هوش مصنوعی: من به دور هر باغی با صدای ناله‌ام سرگردان هستم و از شدت عشق به گل، در جستجوی خارها می‌گردم.

هوش مصنوعی: در این بهار، قلبم از شادی و خوشحالی پر شده است، اما ممکن است از تلخی و سختی‌هایی که در زندگی دارم نیز رنج ببرم.

هوش مصنوعی: من خودم را نمی‌شناسم، اما می‌دانم اگر نسیمی گرم و دل‌چسب به من برسد، بیمار و دلداده می‌شوم.

هوش مصنوعی: دل من به رحمت عاشق حسن قبول می‌کند که توبه‌ام را بپذیرد، حتی اگر من از گناه‌های خود پشیمان باشم. از این روست که به خاطر استغفار و پشیمانی‌ام، به درگاهش روی می‌آورم.

هوش مصنوعی: دل من سریع به عشق آشنا شده است و اگر دیر به زینت‌ها و نمادهای مذهبی آشنا شوم، آن را عجیب نمی‌دانم.

هوش مصنوعی: به رغم اینکه عقل من شاید ناقص باشد، من با دوستانم به قدری صمیمی و یکرنگ هستم که اگر بخواهم، برای هر موی سر خود بارها و بارها دور آنها می‌چرخم.

هوش مصنوعی: فصیحی به زیبایی از وفاداری می‌گوید، اما غم چشم من باعث می‌شود که هر لحظه بدون دلیل، دلم پر از درد و عذاب شود.