فلکی شروانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۹

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>دایم در انتظارم، بی خواب و بی قرارم</p></div>
<div class="m2"><p>دیده به راه دارم گریان که تا کی آئی</p></div></div>

شمارهٔ ۱۰

دایم در انتظارم بی خواب و بی قرارم
دیده به راه دارم گریان که تا کی آیی

هوش مصنوعی: شعر بیانگر احساس انتظار و بی‌قراری شخصی است که با چشم به راه محبوب خود نشسته و همچنان نگران است که تا کی باید منتظر بماند. او بی‌خواب و غمگین است و این انتظار برایش دردناک شده است.

شمارهٔ ۸

شمارهٔ ۹

هوش مصنوعی: همیشه در انتظار تو هستم و بی‌تاب و بی‌خوابی، چشمانم به راهم است و نگرانم که کی به سراغم خواهی آمد.

دایم در انتظارم، بی خواب و بی قرارم

دیده به راه دارم گریان که تا کی آئی

شمارهٔ ۹

اطلاعات

برگردان به زبان ساده