هوش مصنوعی: تو در حال رفتن هستی و من از این رفتن ناراضی‌ام. به چهره‌ات نگاه کن تا شاید بتوانی با خداحافظی‌ات دل من را تسکین بدهی.

هوش مصنوعی: نرو، چون اگر بروی، جان من از دست می رود. من از تو ناراضی هستم و خدا هم از من ناخشنود است.

هوش مصنوعی: از زمانی که تو رفته‌ای و جدایی‌ات را تجربه می‌کنم، چشمانم مانند چشمه‌ای از خون پر شده و لباس‌هایم از اشک و غم آلوده است.

هوش مصنوعی: انگار دوری تو برایت مانند شغف زرگری بوده است که باعث شده چهره من زرد و مملو از غم و حسرت شود.

هوش مصنوعی: تو رفتی و از وقتی که رفتی، خدا می‌داند من چه حال و روزی دارم و چقدر غمگینم.