هوش مصنوعی: در سحرگاه، کرمی که در زباله زندگی می‌کند، آه عمیقی از دلش بیرون می‌آورد.

هوش مصنوعی: در راستای کسب بهره و روشنی از این عمارت قدیمی، تا زمانی که به شیرینی و جسارت برسد.

هوش مصنوعی: ناگهان از بالای جایی، مایعی ریخت که بوی آن با عطر شیرینی مخلوط شده بود.

هوش مصنوعی: او در حالت شادی و شگفتی غرق شده و از شدت احساساتش، فضای اطرافش به تنگی می‌انجامد؛ گویی آغوشش برای پذیرش تمام این احساسات کم آمده است.

هوش مصنوعی: او می‌دید که آرزو یا محبوبش در آغوشش است و برای ستاره‌اش (محبوبش) سجده می‌کند.

هوش مصنوعی: ما در این جهان بدون نور زندگی می‌کنیم، مثل این کرم که در فضولات خویش خوشحال است.

هوش مصنوعی: در اثر خ شی بر روی دل، نعمت گل فراموش شده است.

هوش مصنوعی: در دنیای پرآشوب و ناپاک، انسان در شرایط سخت و نامناسبی قرار دارد و از این اوضاع ناپسند فاصله می‌گیرد.

هوش مصنوعی: ما درختی هستیم که به دلیل خیال خوب، به عدم رشد خود راضی هستیم.

هوش مصنوعی: از زیبایی‌های طبیعت و نعمت‌های آن بی‌نصیب و خوشحال شده‌ایم به خاطر میوه‌هایی که وجود ندارند.

هوش مصنوعی: ما در این مکان زندگی می‌کنیم مانند کرکس‌هایی که به خاطر حرص و طمع، در پی غذایی اند که دیگران را ترک کرده‌اند.

هوش مصنوعی: شب، تاریک‌تر از روشنایی چراغی است که خاموش شده و از فضله به هیچ خیری نخواهد رسید.

هوش مصنوعی: این روشنفکران ناامید، هر لحظه از فشار و مشکلاتی که بر آن‌ها وارد می‌شود، در رنج و سختی به سر می‌برند.

هوش مصنوعی: ماه نو بر سر ما می‌درخشد و از این نعمت، نام نیک بر ما می‌نویسند.

هوش مصنوعی: من خود را به تقدیر آسمانی واگذار می‌کنم، در حالی که غافل از آن هستم که به واسطه جهل در محدودیت‌ها و دامی از ناآگاهی گرفتار هستیم.

هوش مصنوعی: ما از این بی‌خود شدن، نغمه‌ها و سرودهایی سروده‌ایم که خودمان هم در حالت جنون متوجه آنها نبودیم.

هوش مصنوعی: ما آواز شاداب و بی‌نظم سروده‌ایم، وگرنه اگر عقل را معیار قرار دهیم، نتیجه‌ای متفاوت خواهد داشت.

هوش مصنوعی: این جمله به نوعی اشاره به مقام بلند و فضیلت یک شخصیت یا مکان دارد. به معنای این است که از میان بهترین شهرها و داهی‌ترین روستاها، این جایگاه به چهار مرتبه عالی دست یافته است. به عبارتی، نشان‌دهنده برتری و ممتاز بودن در میان دیگران است.

هوش مصنوعی: ای فصیح، مراقب باش که این چه فایده‌ای دارد که از مغز زمانه، دود بلند شده است.

هوش مصنوعی: این چه صدای غم‌انگیزی است که از خون جاری می‌شود و نشان‌دهنده‌ی داغی و سوختگی گلستان است؟

هوش مصنوعی: نگذار که از غم و حسرت، نفس و روح‌ات را به بازی بگیری و خود را در آتش اندوه گرفتار کنی.

هوش مصنوعی: با فرض اینکه در دل تو آتش‌های جهنم زبانه می‌کشد و درونت پر از درد است، اما تو همچنان در حصاری محافظ داده‌ای.

هوش مصنوعی: دروازه‌ات را به روی هیچ‌کس باز نکن و زیبایی‌هایت را به دیگران نشان نده.

هوش مصنوعی: این بیت به نوعی به افراد کم‌اطلاع و ضعیف در فهم اشاره دارد که به‌صراحت در مورد چیزهایی نظر می‌دهند، در حالی که در واقعیت، اطلاعات و درک درستی از موضوع ندارند. آنها ممکن است خود را بزرگ‌تر از آنچه که هستند نشان دهند، اما در باطن ضعفی دارند. به طور کلی، چشمان تنگ و محدود آنها مانع از درک عمیق و جامع از واقعیت می‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی که زیبایی و عظمت خداوند را مشاهده کنند، دلگیر و ناراحت می‌شوند، مانند چشمی که به جای بد بیفتد.

هوش مصنوعی: وقتی مردان نبرد در میدان نباشند، حسرت و ناکامی را در دل می‌کارند.

هوش مصنوعی: این بیت بیانگر این است که ریشه و منبع دشمنی را از همان نقطه‌ای می‌توان یافت که تبار و خاستگاه آن شکل می‌گیرد. به عبارتی، از همان جایی که نطفه‌ی درگیری و خصومت بسته می‌شود، در آینده ممکن است سر بر آورد و قوی‌تر شود.

هوش مصنوعی: پس باید بدون ترس از آه و ناله تو، همه را بر زمین افکند.

هوش مصنوعی: این درد و رنج را به نیکی نپذیر، سکوت کن و چیزی نگو.

هوش مصنوعی: این بیان اشاره به این دارد که تفسیر و معنا و مفهوم عمیق کلام پروردگار، به نوعی بیانگر احساسات و روحیات پیامبر اسلام، یعنی محمد (ص) است. به عبارتی، فهم واقعی و عمیق پیام خداوند، از دل و احساسات پیامبر سرچشمه می‌گیرد.

هوش مصنوعی: دانش و آگاهی دل او که از عالم خارج دور شده، ریشه در فهم و خرد او دارد.

هوش مصنوعی: این ابجد چهار حرفی که به عالم اشاره دارد، از نقطه‌ای به نام "ب" به طور محکم و با استحکام شکل گرفته است.

هوش مصنوعی: اگر دو نقش بیشتر از این باشد، دیگر نقطه‌های دال و الف را از دست می‌دهد.

هوش مصنوعی: در اینجا به شخصی اشاره شده که در علم و دانش به مانند یک تاج بر روی سر است، و به خاطر پاکی و صفای درونش، به یک مکان مقدس تشبیه شده است. این تصویر نشان‌دهنده ارزش و مقام والای آن فرد در زمینه‌های علمی و معنوی است.

هوش مصنوعی: به دلیل حسادت و تنگ‌نظری فردی کور و کم‌فکر، او نتوانست ببیند که دیگری چه خوبی‌ها و برتری‌هایی دارد.