بابافغانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>من کیستم آتش بدل افروخته یی</p></div>
<div class="m2"><p>وز شعله ی عشق آتش اندوخته یی</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>در مهر و وفا چو سنگ آتش برگم</p></div>
<div class="m2"><p>باشد که رسم بصحبت سوخته یی</p></div></div>

شمارهٔ ۶

من کیستم آتش بدل افروخته یی
وز شعله ی عشق آتش اندوخته یی
در مهر و وفا چو سنگ آتش برگم
باشد که رسم بصحبت سوخته یی

هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به معرفی خود می‌پردازد و خود را به آتش تشبیه می‌کند که از عشق شعله‌ور شده است. او همچنین بر وفاداری و محبت تأکید می‌کند و به نوعی در پی یافتن همراهی است که بتواند با او در این آتش عشق و احساساتش شریک شود.

شمارهٔ ۴

شمارهٔ ۵

هوش مصنوعی: من کیستم که آتش در دلم شعله ور است و از عشق، آتشی در وجودم جمع شده است؟

من کیستم آتش بدل افروخته یی

وز شعله ی عشق آتش اندوخته یی

هوش مصنوعی: اگر در محبت و وفاداری مانند سنگ آتش باشم، این نشان می‌دهد که در دوستی و companionship به شدت آسیب دیده‌ام.

در مهر و وفا چو سنگ آتش برگم

باشد که رسم بصحبت سوخته یی

شمارهٔ ۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده