فرخی سیستانی » دیوان اشعار » قطعات و ابیات بازماندهٔ قصاید » شمارهٔ ۷ - واو راست

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>باز یارب چونم از هجران دوست</p></div>
<div class="m2"><p>باز چون گم گشته ام جویان دوست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>تا همی خایم لب و دندان خویش</p></div>
<div class="m2"><p>ز آرزوی آن لب و دندان دوست</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>دیدگانم ابر درافشان شده ست</p></div>
<div class="m2"><p>زآرزوی لفظ درافشان دوست</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>من نخسبم بی خیال روی یار</p></div>
<div class="m2"><p>من نخندم بی لب خندان دوست</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>من به جان با دوست پیمان کرده ام</p></div>
<div class="m2"><p>نشکنم تا جان بود پیمان دوست</p></div></div>
<div class="b" id="bn6"><div class="m1"><p>من چنینم یار گویی چون بود</p></div>
<div class="m2"><p>آن خود دانم ندانم آن دوست</p></div></div>

دیوان حکیم فرخی سیستانی بجمع و تصحیح علی عبدالرسولی آبان ۱۳۱۱ - فرخی سیستانی - تصویر ۴۵۸

شمارهٔ ۸ - نیز او راست

باز یارب چونم از هجران دوست
باز چون گم گشته ام جویان دوست
تا همی خایم لب و دندان خویش
ز آرزوی آن لب و دندان دوست
دیدگانم ابر درافشان شده ست
زآرزوی لفظ درافشان دوست
من نخسبم بی خیال روی یار
من نخندم بی لب خندان دوست
من به جان با دوست پیمان کرده ام
نشکنم تا جان بود پیمان دوست
من چنینم یار گویی چون بود
آن خود دانم ندانم آن دوست

شمارهٔ ۶ - همو راست

شمارهٔ ۷ - واو راست

باز یارب چونم از هجران دوست

باز چون گم گشته ام جویان دوست

تا همی خایم لب و دندان خویش

ز آرزوی آن لب و دندان دوست

دیدگانم ابر درافشان شده ست

زآرزوی لفظ درافشان دوست

من نخسبم بی خیال روی یار

من نخندم بی لب خندان دوست

من به جان با دوست پیمان کرده ام

نشکنم تا جان بود پیمان دوست

من چنینم یار گویی چون بود

آن خود دانم ندانم آن دوست

شمارهٔ ۷ - واو راست

اطلاعات