فرخی سیستانی » دیوان اشعار » قطعات و ابیات بازماندهٔ قصاید » شمارهٔ ۳۵ - ازوست

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>لطفی اگرکنی به نگاهی چه می شود</p></div>
<div class="m2"><p>خشنود اگر شوم زتو گاهی چه می شود</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>سیراب اگر شود ز توای ابر مرحمت</p></div>
<div class="m2"><p>در خشکسال هجر گیاهی چه می شود</p></div></div>

دیوان حکیم فرخی سیستانی بجمع و تصحیح علی عبدالرسولی آبان ۱۳۱۱ - فرخی سیستانی - تصویر ۱۴

لطفی اگرکنی به نگاهی چه می شود
خشنود اگر شوم زتو گاهی چه می شود
سیراب اگر شود ز توای ابر مرحمت
در خشکسال هجر گیاهی چه می شود

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از کسی درخواست می‌کند که با نگاهی به او لطف کند. او از احساس خوشنودی که ممکن است از این محبت به دست آورد سخن می‌گوید و به این فکر می‌کند که اگر در فراق و خشکی عاطفی‌اش، نعمت عشق و محبت به او برسد، چه تغییراتی در زندگی‌اش رخ خواهد داد.

شمارهٔ ۳۴ - همو راست

شمارهٔ ۳۵ - ازوست

هوش مصنوعی: اگر با یک نگاه لطفی کنی، چه اتفاقی می‌افتد؟ اگر گاهی از تو خوشحال شوم، چه پیش خواهد آمد؟

لطفی اگرکنی به نگاهی چه می شود

خشنود اگر شوم زتو گاهی چه می شود

هوش مصنوعی: اگر باران رحمت تو در خشکسالی جدایی به زمین برسد، چه دینی به او می‌شود؟

سیراب اگر شود ز توای ابر مرحمت

در خشکسال هجر گیاهی چه می شود

شمارهٔ ۳۵ - ازوست

اطلاعات

برگردان به زبان ساده