هوش مصنوعی: هر کسی که در سرش فکر و تدبیری دارد، باید با آرامش و بی‌هیاهو از کنار ما بگذرد.

هوش مصنوعی: در این دنیا، خدمت به امیر باعث می‌شود که انسان به مقام و بزرگی دست یابد.

هوش مصنوعی: اگر به دنبال آسمانی هستی که در آن به حیات و زندگی واقعی برسید، باید خدمتگزار و دنبال‌کننده‌ای وفادار باشی.

هوش مصنوعی: من نه برای فخر و ریا به اینجا آمده‌ام، بلکه آمده‌ام که بخت و شانس خود را امتحان کنم.

هوش مصنوعی: دست تقدیر من در دنیا تغییر کرده و نتوانسته است هیچ مکان یا فرصتی بهتر از این را ببیند.

هوش مصنوعی: او آمد و به من اشاره کرد که دل خود را به این در خوشبخت بسپارم.

هوش مصنوعی: اگر در دل تو نیکخواهی و مهری وجود دارد، پس در ذهن تو نیز مقام و ارجمندی باید باشد.

هوش مصنوعی: در برهه‌ای ممکن است با کسی مواجه شوی که به سرعت و شتاب، تو را به حالتی که او می‌خواهد درآورد، چگونه است و مانند یک فرمانروای برتر عمل کند.

هوش مصنوعی: به خاطر خدمت و تلاش مستمر تو، من هم تو را به کسی که می‌تواند در خدمتت باشد، معرفی خواهم کرد.

هوش مصنوعی: خوشبختی من مانند یک رهبر خوب است که کسی مانند آن را ندارد.

هوش مصنوعی: راهم به مکانی کشیده شده که با ستارگان آسمان همتراز است.

هوش مصنوعی: درگاه پادشاه همواره پر از احترام و بزرگی است، و چیزی که باعث ستایش خسرو می‌شود، همین ویژگی‌هاست.

هوش مصنوعی: یوسف، فرمانده لشکر که حامی دولت و پشتیبان دین است، به عنوان یک فرد تاثیرگذار و توانمند شناخته می‌شود.

هوش مصنوعی: آن فرمانده‌ای که نیروی حمله‌اش می‌تواند کوه‌ها را بشکند.

هوش مصنوعی: اون فرمانده‌ای که زخم خنجرش دشمن را به زانو در می‌آورد، بر سر دشمن کلاهی برای حفاظت می‌گذارد.

هوش مصنوعی: در برابر تیغ او، دشمن حتی اگر سپر هم داشته باشد، عریان و بی‌دفاع است. هر چه هم که از کوه قاف قدرت داشته باشد، نمی‌تواند در برابر او ایستادگی کند.

هوش مصنوعی: خنجر او به قدری جگر را پاره کرد که رنگ جگر بر گوهر او نشسته بود.

هوش مصنوعی: در روز جنگ، با نیزه و تیر و کمان، دشمنش را مغرور و بی‌احتیاط می‌بیند.

هوش مصنوعی: اگر قلعه‌ای باشد که به دست او بیفتد، چه از آهن ساخته شده باشد و چه از سنگ، اهمیتی ندارد.

هوش مصنوعی: هر کسی که در برابر او شکست بخورد، به دلیل وزنه‌ی سنگینی که در دلش دارد، به جایی پست و تاریک خواهد رفت.

هوش مصنوعی: کسی که از جنگ بیم دارد، در مقابل کسی که از جنگ نمی‌ترسد، ترسیده است؛ مانند شیر نر وحشی.

هوش مصنوعی: او تیری را از دهان ایجاد می‌کند و آن را در یک تیراندازی به سوی دیگری پرتاب می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر بخواهد، با زخم‌هایش می‌تواند کوه را خرد کرده و آن را به زمین ویران و ناهموار تبدیل کند.

هوش مصنوعی: تیغ او نشانه‌ای از پیروزی است و نوک پیکان او، بیان‌کننده‌ی موفقیت.

هوش مصنوعی: هر ابزاری که مورد استفاده قرار می‌گیرد، باید با شرایط و نیازهای خاصی که دارد، هماهنگ و مناسب باشد.

هوش مصنوعی: از او که زنده است، نام نیک و هنر دور باد از چشم بد.

هوش مصنوعی: دل برادر خوشحال است و روح پدر نیز از این شادی خوشحال است.

هوش مصنوعی: هر جا که سخن از آن پادشاه بزرگ به میان آید، هیچ‌کس نمی‌تواند داستان رستم را بیان کند.

هوش مصنوعی: می‌توانی با چشم خود ببینی آنچه را که از شخصیت روستای می‌دانی.

هوش مصنوعی: شاید بتوان گفت که خورشید در بینایی خود با وجود پرده‌ای که بر سر راهش است، همچنان رنگ و نوری خاص دارد و از آن به زیبایی یاد می‌شود.

هوش مصنوعی: من مطمئنم که هیچ چیزی در این دنیا زشت‌تر از زشتی‌های انسانی نمی‌تواند از دل مادری بیرون بیاید.

هوش مصنوعی: اگر این دنیا به دست او بود، عدالت هزار بار دیگر برقرار می‌شد.

هوش مصنوعی: وقتی که لیوان را برمی‌دارد و خواهان مشروب می‌شود، او در این دنیا چه خطری را با نگاهش احساس می‌کند؟

هوش مصنوعی: از کسی که ظاهراً ثروتمند و دارایی دارد، اما در باطن هیچ ارزش واقعی ندارد، نباید انتظار داشته باشیم که چیز ارزشمندی در اختیار ما قرار دهد.

هوش مصنوعی: این شعر به معنای این است که هیچ‌کس جز خود شاعر نمی‌تواند به او چیزی هدیه دهد یا چیزی را به او بدهد. به نوعی اشاره دارد که ارزش و زیبایی‌هایی که شاعر در فکر و قلم خود دارد، تنها متعلق به خودش است و دیگران نمی‌توانند آن را درک کنند یا به او چیزی افزوده کنند. شاعر با این احساس، بر روی خلقت و تفکراتش تأکید می‌کند.

هوش مصنوعی: به تو بر تمام بزرگان و شخصیت‌ها افتخار می‌کنم و تو را بر همه شاهان برتر می‌دانم.

هوش مصنوعی: تو مرا به این مقام رساندی و ارزش من را بالاتر از ماه قرار دادی.

هوش مصنوعی: تو برای اسب من زینت و ساز آوردی، همان‌طور که شاهان برای اسب‌های خود استفاده می‌کنند.

هوش مصنوعی: چشمانت را از گریه پر کرده‌ای و دل‌هایت را از درد خالی کرده‌ای.

هوش مصنوعی: ای امیر، تو مقام و عزت مرا به خود بردی و ای پادشاه، به مانند جواهر مرا ارزشمند کردی.

هوش مصنوعی: لباسی که بر تن من کردی، مرا به مقام و بزرگی رساند و این مقام تا روز قیامت برای من باقی خواهد ماند.

هوش مصنوعی: من همدردی می‌کنم که فرزند پسری داشته باشم، و این ارتباط به من باقی بماند.

هوش مصنوعی: میر محمود با سخاوتش به من چیزی داد و از لطف او، آرزوی من مانند شکر شیرین شد.

هوش مصنوعی: برای خدمت به تو آماده‌ام و این بار به سفر می‌روم تا در کنار تو باشم.

هوش مصنوعی: تو به خاطر جوانمردی و بزرگواری‌ات کارهای شایسته‌ای انجام داده‌ای.

هوش مصنوعی: تو اسب را با زین و سرگرمی آماده کردی، مرا با خوشحالی و شادی پر کردی.

هوش مصنوعی: ای آدم نیکو خصال و زیباچهره، شادمان باش و خوشبخت که همانند تویی در جهان وجود ندارد.

هوش مصنوعی: به تمام خواسته‌ها و آرزوهایت برس و از زندگی، جسم و روح خود بهره‌مند شو.

هوش مصنوعی: بندگان تو با لباس و پوشش معین، و خدمتگزاران تو با کلاه و کمربند مشخصی هستند.