بابافغانیشمارهٔ ۲
از باد خزان درخت عریان گردید
چون قامت نی
وان گل که چو لاله بود ریحان گردید
کو ساغر می
از شعلهٔ شمع بود دل گرمی جمع
شبهای سیاه
دل نیز چو برگ بید لرزان گردید
از سردی دی
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
منبع اولیه: چکامه
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
از باد خزان درخت عریان گردید
چون قامت نی
هوش مصنوعی: درخت به خاطر بادهای خزان عریان و برهنه شد، مانند نشان و حالت نی که در باد خم می‌شود.
وان گل که چو لاله بود ریحان گردید
کو ساغر می
هوش مصنوعی: گلی که مانند لاله زیبا بود، حالا به ریحان تبدیل شده است. او به سراغ جام می‌رود.
از شعلهٔ شمع بود دل گرمی جمع
شبهای سیاه
هوش مصنوعی: دل های جمع در شبهای تاریک، همچون شعلهٔ شمعی گرم و روشن هستند.
دل نیز چو برگ بید لرزان گردید
از سردی دی
هوش مصنوعی: دل انسان مانند برگ بید در هوای سرد به شدت تکان می‌خورد و ناپایدار می‌شود.
آهنگ ها
این شعر را چه کسی در کدام آهنگ خوانده است؟
"(۲۱:۳۶ - ۲۲:۰۷) گوینده: آذرپژوهش سرایندگان اشعار متن برنامه: بابا فغانی شیرازی (دو بیتی)"
(آلبوم گلهای رنگارنگ » شمارهٔ ۴۲۱)
حاشیه ها
1403/06/18 00:09
omid
مصرع دوم و چهارم گمان میکنم اشتباه شده.در دکلمه برنامه گلها
مصرع دوم به جای کوساغر می یابد آخرش سردی دی باشه
چون بر اثر سرما هست که لاله پژمرده میشه
گلهای رنگارنگ شماره421