هوش مصنوعی: ماه رمضان تمام شد و رهی به دور از آن نشان رفت. در حالی که خیلی خوب است که کسی که شایسته رمضان است، با روحی خنک و آرام به آن سفر کند.

هوش مصنوعی: این ماه بسیار ارزشمند و گرامی بود، اما چه کنم که رفت و به سفر رفت و دیگر نمی‌توان آن را دید.

هوش مصنوعی: سبکی کرده و در زمان مناسب سفر را آغاز کرد و رفت تا کسی نگوید که او بار سنگینی دارد و نمی‌تواند حرکت کند.

هوش مصنوعی: ماه رمضان، پیرمردی چابک و باهوش است که تمام کارهایش با حکمت و زیبایی انجام می‌شود و برای همه مناسب است.

هوش مصنوعی: او شنیده است که به کسانی که مدت زیادی در یک مکان می‌نشینند، می‌گویند که خیلی دیر ایستاده‌اند و همچنان دل‌تنگی و غم را تحمل می‌کنند.

هوش مصنوعی: چگونه می‌توانم داستان طولانی را بگویم؟ این کودک کارش مرا مشغول کرده و باید چیزی بگویم که به دهکده مربوط باشد.

هوش مصنوعی: وقتی ماه رمضان به پایان می‌رسد، عید به سراغ ما می‌آید. این عید، از خود ماه رمضان نیز خوش‌تر و مبارک‌تر است.

هوش مصنوعی: گاهی پیش می‌آید که دل از خوشحالی پر می‌شود و زمانی هم می‌رسد که سر از نوشیدن شراب سنگین می‌شود.

هوش مصنوعی: مجلس باید به زیبایی و دلنشینی باغ بهشت تزئین شود، جایی که یک هنرمند در حال تمجید و ستایش امیرالامرا است.

هوش مصنوعی: شراب خالص و زلال و روشن همانند گلاب است، و ساقی زیبا و دلپسند و شیرین مانند شکر می‌باشد.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف زیبایی و تأثیر رنگ و زیبایی بر چهره یا وجود کسی می‌پردازد. شاعر در اینجا اشاره می‌کند که نیکی و زیبایی آن شخص هنوز هم باقی است و همچنان بر دل و جان دیگران تأثیر می‌گذارد، به طوری که با هر بار دیدن او، رنگ و روشنی خاصی به وجودش افزوده می‌شود. در واقع، زیبایی و تأثیر او همچنان روشن و زنده است.

هوش مصنوعی: دست‌ها را به رنگ تازه‌ای درآورده و زیبا بسته است، زیرا مانند چشم معشوق و موهای دلبر زیباست.

هوش مصنوعی: به هر نوشیدنی که می‌زنی، لب‌های ساقی را ببوس و از آن لذت ببر تا چیزی جز این نوشیدنی نخورده باشی.

هوش مصنوعی: من دارایی‌های زیادی دارم، اما به خاطر مقام و فضیلت‌هایی که امام ملک‌ها دارد، هیچ‌کدام از آن‌ها برایم مهم‌تر نیستند.

هوش مصنوعی: چرا باید بی‌خبر و بی‌عمل بمانم؟ ای ساقی، باده را بیاور و کار دیگری نکن!

هوش مصنوعی: من و محبوبم، جام می در دست و در کنار رود، شادمانی و آواز بر روی این راه عشق حاکم است، در حالی که من در این کشتزار عشق گم شده‌ام.

هوش مصنوعی: ای کاش که بر بالای بامم، معشوقم را بخوانم؛ در آنجا وصف آن قد بلند و آن چهره زیبا بیشتر جلوه می‌کند.

هوش مصنوعی: شعری که در آن از زیبایی و بزرگی شاه سخن گفته شده، به نیکی در گوش انسان می‌نشیند، به ویژه وقتی که توصیف صورت زیبایی همچون ماه در آن وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: ای موسیقی‌دان! آن شعر زیبا و دلکش را بیاور، و اگر نمی‌دانی، بشنو تا من شعری بگویم.