شمارهٔ ۱
بگرستم زار پیش آن کام و هوا
گفتا مگری پند همی داد مرا
پنداشت مگر کآب نماند فردا
نتوان کردن تهی به ساغر دریا
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
بگرستم زار پیش آن کام و هوا
گفتا مگری پند همی داد مرا
هوش مصنوعی: من به شدت گریه کرده و به آن آرزو و خواسته نزدیک شدم، ولی او به من گفت که بگذار من درسی به تو بدهم.
پنداشت مگر کآب نماند فردا
نتوان کردن تهی به ساغر دریا
هوش مصنوعی: گفتند شاید فردا دیگر آبی نباشد، بنابراین نمیتوان به راحتی از دریا چیزی به دست آورد.