هوش مصنوعی: ای پسر، اگر می‌خواهی دل مرا شاد کنی، باید پس از نوشیدن شراب، مرا ببوسی.

هوش مصنوعی: باده نوشی و نوشیدن شراب یکی از آداب و رسوم دیرینه است. زمان زیادی است که این سنت و رسم از طرف کسی که آن را بنا نهاده، برقرار شده و ادامه دارد.

هوش مصنوعی: مدتی است که به خاطر شراب و بوسه، مرا بیهوش کرده‌ای و شادمان نساخته‌ای.

هوش مصنوعی: وقتی فرا رسیده که مرا با شراب شاد کنی و زمانی رسیده که با یک بوسه حقم را به من ببخشی.

هوش مصنوعی: اگر می‌گویی که می‌توانی از دیگران نیز بوسه بگیری، تو مرا از دست دیگران گرفته‌ای، ای دختر حوری!

هوش مصنوعی: تو از دوردست‌ها آمدی و دل مرا ربودی، ولی هیچ‌کس آنچه را که بین من و تو اتفاق افتاد، درک نکرد.

هوش مصنوعی: به چه جادویی من را جذب کردی که دل خود را به تو دادم؟ چرا این کار را کردم که با نگاهی به جادو و سحرت، دل و جانم را فدای تو کردم؟

هوش مصنوعی: دل را به تو سپردم و در درونم کسی به نام خواجه سید ابوبکر ادعا می‌کند که دلشاد و شاداب است.

هوش مصنوعی: خواجه سید ابوبکر حصیری که در دانش و فضیلت به اندازه ابوبکر، نخستین خلیفه اسلامی، در دنیا کسی مثل او به دنیا نیامده است.

هوش مصنوعی: در دانشی که علی به آن تسلط دارد، دیگران قادر به فهم و باز کردن رازهای آن نیستند و تنها اوست که توانسته به آن دست یابد.

هوش مصنوعی: اگر کسی نکته‌ای بگوید و علم و دانش را یادآوری کند، باید مردم با خرد و دانایی با او صحبت کنند و توجه کنند.

هوش مصنوعی: اگر او با تو هفت سخن بگوید، تو می‌توانی از آن‌ها بیش از هفتاد نکته برداشت کنی.

هوش مصنوعی: سخنان او را همه در بصره و بغداد به خوبی می‌بینند و در خاطرشان حک می‌شود.

هوش مصنوعی: او به همه آزادگان توجه می‌کند و دل سلطان را به خود جلب می‌کند. اگر او به آزمون‌گران برسد، بر سلطان فریاد می‌زند.

هوش مصنوعی: من مطمئنم که در این پنجاه سال هیچ کس به اندازه او نامه‌ای برای کسی نفرستاده است.

هوش مصنوعی: در میدان حکومت شرق، هیچ کسی به اندازه او شایسته و برتر نیست و هیچ کس دیگری هم نخواهد بود که به این مقام دست یابد.

هوش مصنوعی: در حضور پادشاه جهان، تنها سخنانی ارزش دارد که او بیان کند و سخنان دیگر بی‌اهمیت و گذرا هستند.

هوش مصنوعی: سلطان مشرق به قدری به خود می‌بالد و افتخار می‌کند که مانند کسری به پدرش قباد است.

هوش مصنوعی: همه همواره در تلاش‌اند که کار کسی را خراب کرده و به دیگران آسیب برسانند، در حالی که خودشان در زندگی و موقعیت مناسب قرار دارند.

هوش مصنوعی: هر کسی که در مقام ما بخواهد اقدام کند و خود را به چنگ ما نزدیک کند، مانند فرهاد نیست که قدرت و شجاعت خاصی داشته باشد. ملک پرویز (پادشاه داستان) هر کسی را که به درگاه ما بیاید، به آسانی به چنگ می‌آورد.

هوش مصنوعی: ای سخن خوش و خوشایند، که از تو سرچشمه می‌گیرد و باعث می‌شود که دلیران و رادمردان به مانند شمشاد بر روی سنگ قد برافرازند.

هوش مصنوعی: در این دوران خوشبختی، می‌دانم که صد نفر غمگین هستند، اما غم آن‌ها به خاطر توست و از این رو تمام غم‌هایشان از قید و بند آزاد شده است.

هوش مصنوعی: هر کسی به شیوه و سبک خاص خود عمل می‌کند؛ چه در کارهای خوب و چه در کارهای بد.

هوش مصنوعی: تو افرادی را برگزیده‌ای که به خاطر ترس، نتوانسته‌اند زن و فرزندی داشته باشند.

هوش مصنوعی: زمانی که به چنین عمل‌هایی مشغول می‌شوی و از خشم خود به هم می‌ریزی، حالت مانند مومی خواهد بود که از آتش ذوب می‌شود و هیچ مقاومت و استحکامی ندارد.

هوش مصنوعی: خشم تو تنها به خاطر دین است و کارها و رفتار تو بر اساس دین بنا شده است.

هوش مصنوعی: مرد بی‌دین از حضور تو به شدتی تاثیر می‌پذیرد که حتی اگر بین شما و او فاصله‌ای بزرگ وجود داشته باشد، باز هم تحت تأثیر هیبت تو قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: همیشه زندگی کن و به همین روش و عادت ادامه بده، خانه‌ی قرمطیان را از بنیاد ویران کن.

هوش مصنوعی: تو در آرامش و شادی به سر می‌بری و کاخ تو که با زیبایی ترک‌ها ساخته شده، همچون بهشتی است که در بهار تازه می‌درخشد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که دنیا برای مردم عید است، هیچ عیدی که بدون تو باشد خوش یمن نیست.