هوش مصنوعی: به هنگام طلوع آفتاب، وقتی که نور آن در ساغر (جام) می‌افتد، تصویر تو به گونه‌ای می‌درخشد که انگار آفتاب دیگری در کنار آفتاب اصلی پدید آمده است.

هوش مصنوعی: بین زیبایی ساقی و شراب روشن، نوعی دیگر از نور و روشنی وجود دارد که می‌تواند جان‌ها را بسوزاند، همچون آفتابی متفاوت.

هوش مصنوعی: وقتی که در شب، چهره‌ی تو چون آفتاب درخشنده است و من در جشن و سرورم، صبح که می‌شود، چه می‌توانم بکنم که دیگر آفتاب این زیبایی را ندارد؟

هوش مصنوعی: در جایی که آسمان به زیبایی و رنگ روشن می‌درخشد، ایجاد یک فضای خوشایند و دلپذیر با نور طلایی آفتاب، گویای زیبایی و دل‌انگیزی آن مکان است.

هوش مصنوعی: ای حکیم، با لبهایی که از شراب روشن خمیده شده است، در این گنج نهفته در میکده، نوری شبیه آفتاب و روشنی را مشاهده کن.

هوش مصنوعی: با ظهور خورشید، جام را پنهان کن تا زمانی که آفتاب در آسمان سبز رنگش باقی است.

هوش مصنوعی: شمع به آرامی نور شب را در مهمانی پنهان می‌کند، همانطور که هنگام شب، خورشید از دیدگان پنهان می‌شود.

هوش مصنوعی: در آنجا که ماه در تاریکی است، آفتاب در میانسالی تاریکی مجالس پادشاه، از جام زر درخشندگی می‌بخشد.

هوش مصنوعی: سلطان حسین، فرمانروای بزرگ و دلیر، که بندگانش از مقام و جایگاه بالای او به احترام و افتخار در روشنایی آفتاب سر خم می‌کنند.

هوش مصنوعی: از شدت درد، باده‌ات را بنوش و بهره‌مند شو، زیرا که نور خرد و فهم، مانند نوری که بر آفتاب می‌تابد، می‌تواند به تو خوشبختی و نعمت بدهد.