هوش مصنوعی: ای کسی که به خاطر نور صبح، روشنی‌ات ایجاد شد، وقتی که از شرم، چهره‌ات پنهان است.

هوش مصنوعی: ای چراغ شادی ما را روشن کن، زیرا که زیبایی و تازگی چهره‌ات برای ما آشنا و دلنشین است.

هوش مصنوعی: از آن جوهر آشنایی که با هر نفسی ترکیب شده و مانند عطر صبحگاه به مشام می‌رسد.

هوش مصنوعی: صد گل چمن، بوی خوش او را دارد، همان‌طور که سنبل، زلف دوست را می‌سازد زیبا و دل‌انگیز.

هوش مصنوعی: از آن آتش که هر بار با حرکتش دود ایجاد می‌کند، لب‌هایش به ذکر و ثنای خدا مشغول هستند.

هوش مصنوعی: بر گرد صورت زیبای او، صد رشته موهای خوشبو و معطر مانند عنبر آویزان است.

هوش مصنوعی: از دل عاشقانی که آه آن‌ها به خاطر غصه‌های بسیار، با وقار و آرامش است.

هوش مصنوعی: در آب زلال و پاکی که نماد صداقت است، فردی خودش را شستشو می‌دهد و سپس به سمت لبخند یا کلام خود می‌رود.