هوش مصنوعی: ای دوست، تو به شیوه‌های مختلفی رفتار می‌کنی؛ گاهی زمانی را می‌گذرانیم که سخنان شیرین و محبت‌آمیز می‌گویی و زمانی دیگر با کلمات تند و تلخ با من صحبت می‌کنی.

هوش مصنوعی: وقتی تو ناز می‌کنی، ناز تو را نمی‌توان با چیزی مقایسه کرد، و وقتی خشمگین می‌شوی، خشم تو هم قابل اندازه‌گیری نیست.

هوش مصنوعی: من مانند فاصله‌ای که بین تو و دهانت وجود دارد، خود را از مو تن می‌کنم و دلم را با عطر خوشی پر می‌کنم.

هوش مصنوعی: می‌گویم از دل خود برای تو می‌گویم ای ماه، اما گویی نمی‌توان از یک نقطه دهان باز کرد.

هوش مصنوعی: می‌گویم که ای دوست، از تن خودم چیزی در اختیارت می‌گذارم، اما به راستی نمی‌توان از یک تار موی من هم چیزی ساخت.

هوش مصنوعی: من در دنیا هیچ چیز دیگری جز دل و بدن پدر ندارم و حتی این‌ها نیز نمی‌توانند مرا برای مدتی سر پا نگه دارند.

هوش مصنوعی: اگر بگویی بفرست، من نمی‌توانم بگویم که ارسال نمی‌کنم. با دوستی که بخیل است، نمی‌توان به راحتی ارتباط برقرار کرد.

هوش مصنوعی: من حاضرم جانم را برای تو فدای زیانی کنم که ممکن است از تو به من برسد، چرا که اگر از تو آسیبی ببینم، برای من سودی نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: آماده‌ام تا جانم را فدای تو کنم، اما دل را نمی‌دهم، چون در دل من، ستایش تو وجود دارد. اگر به من عطا کنی، من به جای شکرگزاری از تو، مدح و ستایش تو را می‌کنم.

هوش مصنوعی: پسر شاه محمد، حاکم عادل، در هیچ جایی از عالم، از نعمت شکرگزاری او کم نیست.

هوش مصنوعی: زمانی که او به مقام و قدرت رسید، هر روز مانند گنجشک در پی گنج و ثروت به کوه می‌رود تا از معادن زر و طلا بیافزاید.

هوش مصنوعی: جهان مانند یک بدن است و روح در آن جای دارد. برای یک بدن، جدایی از روح غیرممکن است.

هوش مصنوعی: زمانه هیچگاه امیری بهتر از او پرورش نداده و جوانی نیز ملکه‌ای کامل‌تر از او ندیده است.

هوش مصنوعی: او برای پیدا کردن سرنوشت پدر، تختی زیبا و هنرمندانه را فرستاد که پر از نقش و نگار بود.

هوش مصنوعی: یکی از لشکریان تاج و تخت، فیل بزرگی را فرستاد که مانند کوه است و جهانی از آن شیفته شده‌اند.

هوش مصنوعی: برتری دولت و شاهی را نمی‌توان با هیچ دلیلی یا نشانه‌ای بیشتر از این توجیه کرد.

هوش مصنوعی: هر چیزی که قبلاً تنها در ذهن ما به صورت گمان و حدس بود، حالا به واقعیت تبدیل شده است. می‌دانی، نمی‌توان به یک گمان، یقین و اطمینان بخشید.

هوش مصنوعی: هر آنچه که پیش از این فقط در خیال و شنیده‌ها بود، اکنون به وضوح نمایان شده است. می‌دانی که هیچ خبری نمی‌تواند جای دیدن و عیان شدن را بگیرد.

هوش مصنوعی: آب و شرافت و عزت در دنیای روز روشن ارزشمند و حقیقی هستند، اما در روزهای تاریک و ناپایدار، همه‌چیز به خاطر لقمه‌ای نان، ارزشش را از دست می‌دهد.

هوش مصنوعی: از عطای او هیچگاه چیزی کم ندارم و از نعمت‌هایش هیچ وقت بی‌نصیب نمی‌مانم.

هوش مصنوعی: بخشندگی او مانند دریایی است که هیچ چیز نمی‌تواند به عمق آن برسد و تلاش و تلاش او مانند آسمان گرداننده‌ای است که فایده‌ای نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: زندگی او را از آزار و سختی‌های روزگار حفظ کرده، اما هیچ پادشاهی نتوانسته از این آزار و رنج‌ها در امان باشد.

هوش مصنوعی: او به خاطر وفاداری‌اش، تمام ملک را در امانت گرفته و هیچ کس دیگری چنین امانی را نداشته است.

هوش مصنوعی: ای پروردگارا، آیا اراده تو در کجاست که خورشید، به مانند دودی درخشان جلوه‌گر شود؟

هوش مصنوعی: در کلام زیبا و دلنشین تو، نکات بسیاری پنهان است که هر یک از آنها به گونه‌ای متفاوت قابل بیان و تفسیر است.

هوش مصنوعی: هر کسی که به ستایش و تمجید از خوبی‌ها می‌پردازد، در واقع برای دریافت فضل و نعمت تو تلاش می‌کند و هر کسی که مدح و تعریف می‌کند، در حقیقت آوازه تو را می‌خواند.

هوش مصنوعی: هر چند همه انسان‌ها در دل خود رازهایی دارند، اما خدا از همه آن‌ها باخبر است و هیچ چیزی از نظر او پنهان نیست.

هوش مصنوعی: پیکان تو همچون ستاره‌ای است که هر روز بر دل دشمن تو نشانه می‌رود و او را به چالش می‌کشد.

هوش مصنوعی: در دل هر شیر، به خاطر قربانی تو، دلی پر از شجاعت و قدرت وجود دارد و در هر دورانی، جلوه‌ای از تیغ و قدرت تو نمایان است.

هوش مصنوعی: وقتی قصد داشته باشی به صف دشمن حمله کنی، باید به دقت عمل کنی و نباید کسی را بی‌دلیل آزار دهی. اگر این دقت و کارایی را نداشته باشی، مانند تیر و کمان تو اثرگذاری نخواهی داشت.

هوش مصنوعی: اگر شمشیر به دست داشته باشی، هر جا که بروی، از قربانیان و آسیب‌دیدگان به غنیمت خواهی برد.

هوش مصنوعی: هر زمانی از سال، ویژگی‌های خاصی دارد و خداوند هم برای هر روز از زندگی، نعمت و فضیلت خاصی قرار داده است.

هوش مصنوعی: ای پادشاه پیشوای همه پادشاهان و مالک جهان، دنیای بزرگ را از گوشه‌ای به گوشه دیگرش گشوده و فراخ کن!

هوش مصنوعی: هر چیزی که در خدمت تو باشد و به ترکستان برود، مانند ماهی که زیر پرچم تو است، هر آنچه در دنیا وجود دارد.

هوش مصنوعی: همیشه امیدوار باش که با چهره‌ی زیبا و کلام شیرین کسی دیدار کنی که لب‌هایش همچون نوش و چهره‌اش مانند گل لاله است.

هوش مصنوعی: چشم من به انتظار روزی است که در کنار دجله، زیبایی لاله‌ها را در رنگ پرچم‌های تو ببینم.