گنجور

شمارهٔ ۴ - از یک قصیده تکریر ناتمام

مشک است توده توده نهاده بر ارغوان
زلفین حلقه حلقه آن ماه دلستان
زآن توده توده، توده مشک آیدم حقیر
زآن حلقه حلقه، حلقه تنگ آمدم جهان
چون قطره قطره آب، لطیفست عارضش
وز نور شعله شعله نهاده بر ارغوان
زآن قطره قطره، قطره آبست در بحار
زین شعله شعله، شعله نارست چون دخان

اطلاعات

وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: قصیده
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

مشک است توده توده نهاده بر ارغوان
زلفین حلقه حلقه آن ماه دلستان
هوش مصنوعی: عطر مشک مانند توده‌ای است که بر روی گل‌های ارغوانی موهای تابدار آن معشوقه‌ی دل‌انگیز به واقع نشسته است.
زآن توده توده، توده مشک آیدم حقیر
زآن حلقه حلقه، حلقه تنگ آمدم جهان
هوش مصنوعی: من از آن توده‌شده‌ها، عطر خوش مشک را احساس می‌کنم و به خاطر آن حلقه‌های تنگی که دارم، احساس حقارت می‌کنم در این جهان.
چون قطره قطره آب، لطیفست عارضش
وز نور شعله شعله نهاده بر ارغوان
هوش مصنوعی: چهره‌اش به لطافت قطره‌های آب است و مانند شعله‌ای که بر گل‌های ارغوان می‌تابد، نورانی و زیباست.
زآن قطره قطره، قطره آبست در بحار
زین شعله شعله، شعله نارست چون دخان
هوش مصنوعی: از آنجا که این شعر به توصیف رابطه‌ای بین قطره‌های آب و دریا و همچنین شعله‌های آتش می‌پردازد، می‌توان گفت که اشاره دارد به این که هر قطره از آب، در ابتدا به طور مستقل وجود دارد، اما وقتی به دریا می‌پیوندد، به یک عنصر بزرگ‌تر تبدیل می‌شود. همچنین، شعله‌های آتش نیز به صورت جداگانه می‌درخشند، اما در کنار یکدیگر می‌توانند آتش بزرگی ایجاد کنند. بنابراین، هر عنصر کوچک می‌تواند در کنار دیگر عناصر به قدرت و عظمت بیشتری دست یابد.

حاشیه ها

1401/05/15 21:08
ج ط نژند

بادرود و عرض ادب

این قصیده ناتمام گویا از فلکی شروانی نیست و از آن ادیب صابر است. در دیوان چاپی جناب هادی حسن آمده ولی در چاپ جناب شعبانلو نیامده است.

ج.ط نژند