هوش مصنوعی: هر لحظه از گردونه زمان، نیکی‌ها و بدی‌های جدیدی به سراغ ما می‌آید. هر یک از ستاره‌ها هم نشان‌دهنده درد و رنجی متفاوت است.

هوش مصنوعی: روز و شب، که با رنگ تیره‌ای پر شده‌اند، نشان‌دهنده‌ی حالتی اندوهناک هستند و هر یک از آنها به نوعی نشان‌دهنده‌ی عزایی جدید است.

هوش مصنوعی: هر لحظه از زندگی ما مانند عزایی است که از جاهایی نامعلوم و غیرقابل وضوح به ما می‌رسد و نشان‌دهنده‌ی گذر زمان و نزدیک شدن به پایان زندگی است.

هوش مصنوعی: در عالم امروز، مکانی شبیه به ماتمخانه وجود دارد که از هر سو، دود و آه و ناله و فریادهایی به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: دل انسان با اندوه و تیره‌ای که عشق ناکام به وجود می‌آورد، بیشتر تحت تأثیر قرار می‌گیرد. این دل‌آشوب و یأس ناشی از عشق، به روح و جان فرد نیز آسیب می‌زند و احساس ناامیدی را در او شدت می‌بخشد.

هوش مصنوعی: این گلزار پر از گل‌هایی است که هر کدام به خاطر غم و اندوهی که دارند، دچار آسیب شده‌اند. هر کدام از این گل‌ها داستانی متفاوت و عمیق را در دل خود دارند.

هوش مصنوعی: آب او زهر و هوایش متعفن یعنی آب این محل سمّی و هوای آن بو و بویی ناخوشایند دارد، بنابراین طبیعی است که در هر روز بیماری جدیدی در اینجا به وجود بیاید.

هوش مصنوعی: عاشقان و اهل حال، اگر به سوی باغ بهشت متمایل شوند، به خاطر این است که در آنجا هوایی متفاوت و دلچسب وجود دارد.

هوش مصنوعی: به ارباب یقین بگو که در اینجا جایی برای فنا و زوال وجود ندارد، زیرا سرزمین اصلی این گروه در مکانی دیگر است.

هوش مصنوعی: به همین خاطر، عارف خوشحال و سرمست از جام جاودانه، با ناز و لطافت از دنیاست و به سوی وطن خود حرکت می‌کند.

هوش مصنوعی: ای مکان مقدس که در جوار خداوند قرار داری، کجاست آن جایگاه عالی و بخشنده که بهشت برین به تو نزدیک است؟

هوش مصنوعی: زمانی که از دنیای مادی و ظاهری به دنیای معنوی و فراتر از آن روی آوردی، در جمع روحانیون و فرشتگان، صدای تو همه جا را پر کرده و غوغایی برپا خواهد شد.

هوش مصنوعی: پرندگان زیبای حرم قدس، به مکان مقدس تو علاقه‌مند هستند، و بلبلان چمن نیز به عشق تو دل بسته‌اند.

هوش مصنوعی: یعنی زیبایی و جذابیت تو باعث شده که سرنوشت تغییر کند و نور طلوعی تازه بر افرازده شود.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که آسمان با چرخش خود دور تو می‌چرخد و گویی هر یک از آرزوهایت بر سر تو نشسته‌اند.

هوش مصنوعی: در عالم ارواح، هیجان و شور و شوقی به وجود آمده است؛ زیرا آن‌ها می‌خواهند از نکتۀ جان‌افزای معنوی بهره‌مند شوند و آن را درک کنند.

هوش مصنوعی: روح بزرگانی که همواره در مسیر هدایت و راهنمایی قوم خود هستند، به سمت استقلال تو آمده‌اند و آنانی که در مقام اوتاد قرار دارند، به خاک پای تو افتاده‌اند.

هوش مصنوعی: دستت را گرفتند و تو را به جایی بردند که حتی در این دنیای غمگین هم آرزو داشتی آن را پرچم خود قرار دهی.

هوش مصنوعی: تو به هدف واقعی رسیدی و تا قیامت در این دنیا صدای اندوه و اعتراض مردم باقی خواهد ماند.

هوش مصنوعی: دل‌های غمگین به خاطر دوری تو در این گوشه‌ی غم و اندوه باقی مانده‌اند و همچنان در غم و ماتم احساس ناراحتی می‌کنند.

هوش مصنوعی: تو رفتی و دل مردم دنیا در حال سوگواری و غم است و تا همیشه به خاطر دوری تو اسیر و در بند خواهد ماند.

هوش مصنوعی: آتش دل سوختگان همیشه و تا ابد در فضای این دنیا به شکل دود باقی می‌ماند.

هوش مصنوعی: افراد اهل توحید که بدون راهنمایی کامل و ارشاد درست حرکت کردند، در کارهای خود با مشکلاتی مواجه شدند که هیچ‌گاه حل نشد.

هوش مصنوعی: سالکان (رو Spirituall Seeker) زمانی که به کمال و اصل وجودت دست پیدا کرده‌اند، باید بدانند که در مسیر خود با ضعف‌ها و نواقص خود باقی می‌مانند.

هوش مصنوعی: ای کسی که با مهر و دوستی خود، روشنی‌بخش زندگی امرا شدی، بدان که نور و روشنی‌ات باعث شد تا تاریکی و ظلمت در زندگی آن‌ها بماند و این شب سیاه تا قیامت ادامه خواهد داشت.

هوش مصنوعی: در این بیت به این موضوع اشاره می‌شود که مشکلات و معایب زیادی در مسیر وجود دارد، به طوری که دین‌داران به خاطر ناتوانی‌شان در حفظ اعتقادات خود، دچار تردید و شکست می‌شوند، در حالی که در نهایت فقط نخی از دنیا در دست دارند.

هوش مصنوعی: حقیقت از پس پرده آشکار شد، و به دلیل اشک‌ها به گل آغشته گردید و در جایی از اسرار پنهان باقی ماند.

هوش مصنوعی: نه اینکه فقط یک بار قلب آزادمردان پر از درد و رنج شده، بلکه این که ظلم و ستم بارها بر وجود خوبان و نیکان باقی مانده است.

هوش مصنوعی: طالبان، که گمراهان جویای حقیقت هستند، در مسیر نابودی و فنا قرار گرفته‌اند. هر یک از آن‌ها در پس افکار و خیالات خود، به بند پرده‌هایی از تصورات گرفتار مانده‌اند و نمی‌توانند به حقیقت دست یابند.

هوش مصنوعی: از زمانی که تو از میان ما رفتی، چه تغییرات و بی‌نظمی‌هایی در زندگی به وجود آمد و به دنبال این بی‌نظمی‌ها چه مشکلاتی در دین اسلام ایجاد شد.

هوش مصنوعی: به خاطر این مصیبت در دنیا نه فقیر و نه پادشاهی باقی نماند، زیرا همه به سوگ تو صدها ناله و آه سر دادند.

هوش مصنوعی: ابرها با صدای ناله و گریه به تو سایه می‌اندازند، در حالی که خورشید، مظهر رحمت خدا، بر نعش تو تابیدن را متوقف کرده است.

هوش مصنوعی: اگر فرصتی پیش بیاید، مانند من که دل سوخته‌ای دارم، تو هم جنازه‌ات را بر دوش می‌کشانی تا به مقبره برسی.

هوش مصنوعی: پادشاهان دنیا با لباس پاره و آشفته به دنبال تابوت تو می‌روند و از حال و روز ناگوار خود سخن می‌گویند.

هوش مصنوعی: در میان مردم، کسانی که در راس جامعه قرار دارند و در جستجوی خوشبختی و لذت هستند، به ناچار به خاطر مشکلات و سختی‌های زندگی در حال گریه و زاری هستند. همه آنان بار سنگینی را بر دوش دارند که سبب تأسف و رنجشان شده است.

هوش مصنوعی: هر پایه‌ی مهد تو بر دوش یک قطب قرار گرفته است، اما هر چهار گوشه به حالتی زاری و افسوس افتاده‌اند.

هوش مصنوعی: برای انتقال یک فرد از دنیای علم به دنیای دیگر، تنها افرادی که آگاهی و دانش لازم را دارند می‌توانند این کار را انجام دهند.

هوش مصنوعی: به دلیل وقوع حادثه‌ای بزرگ و مهم، هیچ‌گاه نتوانسته‌ایم به آن سو که می‌خواهیم و به آرزوهای خود نظری بیفکنیم، حتی با وجود تمام تلاش‌ها و دقت‌های ما.

هوش مصنوعی: هر چند شب تو مانند شب‌های روشن و درخشان است، اما هیچ‌کس چنین روز تاریکی را ندیده است.

هوش مصنوعی: به هنگام نمازت هزاران انسان جمع شده‌اند و صدها هزار فرشته در آسمان صف کشیده‌اند.

هوش مصنوعی: همه به یاد تو و احساست پرداخته‌اند و دل‌هایشان را برای تو زخم کرده‌اند، مثل گنجی که در دل زمین پنهان شده است.

هوش مصنوعی: همه‌ی کسانی که عشق و ارادت دارند، به دلشان می‌خواهند که تو را درون دل خود جا دهند و برای هر کدام از آن‌ها، تو بهترین و عزیزترین هستی.

هوش مصنوعی: ای گل نازنین، تو در این دنیا فقط یک سر و یک سرشت پاک داری، که از آن جلوه‌های خالص به وجود آمده‌است و آنچه را که به تو داده، دوباره خواهد گرفت.

هوش مصنوعی: در دنیای عشق و وصال، آن چنان غرق شده‌ای که با دیدن زیبایی‌ها و لذایذ زندگی همچون گلی در باغ، شادابی و آرامش را احساس می‌کنی. اما در عین حال، تمام این زیبایی‌ها مانند علفی بی‌ارزش در مقابل عظمت و اهمیت عشق تو به نظر می‌رسند.

هوش مصنوعی: وقتی که روح پاکت به اوج آسمان پرواز کند و تن تو در خاک و زمین بماند، دیگر چه نگرانی‌ای برایت باقی خواهد ماند؟

هوش مصنوعی: همه افراد نیکوکار و پاک در دنیا به اصل پاکی خود دست می‌یابند و چیزی که از آسمان‌ها بر وجود پاک تو نازل شده، شایسته توست.

هوش مصنوعی: تو مانند گنجی هستی که آسمان آن را پنهان کرده و به زمین سپرده است، نه برای حفظ تو بلکه به خاطر فقر و زیاده‌روی در نگهداری‌ات.

هوش مصنوعی: تمامی معانی و مفاهیم در دستان عقل کل قرار دارد و به همین دلیل نمی‌تواند وضعیت و درک تو را بفهمد.

هوش مصنوعی: اگر دوستانت از درد و غم تو سوگ کنند، اما سوگ و اندوهی که من دارم، هیچ‌کدام از آن‌ها نمی‌تواند به پای غم من برسد.

هوش مصنوعی: به خاطر تو، بزرگان و مهمانان صف کشیده‌اند. پس ای سرورم، مخلصان و باوفا را از دیدن رویت محروم نکن.

هوش مصنوعی: دوستانی که در تمام فنون تخصص دارند و در دنیا بی‌نظیرند کجا هستند؟ بهترین و داناترین فرزندان آدم کجا هستند؟

هوش مصنوعی: در بیابان آرزوها، مردم به خاطر نیاز به چیزی جان باختند، پس چرا خضر مسیحا که می‌تواند برای همه آن‌ها درمان باشد، در دسترس نیست؟

هوش مصنوعی: دل‌های دوستان از درد جدایی او پر از زخم شده است؛ آن کسی که برای همه آدم‌ها دل‌نشین بود، حالا مرهمش کجاست؟

هوش مصنوعی: در اینجا به یک فضایی خالی و بی‌نظم اشاره می‌شود که کتب و نوشته‌های صاحب آن به هم ریخته‌اند. این وضعیت به فراموشی یا نبودن صاحب آن مکان اشاره دارد و سوالی درباره وضعیت او و دلیل غیبتش مطرح می‌شود.

هوش مصنوعی: در این مکان هیچ چیز جز غم و ناراحتی وجود ندارد. کسانی که در اینجا هستند تنها در فکر پایان دادن به درد و رنج خود هستند. کسی نیست که بتواند به آنها آرامش بخشد و در جستجوی شادابی، غم و اندوه را از خود دور کند.

هوش مصنوعی: قلم را برداشته و با شدت به سینه‌ام زخم زده‌ام، چون می‌خواهم بگویم که خداوند من داناتر از همه وزرای علم و دانش است.

هوش مصنوعی: در خراسان نمی‌توان گفت که هیچ‌کس شاداب و خوشحال نیست؛ زیرا هر کس که در روی زمین پیدا شود، شاداب و خوشحال است.

هوش مصنوعی: این بیت اشاره به این دارد که تنها در مکان‌های مذهبی و خانقاه‌ها غم و اندوه وجود ندارد، بلکه در مکان‌های غیرمذهبی نیز مانند خرابات، این غم و ماتم حضوری پر رنگ دارد. به عبارت دیگر، زندگی و دنیا پر از درد و محنت است و این تنها مختص به مکان‌های خاصی نیست.

هوش مصنوعی: من تصمیم دارم باقی عمرم را در این دنیای فانی بگذرانم، اما در این سرای کهن، آیا پایبندی به وعده ابدی وجود دارد؟

هوش مصنوعی: عشاق به خاطر اندوه و درد خود، آتشی در دل روشن کرده‌اند و کسانی که جانشان در این عشق رنج می‌کشد، از همین آتش دل‌شان سوخته‌ است.

هوش مصنوعی: ای کسی که سفر طولانی و دشواری را آغاز کرده‌ای، بدان که هر کسی که این نوع سفر را تجربه کند، دیگر به مقصدی که از آنجا آمده باز نخواهد گشت.

هوش مصنوعی: نه اینکه تنها با نوک قلم به مسیر جادوگری اشاره کردی، بلکه از محدودیت‌های زبان رها شدی و رازهایی از عالم را آشکار کردی.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌تواند مانند پیامبر وحی را دریافت کند، زیرا بعد از او کسی به آن درجه از کمال و برتری نرسیده است.

هوش مصنوعی: شاه از دوری تو به شدت ناراحت و عذاب کشیده است، و من هم به خاطر غم و سوزی که در دل دارم، مانند آتشی درونم در حال سوختن هستم.

هوش مصنوعی: نه پادشاه و نه کسی که در مقام خدمت است، تا روز قیامت در این دنیا هر کسی که باشد، به خاطر غم و اندوه تو سوگواری خواهد کرد.

هوش مصنوعی: هرچند که چهره‌ات را در راز وصال پنهان کرده‌ای، اما امید دارم که همیشگی و با زیبایی در مکان ارجمندت نمایان شوی.

هوش مصنوعی: از نور روح پاکت یاری برسان، زیرا بسیاری از نیازمندان به خاطر فراق تو در رنج و اذیت هستند.

هوش مصنوعی: هر کسی که برای مدتی طولانی در دنیا بماند، در هر حال تحت تأثیر جادوگری و حقه‌بازی عالم هستی قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: دوستان، پایان کار هر کسی به همین شکل است؛ پس بهتر است از همان ابتدا به کارهایی که انجام می‌دهیم فکر کنیم.

هوش مصنوعی: اگر شاه معنی از بین برود و فقط ظاهری باقی بماند، تا روز قیامت چنین باشد که همواره رابطه بین صورت و معنی وجود داشته باشد. آمین!