب کرد مرا

محبت آمد و پر آفتاب کرد مرا

شمارهٔ ۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده