فرخی سیستانی » دیوان اشعار » قطعات و ابیات بازماندهٔ قصاید » شمارهٔ ۹ - همو راست

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>همی روی و من از رفتن تو ناخشنود</p></div>
<div class="m2"><p>نگر به روی منا تا مرا کنی پدرود</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>مرو که گر بروی باز جان من برود</p></div>
<div class="m2"><p>من از تو ناخشنود و خدای ناخشنود</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>مرا ز رفتن تو وز نهیب فرقت تو</p></div>
<div class="m2"><p>دو چشم چشمه خون گشت و جامه خون آلود</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>مگر فراق ترا پیشه زرگری بوده ست</p></div>
<div class="m2"><p>که کرد دو رخ من زرد فام و زر اندود</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>تو رفتی و ز پس رفتن تو از غم تو</p></div>
<div class="m2"><p>خدای داند تا من چگونه خواهم بود</p></div></div>

دیوان حکیم فرخی سیستانی بجمع و تصحیح علی عبدالرسولی آبان ۱۳۱۱ - فرخی سیستانی - تصویر ۴۵۹

دیوان حکیم فرخی سیستانی چاپخانه وزارت اطلاعات و جهانگردی - فرخی سیستانی - تصویر ۴۲۱

شمارهٔ ۱۰ - و او راست

همی روی و من از رفتن تو ناخشنود
نگر به روی منا تا مرا کنی پدرود
مرو که گر بروی باز جان من برود
من از تو ناخشنود و خدای ناخشنود
مرا ز رفتن تو وز نهیب فرقت تو
دو چشم چشمه خون گشت و جامه خون آلود
مگر فراق ترا پیشه زرگری بوده ست
که کرد دو رخ من زرد فام و زر اندود
تو رفتی و ز پس رفتن تو از غم تو
خدای داند تا من چگونه خواهم بود

شمارهٔ ۸ - نیز او راست

شمارهٔ ۹ - همو راست

همی روی و من از رفتن تو ناخشنود

نگر به روی منا تا مرا کنی پدرود

مرو که گر بروی باز جان من برود

من از تو ناخشنود و خدای ناخشنود

مرا ز رفتن تو وز نهیب فرقت تو

دو چشم چشمه خون گشت و جامه خون آلود

مگر فراق ترا پیشه زرگری بوده ست

که کرد دو رخ من زرد فام و زر اندود

تو رفتی و ز پس رفتن تو از غم تو

خدای داند تا من چگونه خواهم بود