هوش مصنوعی: این دل چه نوع دلی است و این یار چه کسی است که من به خاطر این دو بسیار رنج می‌برم.

هوش مصنوعی: مشکل من این است که در وضعیتی سخت و دشوار قرار دارم، زیرا نه کسی را دارم که به من دلگرمی بدهد و نه یاری برای کمک.

هوش مصنوعی: آبادان، به اسب خوشبختی توجه کن که در روز سختی‌ها و نبردها درخشنده است.

هوش مصنوعی: پهنای زمین در مسیر حرکتش مانند چشمی است که با اشتیاق می‌نگرد، شبیه به مهر و چشمی درنده که در کمین است.

هوش مصنوعی: پیکر او همچون گوشواره‌ای در آسمان، از نعل ماهی هلالی شکل به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: چراکه هر یک از پایه‌های او بسیار محکم و قوی و استوار است.

هوش مصنوعی: غار به اندازهٔ بدن او بزرگ و عظیم است، و کوه به اندازهٔ سم او کوچک و کم‌ارزش به نظر می‌آید.

هوش مصنوعی: زمانی که او در میدان ظهور می‌کند، حتی مه هم نمی‌تواند با او رقابت کند و آسمان از شرم سر برمی‌افکند.

هوش مصنوعی: وقتی که شاه بر او سوار شود، حس می‌شود که مانند این است که بر آسمان سوار شده است.

هوش مصنوعی: ای کسی که تاج بندگی تو بر سر دارم، دانسته‌ام که تمام عالم به خاطر تو در خدمت است و به دور تو می‌چرخد.

هوش مصنوعی: هر بار که در محفل تو حاضر می‌شوم، ستاره‌ها می‌گویند این چه زمانی است و چه بار سنگینی دارد.

هوش مصنوعی: از جایگاه عزت و قدرت خود فاصله نگیر، زیرا این موقعیت به طور موقت و کوتاه‌مدت است.